Mogę cofnąć się do 1989 roku, kiedy zapisałem się na uniwersytet (inżynieria). Pierwsze dwa lata były poświęcone głównie matematyce, fizyce, chemii i teorii obwodów. Na tych kursach nie było kosztów ogólnych, tylko zwykła stara tablica. Był tylko kurs na temat Fortrana i Pascala, na którym profesor prawdopodobnie zatrudniał narzuty, ale pominąłem wszystkie wykłady, więc cóż, nie jestem tego pewien.

Koszty ogólne zaczęły się pojawiać od trzeciego roku on, głównie na kursy inżynierskie na temat algorytmów, układów cyfrowych lub fizyki ciała stałego (niestety były one fatalne). Wykładowcy zdeponowali wydrukowane ulotki w lokalnym sklepie kserokopiarskim, tak aby każdy mógł kupić kopię. Niektóre kursy zawierały około 1000 materiałów informacyjnych i często nie były one dostępne do końca kursu. Na szczęście większość kursów dotyczących układów analogowych, zaawansowanej elektromagnetyki i fizyki kwantowej nadal była prowadzona na tablicy.

Warto przypomnieć, że w tamtym czasie „przejścia napowietrzne” były realizowane za pomocą łat i taśm klejących. Po wydrukowaniu te „efekty” pozostawiały czarne ślady o różnych kształtach na materiałach informacyjnych.

Narzuty były zwykle w pełnych kolorach, gdy były pisane odręcznie, ale materiały informacyjne były oczywiście czarno-białe, a pisma w jaśniejszych kolorach były ledwo czytelne. Listy programów były zamiast tego drukowane za pomocą czarno-białych drukarek: nie było wówczas kolorowania składni.

Edycja: Właśnie znalazłem pod stosem papierów jedną z tych paczek materiałów informacyjnych . Oto jak wyglądała jedna ze stron (dwa narzuty na stronę; pakiet datowany na 1987 rok):

Pierwszy przegląd, po lewej stronie znajduje się tekst ćwiczenia („Zaprojektuj obwód z trzema wejściami x, y, z [...]”), narzut po prawej jest częścią rozwiązania. Możesz zauważyć, że w prawym górnym rogu lewej strony na górze znajdują się dwa numery stron: prawdopodobnie z biegiem lat narzuty były numerowane.

Uczyłem się, aby uzyskać tytuł licencjata z matematyki od 1967 do 1970 roku. Główną formą nauczania był wykładowca piszący na tablicach, a studenci desperacko próbowali zanotować dowody w naszych zeszytach.

Rzeczy, które widziałem w użyciu:

• Tablica
• Tablica
• Rzutnik (pisanie w czasie rzeczywistym)
• Rzutnik (przygotowane slajdy)
• Rzutnik do slajdów
• Tektura
• Profesor po prostu mówi
• Mówienie i używanie przedmiotów (np. piłki tenisowe), aby coś zademonstrować

Czasami można było kupić notatki z kursów. Czasami notatki z kursu były podobne do slajdów, czasami były jak książka (z wyjątkiem tańszych), czasami jak książka z ćwiczeniami, czasami kurs korzystał z prawdziwej książki.

Tablica była najczęściej w moim osobistym doświadczenie. Sporo profesorów nigdy nie dotknęło projektora, nawet gdy był dostępny.

Pamiętam, że niektórzy profesorowie używali przezroczystości w rzutniku. Czasami profesor miał wystarczającą ilość kserokopii folii dla każdego ucznia za darmo, czasami musieliśmy je kupić.

Rada: zawsze należy uważać i robić notatki, ważniejsze jest to, co zostało omówione na zajęciach i nie tylko to, co ma ppt

Wykorzystaliśmy tablicę i papierowe ulotki, a także slajdy i slajdy fotograficzne. Zacząłem używać slajdów napowietrznych dopiero około 1999 r., Kiedy nastąpił kryzys budżetowy i musieliśmy zmniejszyć liczbę materiałów informacyjnych. Ale nie muszę wskazywać na kolorowe zdjęcia lub rzeczy tego rodzaju w mojej dziedzinie, więc motywacja do PPT jest dość zależna od pola.

