Zrobiłem to, więc być może mogę odpowiedzieć na twoje pytanie. Byłem profesorem zwyczajnym fizyki na uniwersytecie stanowym, ale obecnie uczę w szkole średniej.

Jest kilka powodów, dla których zdecydowałem się to zrobić.

• Co najważniejsze, uwielbiam uczyć i jestem w tym świetny, podczas gdy nie podoba mi się ciągła harówka w badaniach i nie otrzymam żadnych Nagród Nobla. Nigdy nie muszę uderzać głową w ścianę konkursów grantowych ani wzajemnych ocen.
• Nadszedł czas, kiedy musiałem rozwiązać Problem dwóch ciał i opcję liceum uczyniło mnie znacznie bardziej mobilnym.
• Mam więcej czasu dla siebie. W takim przypadku zajęcia zazwyczaj wymagają około 5 minut przygotowania. Czas między okresami jest wystarczający. Ze względu na poziom studiów, ocenianie zajmuje mniej niż 10% czasu, który zajmuje mniej niż 10% czasu na studiach i często można to zrobić na zajęciach, gdy uczniowie rozwiązują quiz lub test. Kiedy szkoła jest poza domem, idę do domu i zapominam o pracy. Nie ma ciągłych e-maili od studentów pragnących pomocy i rozszerzeń.
• Moje kontakty z uczniami szkół średnich są bliższe i bardziej pozytywne niż te z większością moich studentów. Nigdy nie poznałem nazwisk większości moich studentów. W szkole średniej mam relacje z każdym uczniem.

Wady są drobne. Płaca śmierdzi w porównaniu z tym, co zarabiałem, ale czas wolny to nadrabia. Czasami muszę zapętlać się dyrektorowi, kiedy podejmuję decyzje dotyczące klas, które wymagają dyskrecji nauczyciela, co szkodzi mojemu poczuciu akademickiej wolności. Ale myślę, że dam sobie radę.

Podejrzewam, że odpowiedź brzmi: nie robią , przynajmniej nie z częstotliwością, którą sugerują twoje przykłady. Spójrzmy na twoje przykłady.

.... Doktorat, Uniwersytet Harvarda 1998 ....

Nie oznacza to, że ta osoba była profesorem. Oznacza to, że zdobyli doktorat. Doktorat kwalifikuje do prowadzenia badań; nie daje im stałej pozycji. Jeśli nie mogą znaleźć stałej pracy lub nie są zainteresowani kontynuowaniem badań, będą musieli poczynić inne plany.

... Po kilku latach pracy jako matematyk naukowy ...

Prawdopodobnie ta osoba też nie była profesorem na etacie. „Matematyk badawczy” jest trochę niejasny, ale podejrzewam, że jest to stanowisko podoktoranckie lub może nie zajmujące stanowiska na poziomie wydziału. Tak czy inaczej, po wygaśnięciu tymczasowego stanowiska będą musieli znaleźć pracę.

Były profesor nadzwyczajny klasyki w Sweet Briar College

Więc ten z pewnością ma w tytule słowo „profesor”, a ta osoba prawdopodobnie też ma staż. Jednak termin „profesor” to przeładowany termin - podejrzewam, że twoje pytanie dotyczy profesorów z głównych instytucji badawczych, którzy prowadzą badania, publikują i prowadzą zajęcia na uczelniach oraz doradzają absolwentom. W przeciwieństwie do tego, ta osoba była profesorem w Sweet Briar College, które ma około 300 studentów, nie ma absolwentów i nie ma żadnej wzmianki o badaniach matematycznych na ich stronie internetowej (którą mogłem znaleźć). Tak więc bycie tutaj profesorem nie różni się zbytnio od bycia nauczycielem w szkole średniej i różni się od bycia profesorem w dużej instytucji badawczej.

Jak zauważyli inni, Sweet Briar College miał ostatnio poważne problemy finansowe i inne; to mogłoby wyjaśniać tę konkretną decyzję.

