Możesz zapytać, ale to naprawdę nie twoja sprawa. Obrady komisji rekrutacyjnej są na ogół traktowane jako poufne. Pytanie o innych kandydatów i powody ich odrzucenia prawie na pewno zostanie odebrane jako natrętne. Jest to rodzaj rzeczy, która prawdopodobnie sprawi, że zaczną się zastanawiać, w jaki sposób popełnili błąd, wybierając Ciebie zamiast wszystkich innych kandydatów, którzy prawdopodobnie wiedzieliby lepiej, niż zadawać to pytanie.

Istnieją dwa powody, aby tego nie robić:

• Wszystko, co powie kandydaci, będzie poufne. Czy chciałbyś, aby inni ludzie plotkowali o twoich błędach, czy po prostu sugerowali, że inni są lepsi od ciebie? Większość ludzi by tego nie zrobiła. Ponadto niektóre z podanych informacji mogą mieć charakter osobisty. Może ujawnili trochę informacji medycznych, które nie były przeznaczone do publicznego spożycia, może mieli osobiste obowiązki, których na ogół nie reklamują, ale były istotne dla objęcia oferowanego stanowiska.

• Jeśli coś Ci powiedzą, a kandydat o tym usłyszy i nie uzna, że ​​jest to uczciwe lub prawdziwe lub że było to poufne, mogą zadzwonić do tego prawnika i sprawić kłopoty. Najbardziej prawdopodobną ofiarą złożoną przez prawników instytutu w celu rozwiązania tego problemu byłabyś ... ty. :-) Z pewnością spowodowałoby to problemy w Twojej karierze.

Jest jednak właściwy moment, aby zapytać o te rzeczy: kiedy masz zamiar rozpocząć praca, w której będziesz podejmować decyzje. W tym momencie powinieneś zapytać rówieśników i mentorów, jak ogólnie podejmują decyzje w tej sprawie w nieokreślony sposób . Z pewnością nigdy nie powinieneś pytać o konkretnych kandydatów, a zwłaszcza nie tych, z którymi konkurowałeś.

Na koniec zwróć uwagę, że jedną rzeczą, której oczekuje większość pracodawców i instytutów, jest to, że ludzie podpisujący się są dyskretny . Zadawanie pytań o rzeczy, które nie należą do Twojej firmy, nie jest dyskretne, a to źle wpłynęłoby na Ciebie.

Właściwie miałem tę samą ciekawość po przyjęciu mnie, jest to interesujące, ponieważ spotkałem też drugiego kandydata w dniu mojej rozmowy kwalifikacyjnej. Nie wydaje mi się, żeby pytanie było tematem tabu, ale trzeba poczekać na odpowiedni moment, dotarcie na miejsce może zająć trochę czasu.

Możliwym skrótem jest to, że gdy jesteś bardziej zintegrowany z grupą, możesz zapytać doktorantów / doktorów, ponieważ profesor mógł zapytać o przebieg ich opinii.

Tak nie myśl, że twoje pytanie jest czystą ciekawością, warto posłuchać, jak doświadczeni ludzie oceniają kandydatów i jakie cechy są bardziej lub mniej doceniane.

Nie rozumiem, dlaczego warto o to pytać / o tym myśleć? To nie jest dobry pomysł. Mogę sobie wyobrazić, że pytanie o współczynnik akceptacji może dać ci wgląd w to, jak dobry jesteś, ale co więcej, uważam to za bardzo nachalne i karmiące ego.

Moja sugestia: zapytaj, kiedy znasz swojego przełożonego na tyle, by wiedzieć, jakiego rodzaju jest on osobą.

Jak widać z odpowiedzi i komentarzy, jest wiele osób, które uznałyby wszystko za poufne. Moje wrażenie ze środowiska akademickiego jest jednak takie, że wiele osób lubi rozmawiać (chyba że rzeczy naprawdę są oznaczone jako ściśle tajne lub medyczne). Spróbuj więc dowiedzieć się, jaką osobą jest twój przełożony - czy rozmawiają na małą skalę, a jeśli tak, to co o to chodzi? Czy rozmawiają o innych kolegach i opowiadają plotki wydziałowe? Jeśli są otwarci na takie rzeczy, możesz spróbować rozpocząć podczas lunchu rozmowę na temat wywiadu. Zacznij od małych pytań i pytaj więcej, jeśli uważasz, że Twój przełożony nie czuje się niekomfortowo podczas rozmowy.

Oczywiście nie pytaj jednak o naprawdę prywatne szczegóły i nie pytaj przełożonego, jeśli czujesz, że nie chce. porozmawiać na określony temat. To, czego prawdopodobnie powinieneś również unikać, to pytania o bezpośrednie porównanie kandydata do siebie (np. Czy ktoś miał więcej lub mniej punktów niż Ty w danym zadaniu). Jeśli to możliwe, nie pytaj o nazwy.

Tak, możesz zapytać o swój proces selekcji, ale musisz postępować taktownie i profesjonalnie.