Czego uniwersytety używały na wykładach przed rozpoczęciem korzystania z programu PowerPoint?

• ludzkie głosy
• prawdziwe przykłady
• tablice szkolne
• tablice suchościeralne
• rzutniki pisma
• papier / markery
• materiały informacyjne
• itp.

Czy przerzucili slajdy z odrobiną narracji, tak jak robią to dzisiaj?

Jestem pewien, że niektórzy to zrobili, ale Powerpoint najwyraźniej sprawił, że nawyk.

Dzisiejsza mentalność „nie musisz robić notatek, slajdy są w Internecie” musiała być inna.

Tak, był czas, kiedy robiliśmy notatki. :)

Pamiętaj, PPT to bardziej podpórka niż przydatny sposób na zrobienie prezentacji. Osoby, które używają PPT do ulepszenia swojego wykładu, mogą robić dobre rzeczy. Ale większość ludzi po prostu używa PPT jako telepromptera. Co jest po prostu bezcelowe. Po prostu prześlij go wszystkim e-mailem i oszczędzaj wszystkim kłopotów związanych z siedzeniem przez nudną godzinę, gdy ktoś czyta na głos talię PPT.

Studiowanie inżynierii pod koniec lat 70. i 80.

Wszystkie materiały i informacje potrzebne do zrozumienia pojęć lub metod zostały zaprezentowane na wykładach na tablicy. Profesor / wykładowca zapisywał to na tablicy podczas wyjaśniania.

Jako studenci mieliście robić notatki i sami decydować, co jest wystarczająco ważne, aby zapisać. Przy bardzo dziwnej okazji były drukowane ulotki z informacjami wspierającymi wykład.

Były też sesje szkoleniowe, podczas których uczniowie otrzymywali serię problemów do rozwiązania, a starsi uczniowie byli obecni jako korepetytorzy.

Widziałem lub wykorzystywałem dane ogólne podczas prezentacji mojej pracy magisterskiej na ostatnim roku.

Wydaje mi się, że brakuje innych odpowiedzi, ponieważ bardziej polegaliśmy na książce. Studiowałem inżynierię chemiczną w latach 2000-2007 (licencjat i doktor) i miałem tylko dwa kursy, w których stosowano slajdy PowerPoint (kurs seminaryjny i kurs biochemiczny). Reszta korzystała z tablicy / białej tablicy, wykładów lub rzutników z okazjonalnymi slajdami, zwykle do diagramów lub zdjęć, ale od czasu do czasu do tekstu.

Musieliśmy spisywać notatki na podstawie tego, co domyślalibyśmy się, że są to najważniejsze rzeczy i / lub myśleliśmy, że będziemy mieli problemy z zapamiętaniem. Zwykle jednak wynik był taki, że każdy po prostu próbował przepisać wszystko, co było na tablicy, niezależnie od tego, czy było ważne, czy nie, i niewiele więcej. Jak możesz sobie wyobrazić, ta metoda nie sprawdziła się zbyt dobrze dla osób, które nie były wykwalifikowanymi robienie notatek na zajęciach, w których instruktor nie był wykwalifikowanym notatnikiem. Więc oparliśmy się na tej książce. Książka zawierała w większości wszystkie informacje, których potrzebowaliśmy, a rolą wykładowcy było wyjaśnianie trudniejszych pojęć lub wyjaśnianie, gdzie brakowało książki. To również pozostawiło mniej czasu na rozwiązywanie przykładowych problemów w klasie, co oznaczało, że przykładowe problemy w książce były jeszcze ważniejsze.