... Doc. Profesor arabskiego, Williams College (7 lat, 1 miesiąc)

Adiunkci na ogół nie mają etatu, a 7 lat to zwykle najdłuższy okres, na jaki można odroczyć decyzję o zatrudnieniu. Nie jestem pewien, co się tutaj wydarzyło, ale zgaduję, że odmówiono zatrudnienia.

Zatem podważę twoje założenie : nie podałeś żadnych przykładów profesorów zatrudnionych na stałe w głównych instytucjach badawczych, którzy porzucili swoje stanowisko, aby uczyć w szkole średniej. Podejrzewam, że zdarza się to bardzo rzadko, a kiedy to się dzieje, dzieje się tak z wysoce spersonalizowanych powodów.

Pytasz również:

Czy ci [matematycy z doktoratem] nie znudziliby się, ucząc tego samego (względnie podstawowego) materiału rocznie?

Cóż, może, ale jeśli nie zostaniesz profesorem, musisz coś zrobić . Osobiście uważam, że „założenie, że nie chciałbyś być nauczycielem w liceum, gdybyś mógł być profesorem, jest trochę poniżające” (cytując @Jeffrey). Niektórzy ludzie prawdopodobnie lubią uczyć i pracować z młodszymi uczniami; inni po prostu potrzebują pracy i wolą znajomość sali lekcyjnej od nieznanej w branży.

W twoim pytaniu zawarty jest pogląd, że „lepiej” być profesorem niż uczyć w szkole średniej. Gdyby tak nie było, nie jest zaskakujące, że niektórzy ludzie woleliby uczyć w szkole średniej zamiast być profesorem. To założenie niekoniecznie jest prawdziwe. Może być dla Ciebie i może być „oczywiście” prawdziwe dla niektórych osób, ale ogólnie nie jest prawdą.

były różnymi esejami ludzi, którzy odeszli ze środowiska akademickiego, na temat powodów, dla których to zrobili. Oto kilka przykładów: 1, 2, 3, 4, 5. Możesz znaleźć o wiele więcej w Google (wyszukaj „dlaczego odszedłem ze środowiska akademickiego” lub „dlaczego rzuciłem profesurę”). Typowe powody takiego postępowania to:

• Zły akademicki rynek pracy
• Stała konkurencja o (zbyt małe i malejące) finansowanie
• Niskie wynagrodzenie
• Brak stałych umów
• Stały popyt na bycie „dostępnym”

Na przykład tutaj jest akapit z punktu (5) powyżej:

W rzeczywistości życie naukowe było trudne. [Młody badacz] pracował 60–80 godzin tygodniowo, ucząc i prowadząc badania. Jego fundusze na rozpoczęcie działalności się wyczerpały, nie uzyskał jeszcze dużego grantu i, zgodnie z praktyką powszechną w amerykańskim środowisku akademickim, uniwersytet nie opłacał mu wynagrodzenia przez trzy letnie miesiące. Jego żona nie mogła się z nim przeprowadzić, więc robił męczące weekendowe dojazdy. Wydawało się, że presja osiągnęła niemożliwy do utrzymania poziom. Coś musiało dać.

Wiele z tych problemów nie występuje podczas nauczania w szkole średniej. Możesz zarabiać mniej, ale też mniej pracujesz, więc to nie jest śmiertelne. Masz pewność pracy. Masz dobrze określone godziny pracy. Nie będziesz otrzymywać e-maili od studentów błagających o pomoc w środku nocy. Nie musisz się martwić, co się stanie, jeśli Twój następny grant nie zostanie zrealizowany.

W tym miejscu równie dobrze możesz odwrócić pytanie: dlaczego więcej profesorów z doktoratem nie opuszcza swoich profesorów, aby uczyć w szkole średniej? Nie twierdzę tutaj, że lepiej jest uczyć w szkole średniej niż być profesorem; Mówię tylko, że można sobie wyobrazić, że rozsądni ludzie wybiorą to drugie zamiast pierwszego. Społeczeństwo może uznać to pierwsze za bardziej prestiżowe, ale to nie znaczy, że jest „lepsze”.

Ponieważ nie każdy chce zbierać informacje przez całe życie, a bycie nauczycielem w liceum to dla wielu ludzi dość satysfakcjonująca praca.

