Jeśli programujesz w Pythonie, możesz również drukować w Pythonie za pomocą matplotlib. Dzięki niewielkiej regulacji parametrów kreślenia możliwe jest tworzenie wykresów o jakości publikacyjnej za pomocą tego oprogramowania.

Alternatywnie, jeśli potrzebujesz wymyślnych adnotacji itp., Mogę polecić pgfplots pakiet dla tikz / LaTeX. Możesz wyeksportować dane z programu w języku Python do pliku csv, a następnie użyć go jako źródła danych do drukowania za pomocą pgfplots. Jeśli używasz TeX-a do głównego tekstu, pozwala on na tworzenie grafiki, która ładnie pasuje do formatowania tekstu.

Trudno jest stworzyć profesjonalnie wyglądające wyniki z Gnuplot (nawet trudniejsze niż w Matlabie, czego też nie polecam).

Ponieważ używasz już Pythona, matplotlib to oczywisty wybór. Możesz nawet podjąć przyzwoitą próbę uzyskania pełnych liczb, a nie tylko jednego panelu.

Zazwyczaj astrofizyka nie ma obecnie zbyt wielu odniesień do astronomii. Jeśli jednak twoja teza tak działa, możesz również sprawdzić APLpy, który dodaje do matplotlib.

Jeśli chodzi o wykres, który pokazałeś, mam kilka sugestii, aby wyglądał bardziej „profesjonalnie”. (Być może niektóre z nich już robisz w rzeczywistym dokumencie.)

• Użyj formatu pliku wektorowego; Twoje linie będą wyglądać płynniej, aż do rozdzielczości Twojej drukarki. Proponuję ustawić terminala pdf .

• Ustaw znaczący tytuł dla krzywej: plot "tkrs.txt" using ... title " Gęstość strumienia dilitu ”. Lub całkowicie go pomiń: wykreśl „tkrs.txt” używając… notitle .

• Jeśli kreślisz funkcję matematyczną (zamiast zbioru danych), ustaw próbki 5000 lub coś podobnie wysokiego na ostateczny wynik.

• Postaraj się wybrać czcionkę etykiet, która najlepiej pasuje do tekstu papieru . Zobacz termin pomocy pdf , aby uzyskać więcej informacji i inne interesujące poprawki. Możesz także użyć znaków spoza zestawu ASCII (np. Å zamiast angstrom).

• Ustaw rozmiar wykresu i proporcje, które ładnie pasują do strony, najlepiej tak, aby edytor tekstu (lub LaTeX) nie musiał jej przeskalowywać.

• W przypadku linii pionowej możesz oszukiwać i użyj funkcji parametrycznej, aby został przycięty do granic wykresu. Jest to trochę trudne, ponieważ jeśli wydłużasz linię, domyślnie wykres zostanie przeskalowany, aby pasował do całości. Ale jest sposób, aby tego uniknąć:

   set xrange [] writebackset yrange [] writebackplot "tkrs.txt" ... set parametrricset trange [-1200: 10000] set xrange restoreset yrange restorereplot t, 4861.3 notitle 

Wybór sposobu drukowania będzie zależał od kilku czynników. Po pierwsze, ważne jest, aby stwierdzić, że istnieje wiele opcji, od GNUPlot, przez komercyjne pakiety do drukowania, takie jak Grapher i Origin, możliwości drukowania Matlab i R, do drukowania przy użyciu określonych pakietów, takich jak pgfplots (LaTeX) lub pakiety graficzne towarzyszące językom programowania ( np. PSPlot). To, co wybierzesz, będzie zależało od innych czynników, takich jak to, czego używają twoi rówieśnicy, z czym mogłeś się zapoznać i być może na co Cię stać (myślenie o oprogramowaniu open source vs. komercyjnym).

Moje osobiste doświadczenia że nie ma jednego oprogramowania, które potrafi wszystko, dlatego kluczem do sukcesu było dla mnie zidentyfikowanie tego, co muszę zrobić, i zminimalizowanie liczby programów potrzebnych do wykonania tego. Doprowadziło mnie to do wyborów, które nie są powszechne wśród moich rówieśników, a także pozostawiło mi możliwość znalezienia własnych rozwiązań, nie czerpiąc tyle z doświadczeń innych osób (dzięki niebiosom za strony takie jak wymiana stosów)

Więc trzymaj się do tego, co wiesz, o ile może robić to, co chcesz, ale zawsze wypatruj nowych rozwiązań i spróbuj dowiedzieć się, co robią inni, co może zrobić na tobie wrażenie.