Po ukończeniu szkoły uczyłem przez kilka lat. Używałem slajdów Power Point na moich zajęciach (Chemia) z dwóch powodów - pozwoliło mi to skupić się na wyjaśnianiu rzeczy i rozwiązywaniu problemów na tablicy, a nie na samodzielnym szkicowaniu wszystkich rysunków, i dało mi to sposób na podsumowanie ważnych punktów w format wielokrotnego użytku, który uczniowie mogli po prostu pobrać, co zwykle oznaczało, że nie musieli próbować kopiować wszystkiego i zamiast tego mogli słuchać tego, co mówię. Myślę, że to było skuteczne, a moi uczniowie wydawali się się z tym zgadzać - ale najważniejsze było, aby slajdy były głównie ilustracjami, z kluczowymi punktami, aby przenieść „historię” dalej. W przeciwnym razie uczniowie „odchodzą” i myślą, że nie muszą zwracać uwagi na zajęciach.

Powerpoint (a właściwie każdy rodzaj slajdów) umożliwił skuteczniejsze nauczanie, jeśli są odpowiednio używane. Dzieje się tak głównie dlatego, że można zastosować bardziej efektywną grafikę i skraca to czas potrzebny na pisanie notatek, co daje więcej czasu na przykład na zadania i ćwiczenia na zajęciach. Z drugiej strony zły wykładowca ze slajdami nadal będzie mniej skuteczny niż dobry wykładowca bez nich. Na przykład miałem jeden kurs, w którym instruktor dosłownie ręcznie kopiował tekst z książki na slajdy do rzutnika i po prostu go czytał. Wykłady były prawie całkowitą stratą czasu. Zamiast tego zrobienie tego za pomocą programu PowerPoint byłoby równie nieskuteczne.

Efektem ubocznym jest to, że uczniowie coraz rzadziej widzą potrzebę korzystania z książek na kursach. Kiedy uważają, że wszystkie potrzebne materiały są dostępne w postaci slajdów online, naturalnie chcą wybrać łatwiejszą drogę i pominąć czytanie książki. Musiałem dość ciężko pracować na zajęciach, które prowadziłem, aby moi uczniowie myśleli o książce jako o podstawowym zasobie.

Na uniwersytecie, na którym uczęszczałem na początku lat 80-tych (przed PowerPointem), profesorowie użyli również trzech rzeczy, o których wcześniej nie widziałem, o których wspomniałem:

1. Był tam wydział, który wyprodukowane (piękne, kolorowe) slajdy do pokazania za pomocą rzutników. Niewielu profesorów je stosowało, głównie w naukach ścisłych, zwłaszcza w biologii. Zapomniałem nazwy tego działu.

2. Był inny dział (Engineering Shop?), Który produkował między innymi sprzęt używany do demonstrowania omawianych zasad. Szczególnie w inżynierii i fizyce było to bardzo pomocne.

3. Większe sale z wysokimi sufitami miały system zmotoryzowany z 3 tablicami: kiedy profesor wypełnił jedną, została podniesiona (na zewnątrz zasięgu), a na jego miejsce wniesiono czysty. W ten sposób mógł wypełnić 3 tablice, a my nadal widzieliśmy je wszystkie.

Nawet we wczesnych latach 80-tych w wielu salach lekcyjnych były tablice.

Kiedy byłem studentem w latach 1982-1985, istniały dwa główne sposoby pokazywania rzeczy podczas wykładu - tablica i kreda lub octan i pisaki na rzutniku. Octan może być pojedynczymi arkuszami lub rolką.

Wszystko przygotowane wcześniej byłoby acetatami, ale prowadzący mógłby na nich rysować podczas zajęć.

Wykładowcy mogą rozdawać kserokopie , ale miałeś także robić notatki podczas zajęć.

Studiowałem biologię w latach 1979-1982. Dlatego z definicji żadnych komputerów osobistych, żadnego Microsoft Windows, żadnego PowerPointa

Wykładowcy po prostu zapisywali wszystko odręcznie na tablicach lub tablicach w zależności od rozmiaru grupy i często popierał to slajdami na rzutniku, a czasami materiałami informacyjnymi.

My, uczniowie, zrobiliśmy następnie notatki, spisane odręcznie na papierze, ponieważ nie było komputerów osobistych, Windowsa, laptopów ....