Może być kilka powodów:

• Nie dostałem etatu
• Lepiej płacić
• Wolę być dużą rybą w małym stawie
• Nie lubię badań
• Nigdy nie miałem pracy na stanowisku pracy (np. matematyk badawczy)
• Chciałam być w określonym mieście
• Uczelnia potencjalnie zamknięta (np. Sweet Briar)

W niektórych dyscyplinach, takich jak fizyka lub klasyka, liczba etatów jest bardzo niska i wiele osób nigdy nie wybiera ani ścieżki zatrudnienia, ani „ nauczanie ról profesora.

Naprawdę nie rozumiem, dlaczego uważasz to wszystko za tak tajemnicze. Niektóre osoby ze stopniem doktora z jakiegoś powodu koncentrują się na nauczaniu, a czasami dla nich najlepsza opcja nauczania jest na poziomie szkoły średniej.

Niektóre osoby z twojej listy uczą w szkole Dalton. Według Wikipedii „The Dalton School, pierwotnie Children's University School, jest prywatną, koedukacyjną szkołą przygotowawczą na nowojorskim Upper East Side i jest członkiem zarówno Ivy Preparatory School League, jak i New York Interschool”. Załóżmy, że musisz wybierać między nauczaniem w tym kraju a nauczaniem matematyki na niższym poziomie w klasach liczących ponad 100 studentów inżynierii, którzy głównie interesują się swoimi ocenami i którzy nie są zainteresowani materiałem kursu. (Tak, wiele nauczania matematyki w college'u jest niestety takie). Dlaczego jest tak szokujące, że ktoś, kto jest oddany nauczaniu, może wolałby uczyć w szkole Dalton?

Pytasz "czy ci byli profesorowie nie byliby znudzeni ucząc tego samego (względnie podstawowego) materiału co roku?" Zgadnij co, większość nauczania w college'u jest taka sama. Wyjątkiem byłoby nauczanie na poziomie magisterskim, ale praca z dużą ilością takich zajęć jest trudna do zdobycia i zwykle jest przeznaczona dla osób, które koncentrują się na badaniach. Ci, którzy nie przeprowadzają zbyt wielu badań, będą mimo wszystko uczyć głównie na niższych poziomach.

Trzy szkoły w czterech podanych przez Ciebie przykładach są powszechnie uważane za należące do dziesięciu najlepszych szkół prywatnych w Stanach Zjednoczonych. Standardy akademickie w wielu najlepszych prywatnych szkołach średnich są znacznie wyższe niż w małych uczelniach w okolicy. Moja żona wykładała na małym kierunkowym uniwersytecie stanowym, a następnie studiowała w jednej z najlepszych prywatnych szkół w Nowym Jorku i była o wiele bardziej zadowolona z jakości studentów, których tu ma. Uczy materiałów z college'u (biologii, chemii &) studentów cztery lub pięć lat młodszych i nie tylko lepiej je rozumieją, ale starają się bardziej.

Plus, no cóż, na pierwszym miejscu szkoły płacą więcej niż małe uniwersytety.

Chodziłem do liceum w Kanadzie. To była normalna szkoła średnia, niezbyt prestiżowa, ale nie znana też jako straszna. Nie można było dostać bardziej „przeciętnego” niż w mojej okolicy.

Wspominam o tym, ponieważ niektóre odpowiedzi mówią, że nauczanie w niektórych prywatnych szkołach może być tak samo prestiżowe, jak na uniwersytecie. Nie byłem w żadnej z tych szkół, a jeden z nauczycieli religii miał doktorat z teologii.

Teologia może nie jest „typowym” doktoratem, może nie ma tak wielu ścieżek kariery naukowej, ale Jego uzasadnieniem stojącym za nauczaniem w liceum, a nie robieniem czegoś innego, było przekazywanie swojej pasji ludziom, którzy mogli jeszcze nie mieć styczności z tym tematem (a przynajmniej nie należycie lub szczegółowo).

