To brzmi jak „Chcę ich ukarać, ale nie do końca”. Faktem jest, że ci uczniowie oszukiwali nawet po wielu ostrzeżeniach. Nie uczysz małych dzieci. Odpowiedzialność i odpowiedzialność są ważne, a dorośli uczniowie powinni mieć jedno i drugie.

Jeśli masz pewność, że dokonali plagiatu , jedynym właściwym sposobem postępowania jest zgłoszenie ich. Do tego, kto zajmuje się takimi kwestiami, należy ocena surowości i odpowiedniej kary.

Uczniowie zdawali sobie sprawę z ryzyka plagiatu i mimo wszystko postanowili to zrobić. Zapewnienie im teraz łagodniejszego traktowania zachęci innych uczniów do zachowania podobnego, ponieważ konsekwencje stają się mniej dotkliwe.

Uwaga: czy na pewno uczniowie kopiowali od siebie nawzajem, czy też jest możliwe, że używają to samo źródło?

Zgłoś je. Zadaniem tych, którzy pracują w biurze dziekana ds. Studentów, jest dokonywanie ocen, jakie opisujesz. Nie chcą też zrujnować życia studentów na studiach.

Po pierwsze, myślę, że profesor nie powinien przedstawiać Ci opcji. Powinien był zdecydować, co należy zrobić, a to naprawdę zabawne, że dał opcję, która wyraźnie koliduje z kodeksem honorowym.

Jeśli oszustwo można udowodnić, otrzymasz wynagrodzenie za przestrzeganie zasad, więc powinieneś je zgłosić. Nikt nie powinien być ponad regulaminem uniwersytetu i jestem przekonany, że zasady są jasne. Twoim obowiązkiem jest ocenianie prac domowych i zgłaszanie ich, jeśli oszukiwały. Wszystko inne prowadzi do korupcji w organizacji, co jest również nadużyciem władzy.

Po prostu nie przyznawaj im żadnego kredytu za to zadanie. Ponieważ nawet skopiowanie pracy domowej wymaga czasu i jest bardzo prawdopodobne, że zostaną złapani, kopiowanie i nie otrzymywanie żadnego uznania nie będzie opłacalne.

Jeśli twój profesor zapyta, możesz powiedzieć, że wybrałeś nic nie rób, ale oczywiście nie mogą otrzymać uznania za tę pracę, co, jak przypuszczałeś, sugerował w swojej radzie.

Jeśli uczniowie narzekają, że chcą być w stanie zaliczyć zaliczenie lub czują, że powinni dostać ocenę, powiedz im kategorycznie nie. Jeśli nalegają, skieruj ich do profesora. To stawia piłkę na ich boisku - raczej nie będą chcieli narzekać na ciebie, kiedy będą zwracać uwagę na swoje oszustwo i prawdopodobnie znajdą się w pozycji, w której muszą otwarcie okłamywać profesora.

Jeśli tak się stanie (ponieważ uczniowie są złośliwi lub nie mają poczucia proporcji), nie przejmuj się tym. Studenci czasami myślą, że taki incydent może źle wpłynąć na pomoc techniczną. Nawet jeśli postarają się złożyć skargę, nawet jeśli zostanie ona uwzględniona, i nawet jeśli zostanie wykazane, że zrobiłeś coś złego, nie zostanie ci ona oskarżona. Wykładowcy i wszyscy zaangażowani (z których wszyscy prawdopodobnie zdają sobie sprawę, czym są niektórzy z twoich uczniów PITA) zaakceptują, że jest to najgorszy drobny błąd w ocenie, jakiego wszyscy dokonują podczas pierwszych kilku doświadczeń w nauczaniu.

Po prostu upewnij się, że jesteś konsekwentny (aby nie zostać oskarżony o dyskryminację) i jasny (aby nikt nie mógł powiedzieć, że nie rozumie zasad). Jeśli zostaniesz zmuszony do zrobienia wyjątku, natychmiast wyjaśnij, jakie są zasady wyjątków (`` Każdy ma jedną szansę '', `` jedna szansa tylko na pierwszą pracę domową '' lub `` jedna osoba ma jedną szansę, ale teraz wszyscy byliście ostrzeżony 'itp.)

Na koniec nie bierz tego do siebie. Rozczarowujące jest próbowanie traktowania ludzi jak dorosłych, a potem odkrywanie, że traktują cię jak idiotę. Ostatecznie jest to refleksja nad ich niedojrzałością, a nie twoje umiejętności nauczycielskie.

Jestem też na UCLA i pracowałem dla profesorów, którzy nie chcieli eskalować, gdy złapano oszustów. Wielu z nich po prostu zakłada, że ​​oszuści spadną lub ostatecznie nie zdadzą egzaminu.

Moją jedyną radą jest to, aby pamiętać: jesteś tu głównie po to, aby przeprowadzić badania i zdobyć dyplom; TAing po prostu płaci rachunki. Oszuści są denerwujący, ale bitwy wybieraj mądrze i bez emocji. Na dłuższą metę prawdopodobnie nie warto wkurzać swojego doradcy, przechodząc przez jego głowę.