1. Nie zostaniesz poinformowany o tożsamości innych kandydatów. Proces składania wniosków jest milcząco anonimowy.

2. Twoje pytanie powinno mieć formę prośby o opinię, abyś mógł się dalej doskonalić. Zasadniczo informacja zwrotna, o którą prosisz, powinna być niezmienna od setki kandydatów tylko jednego kandydata (Ciebie) podczas procesu selekcji.

3. Znajomość innych kandydatów jest prawie nieistotna ponieważ nie będziesz z nimi bezpośrednio konkurować o kolejny etap swojej kariery zawodowej, a już na pewno nie przez kolejne kilka lat. W rzeczywistości moje pierwsze impulsywne założenie jako przełożonego po usłyszeniu twojego pytania jest takie, że chcesz odejść i dołączyć do innego programu doktoranckiego, w którym prawdopodobnie spotkasz niektórych z poprzednich konkursów.

4. Jeśli musisz zapytać, przedyskutuj to z perspektywy dalszej poprawy synergii ze swoim przełożonym (-ami).

5. (Przykład) Kandydat nie mówiący po angielsku może zapytać przełożonego o wpływie ich umiejętności komunikacyjnych w języku angielskim na Twój wybór i dalszy rozwój. W tym scenariuszu przełożony może zalecić audyt kursów językowych, w zależności od przypadku. Możesz również skorzystać z tej dyskusji, aby poprosić o więcej okazji do wypowiedzenia się w laboratorium, przedyskutowania artykułów i poprawienia swoich umiejętności.

- Oprócz: Podobało mi się to pytanie jako dobry przykład różnicy między przypadkowymi myślami a ciekawością a myśleniem strukturalnym. Jako badacz dowiesz się, że istnieje wiele otwartych pytań dotyczących prawie wszystkiego, co badasz. Umiejętność zidentyfikowania i zawężenia zestawu pytań najbardziej istotnych dla twojego zainteresowania, a nawet ich uporządkowania, wyróżni cię jako dobrego badacza. Dowiesz się również o planowaniu efektywnym pod względem wykorzystania zasobów, ponieważ nie możesz zagłębić się w każdą ciekawość.

Powiedzmy, że chcesz się dowiedzieć X”.

Rzeczy, które powinieneś wiedzieć z góry. Dlaczego chcesz wiedzieć, X ? Jakie jest Twoje obecne najlepsze przypuszczenie na temat odpowiedzi na X ? W jaki sposób inna odpowiedź eksperta na X zmieni Twój proces? Jak odniesiesz korzyści z odpowiedzi na X i wykorzystasz tę korzyść, aby pomóc swojej karierze i społeczności naukowej jako całości?

Gdybym był twoim przełożonym, mógłbym nie odpowiedzieć Twoje pytanie dotyczące innych kandydatów, ale jeśli odpowiednio ułożysz swoje zapytanie z wcześniejszą należytą starannością, to przynajmniej będę szczęśliwy, że jesteś na dobrej drodze do udanego programu doktoranckiego!

Nie pytaj o innych, ale nie krępuj się pytać o siebie. Na przykład:

• Jakie były moje mocne strony w porównaniu z drugim, trzecim i czwartym kandydatem?
• Jakie słabości miałem w porównaniu z drugim, trzecim i czwartym kandydatem?

Albo możesz sprecyzować, na przykład:

• Czy moje doświadczenie z podróży po Azji Południowo-Wschodniej odróżniało mnie od drugiego, trzeciego i czwartego kandydata? A co z moją motywacją, czy to odróżniało mnie od drugiego, trzeciego i czwartego kandydata?

Wszystkie powyższe pytania dotyczą wyłącznie Ciebie, ale logicznie odpowiadają:

• Jakie są słabe i mocne strony, doświadczenie i motywacja innych kandydatów?

co byłoby wysoce niestosowne, więc po prostu tego nie rób.

Oczywiście nikt nie lekceważy prywatności innych i na pewno to nie twoja sprawa, ale ciekawość jest również naturalna, a dla niektórych ich ciekawość innych ludzi jest silniejsza niż innych. W takim przypadku mogą nie rozumieć, dlaczego naturalna tendencja jest postrzegana jako natrętna i będą zdezorientowani. Dla mnie w przeszłości to zamieszanie wywołuje więcej pytań i cykl się rozpocznie.

Nadal nie sądzę, by ciekawość innych ludzi była szkodliwa, ale moja życiowa lekcja jest taka, że ​​jest to również naturalne dla innych brak silnej ciekawości . Z ich naturalnego punktu widzenia może to być postrzegane jako uciążliwe. Znajomość ich osobowości jest kluczowa, az czasem będziesz wiedział, kiedy i jak poprosić, aby zaspokoić swoją ciekawość.

Pomyśl o ludziach, których poprosisz, jak o małej społeczności Stack Exchange. Popularne stają się dwa rodzaje pytań. Pierwszy rodzaj pyta z ciekawości, ale budzi kontrowersje. To wciąż dobre pytania, ale niektórzy się z nimi nie zgodzą. Drugi rodzaj nie tylko prosi z ciekawości, ale także pokazuje chęć , aby naprawdę zrozumieć, co się dzieje. Ciekawość nie jest już peryferyjna, to rzeczywiście ta, którą każdy chce zobaczyć. A to wzbudzi ich ciekawość.