To uzasadnienie dotyczy również innych dziedzin, niewielu doktorów może przedstawić swoje dziedziny osobom, które są w nich naprawdę nowe. Na przykład student studiów licencjackich z fizyki (a jeszcze bardziej w przypadku studentów studiów magisterskich) powinien już mieć przynajmniej pewną wiedzę na temat fizyki i ogólnie interesować się tą dziedziną jako całością.

Ktoś, kto ma pasję w nauczaniu może być przyjemniejsze wprowadzanie nowych ludzi w ich dziedzinę, niż pomaganie w awansie tym, którzy już się w niej uczą, niezależnie od ich poziomu wykształcenia.

Zgadzam się ze wszystkimi odpowiedziami, w tym ze sceptycyzmem, że jest to tak powszechne, jak myśli OP. Ale jeszcze jeden powód, o którym nie wspomniałem, to ofensywne działania niektórych administracji podejmowane ze względu na rozgłos i / lub lekkoatletykę.

Praca profesora wiąże się z ogromnym nakładem pracy. Dużo obowiązków i stresu. Odpowiadasz za kursy, badania w swoim dziale, być może ubieganie się o granty, pisanie prac, nauczanie, nadzorowanie doktorantów i osoby piszące prace magisterskie.

W pewnym momencie życia może to po prostu stać się nudne i też wysysa zdrowie, by dalej pracować jako profesor.

Inne rzeczy po prostu stają się w życiu ważniejsze. Może chce spędzić więcej czasu z rodziną. Przekaż wiedzę przyszłym pokoleniom. Pisz wspomnienia. Może zacząć robić zupełnie inne rzeczy. Skomponuj muzykę, podróże, dowolne hobby, które przyjdzie Ci do głowy itp.

Nie sądzę, żeby opuszczali profesury, chyba że chodzi o pracę na „wyższym poziomie akademickim”.

Jako przykład, mój syn chodzi do prywatnej szkoły średniej w Wielkiej Brytanii, St Paul's School (SPS), która jest znana jako bardzo akademicka i bardzo dobrze wyposażona (mają skaningowy mikroskop elektronowy, więc jest o wiele ładniejsza niż jakakolwiek „liceum”, do którego chodziłem). Kilku jego wykładowców ma doktoraty, a niektórzy wykładali (tj. Asystent, być może tymczasowy lub postdoced) na dobrych uniwersytetach, takich jak Harvard i Cambridge. AFAIK, żaden z jego wykładowców nie był zatrudniony na uniwersytecie. Należy pamiętać, że w SPS powinni oni mieć stosunkowo wysokie wynagrodzenie w porównaniu z rówieśnikami z liceum i efektywną kadencję. Mogą i publikują pewne badania naukowe.

High Master (odpowiednik head-master) jest profesorem zwyczajnym historii na University of East Anglia. Stając się wielkim mistrzem, otrzymał skuteczny awans, zapewniono mu mieszkanie i jestem prawie pewien, że wyższe wynagrodzenie. Zrezygnował z profesury, zamiast zrezygnować z niej całkowicie. Wciąż prowadził badania i na przykład napisał niedawno książkę wraz z niektórymi innymi wykładowcami historii w SPS. W tym roku jednak opuszcza stanowisko w SPS po odbyciu około 6 lub 8 lat. Wróci też do pełnoetatowego profesora, skupiając się na swoich badaniach i nauczaniu.

Innymi słowy, pieniądze i stabilność mogą być zachętą, ale staż na uznanym uniwersytecie prawdopodobnie przewyższy wszystkie inne. Tymczasowe stanowiska, trudności w karierze, wszystko to może prowadzić ludzi z czystego środowiska akademickiego do szkół średnich.

Być może najbardziej godnym uwagi przykładem trudności zawodowych (zmuszonych do rezygnacji z U of Minn z powodu powojennych prześladowań ze strony Izby ds. Działalności Antyamerykańskiej) jest Frank Oppenheimer, były profesor, później nauczyciel liceum i założyciel Exploratorium (patrz Frank Oppenheimer (1912-1985). W tym przypadku uczniowie Wyoming High School byli prawdopodobnie jednymi z najszczęśliwszych w USA.