Árpád Kucsmann, profesor chemii organicznej, projektował czarno-białe slajdy w latach 1972-1973. Nie wiem, jak je zrobił, ale jego slajdy nie były zatłoczone. Zawierały proste formuły odczynników, produktów i kompleksów pośrednich. Po każdym wykładzie rozdawał kopie slajdów, ale mogłem kupić pięciotomową książkę sporządzoną zaledwie na dwa tygodnie przed końcowym egzaminem z chemii organicznej w 1974 roku Ferenc Nagy, były student chemii na Uniwersytecie Eötvös w Budapeszcie na Węgrzech.

Moje doświadczenia z matematyki i filozofii na początku lat 90-tych:

• Tekstownik
• Tablica szkolna
• Niektóre materiały informacyjne
• Kilka oprawionych kopii dokumentów

Pewien profesor matematyki miał rzutnik z przezroczystym materiałem na rolkach. Pisał markerami do ścierania na mokro, a następnie przewijał materiał po wypełnieniu widocznego obszaru.

Nikt nigdy nie używał slajdów ani tym podobnych.

(PS: Obecnie uczę w dużym miejskim college'u, gdzie wydział matematyki faktycznie zablokował instalację tablic / rzutników w kontrolowanych przez nas klasach, wciąż trzymając tablice w tych pokojach. Osobiście jestem wyjątkowy w przechodzeniu na wykorzystanie cyfrowe i mam stałą prośbę o umieszczenie moich zajęć w salach poza zwykłym skrzydłem matematycznym.)

Rozpoczynając studia pod koniec lat 90., widziałem, jak pierwsze projektory danych pojawiły się w dużych salach wykładowych i były śmieciami. Nie mógłbyś skopiować równania znacznie bardziej złożonego niż E = mc² bez siedzenia w pierwszym rzędzie.

Prawie wszyscy moi wykładowcy korzystali z OHP *. Większość wykorzystywała przygotowane odręcznie slajdy i wyraźnie je wykorzystywała. Trochę wroe on the fly (film OHP na rolce przyczepionej do projektora), co też widziałem całkiem sporo w szkole. Kilka używanych OHP drukowanych atramentowo, laserowo lub kserowanych.

Dzięki odręcznym można było je edytować i używać w stylu wypełniania pustych miejsc, ponieważ pióra są dostępne w zarówno w wersji rozpuszczalnej w wodzie, jak i „na stałe” rozpuszczalnej w alkoholu. Skorzystałem z czegoś podobnego, drukując lustrzane odbicie moich rzutników do druku atramentowego do prezentacji, a następnie kładąc je na OHP obrazem w dół, abym mógł zaznaczyć na odwrocie i usunąć znaczniki - coś, co nadal jest trudne do zrobienia z PowerPointem, chyba że projektujesz na tablicy.

Oczywiście często używano również czarnych / białych tablic, ale rzutniki pisma odręcznego w wykładzie mogą być wyraźniejsze (łatwiej jest pisać ładnie w normalnym rozmiarze).

Materiały informacyjne były rzadkie, a kiedy się pojawiały, zwykle pojawiały się po pokazaniu materiału - czasami kserokopie slajdów na żądanie, ale może być potrzebny powód. Nadal wolę nie drukować slajdów przede mną podczas wykładu, jeśli chcę zrozumieć materiał, wolę robić notatki z ważnych rzeczy.

* Rzutniki do folii

Nie zdawałem sobie sprawy, że Powerpoint jest tak powszechny, ale myślę, że może to zależeć od tego, gdzie jesteś. Może jestem nietypowy, ale o ile pamiętam nigdy nie użyłem programu Powerpoint na wykładzie. Czasami przydaje się demonstracja rzeczy na komputerze, czasami używam starego rzutnika do zdjęć, które byłyby trudne do narysowania, ale zwykle po prostu piszę na tablicy.

Więc może jestem żywą skamieliną, przydatną do nauczania dzisiejszych dzieci, jak było wtedy, kiedy wszyscy mieszkaliśmy w pudełku po butach na autostradzie. Przykładowy film: https://www.youtube.com/watch?v=BtXVe0pDILM

I jeden z większej sali wykładowej, z wieloma tablicami: https://youtu.be/i7Q3QhBVEpo?t=24m21s