Po pierwsze, niektóre uniwersytety słabo płacą. W mojej głowie panuje powszechne przekonanie, że jeśli chcesz pracować w uniwersytecie, będziesz mieć co najmniej 20-procentową obniżkę wynagrodzenia w porównaniu z zarobkami w sektorze prywatnym. Dla niektórych jest to tego warte, ponieważ pracę, którą chcą wykonywać, tak naprawdę mogą wykonywać tylko na uniwersytetach. Dla niektórych osób obniżka wynagrodzenia nie jest tego warta.

Warto również zauważyć, że niektóre zajęcia AP są w istocie modułami pierwszego roku studiów, więc jeśli znajdziesz się w liceum z takim programem, jesteś nie robić programu nauczania, zupełnie innego niż korepetytor z pierwszego roku w college'u.

Prawdziwym kłopotem jest także brutalny sposób przydzielania miejsc pracy. Polityka i dźganie w plecy w UNI wydają się być prawdziwym powodem, dla którego niektórzy stają się tym zmęczeni.

I wreszcie, niektórzy ludzie są po prostu urodzonymi nauczycielami. Niektórzy nie dostają tak wielu kopnięć w nauczaniu w UNI i tęsknią za bardziej osobistymi środowiskami nauczania. Naprawdę nie powinieneś lekceważyć, jak trudno jest uczyć czwartoklasistę w długim podziale lub jak satysfakcjonujące jest to, że dostaniesz klasę czwartoklasistów, aby zrobili to poprawnie.

Wydaje się również, że jest to rzecz, która w prywatne licea, ponieważ rodzice muszą wiele poświęcić, aby dostać się do szkoły, mają zwykle lepszą etykę pracy, nie zawsze, ale czasami.

Nauczanie w takim środowisku, w którym panuje głód wiedzy, gdzie często można lepiej opłacać i mieć regularny czas na spędzanie czasu z rodziną i nie mieć zbyt wiele w machiawelicznych wybrykach, mogłoby się wydawać do wielu kroków.

Wyzysk pracowników na uniwersytetach w niektórych krajach.

Na uniwersytecie średnie wynagrodzenie za godzinę zajęć dla osób poniżej 40 roku życia może wynosić około połowy tego, co wynosi opłacane nauczycielom szkół średnich (co w praktyce wymaga nauki w szkole średniej zamiast doktoratu / doktora jak na uniwersytecie)

Chociaż czas na przygotowanie do zajęć (w tych krajach bezpłatne) może być znaczący w obu miejscach, łatwiej jest zabezpieczyć sytuację wyjaśniającą treści licealne, w najgorszym przypadku możesz być słabo klarowny. Na studiach prawdopodobieństwo, że utkniesz na tablicy, jest znacznie większe. Na przykład, wiele razy musisz spędzić 3–5 godzin na płynnym rozwiązaniu problemów przed 50 studentami, a następnego dnia (lub ostatnio tego samego dnia) robiąc to samo z zupełnie innego przedmiotu. Często stanowiska nie są w tych konkretnych obszarach badawczych. Musisz więc poświęcać około 40 godzin tygodniowo na wyjaśnianie przed studentami i prawie tyle samo czasu na naukę w wolnym czasie. Zwróć uwagę, że w większości przypadków pozycje nie dotyczą konkretnego podtytułu, ale zestawów tematów. Na początku roku masz 4 lub 5 przedmiotów, a w drugiej połowie możesz zmienić niektóre (lub wszystkie) z nich i kontynuować o 6; miesiące. Tak więc sytuacja nie zostaje rozwiązana z czasem.

Bilans jest taki, że przez prawdziwe 20 godzin tygodniowo w szkole średniej możesz zarabiać tyle samo, co przez prawdziwe 70 godzin tygodniowo na uniwersytecie.

Wybór ograniczenia liczby godzin na uniwersytecie nie wchodzi w grę, ponieważ wynagrodzenie bliskie granicy ubóstwa wymaga dużego obciążenia.

Założę się, że nie jest to sytuacja osób, które podajesz jako przykład, ale są powody w innych krajach.