Aby dodać do wszystkiego, co zostało tutaj powiedziane, POWINIENEŚ porozmawiać o tym ze swoim profesorem. Jeśli nie z innego powodu niż upewnienie się, że wszystkie sekcje klasy przestrzegają tych samych zasad. Jeśli nie ma jasnej polityki, nie możesz oczekiwać, że będziesz egzekwować zasady.

Pamiętaj też, że wielu uczniów nie zrozumie, dlaczego to oszukuje i musisz to zrozumieć. Kluczowe jest oddanie uczniowi czegoś, co wyjaśni tę politykę. W razie potrzeby zapoznaj się z podręcznikiem ucznia. Moje ulotki zwykle brzmią: „To jest twoje jedyne„ ostrzeżenie ”. Po tym, jeśli popełnisz plagiat, przekroczysz linię, której nie możesz odłączyć ”. Po tym, jak zacząłem to wręczać i omawiać to bardzo wyraźnie w pierwszym dniu zajęć, nigdy więcej nie miałem problemu z plagiatem.

Jeśli profesor powiedział ci o zasadach swojej instytucji, a ty zdecydujesz się ich nie przestrzegać, to na czym polega to, jak myślisz o zachowaniu uczniów w odniesieniu do jasnych zasad kopiowania?

Albo masz swobodę decydowania o karze, albo nie, i wydaje mi się, że powiedziano ci, że tego nie robisz. Twój profesor może się mylić, ale jeśli nie możesz znaleźć tego zapisanego w żaden sposób, jedynym sposobem, aby to ustalić, jest skontaktowanie się z innym organem w Twojej instytucji w celu uzyskania innej opinii.

Możliwe, że „nic nie rób”, tak naprawdę twój profesor miał na myśli robienie tego, na co masz ochotę - odrzucenie zadania i nic więcej. Jeśli tak, to jesteś wolny w domu i myślę, że prawdopodobnie możesz to ustalić, pytając prof. „Jeśli nic nie zrobię, jak mam ocenić zasadniczo skopiowane zadania? Daj im 0?”. Nie wymaga to długiej rozmowy, wszystko, co można załatwić w 1-minutowym e-mailu, jest prawdopodobnie dobre dla prof.

W przeciwnym razie jesteś policjantem, któremu powiedział kapitanie: „Jeśli myślisz, że złamali prawo, trafia to do prokuratora. Jeśli uważasz, że tego nie zrobili, zapomnij o tym i uwolnij ich”. Mówisz: „czy nie mogę po prostu wystawić im mandatu na miejscu czy czegoś takiego?”. Nie, nie możesz, nie jeśli osoba sprawująca władzę mówi, że nie możesz. Możesz przyznać się do przestępstwa i postępować zgodnie z procedurą lub możesz świadomie przeoczyć przestępstwo, ponieważ uważasz, że procedura jest nieuzasadniona. I mogę dodać, powodzenia w tej długoterminowej strategii ...

To powiedziawszy, być może mógłbyś skontaktować się z Dziekanem ds. Studentów (lub jego przedstawicielem) i zapytać, czy oni są gotowi ratyfikować niezaliczenie zadania, ale nie klasy. Oczywiście, jeśli to zrobisz, będziesz musiał je zgłosić, jeśli dziekan powie „nie, muszą zostać wydaleni, jest to dla nas kwestia zerowej tolerancji” lub cokolwiek innego. To, czego nie możesz zrobić, to zdecydować w imieniu swojej instytucji, że skopiowanie tylko jednego zadania nie jest wystarczająco złe, aby usprawiedliwić niezaliczenie zajęć. Dziekan ds. Studentów wywarł na Tobie wyraźne wrażenie, że ich opinia jest inna lub nie byłbyś w stanie przewidzieć ich odpowiedzi.

Szaleńczo spekulując, domyślam się, że powód, dla którego dziekan zareagował tak surowo, jest taki, że wielu asystentów, zanim przejdziesz przez proces, w którym się obecnie znajdujesz. Poinformowano klasę o zasadach zakazujących kopiowania. Ktoś kopiuje. Klasie ponownie informuje się o zasadach zakazujących kopiowania. Ktoś kopiuje. Co teraz? Dziekan ds. Studentów prawdopodobnie może wymienić więcej rzeczy, niż ty, co do których zaobserwowano, że nie działają.

Przypadki uczciwości akademickiej są bardzo poważne z dwóch powodów. Po pierwsze, nieuczciwość akademicka uderza w samą podstawę tego, co sprawia, że ​​edukacja jest przede wszystkim skuteczna - czyli w ideę wzajemnego zaufania. Po drugie, sprawy dotyczące uczciwości akademickiej zbyt często przeradzają się w prawne bitwy, które kosztują uniwersytet czas i pieniądze. Z tego powodu ważne jest, aby profesor wziął odpowiedzialność za tę sytuację i nie pozostawił tego tobie jako asystentowi technicznemu.

Znajdź na swojej uczelni zasady dotyczące nieuczciwości akademickiej i przeczytaj je bardzo uważnie. Najprawdopodobniej znajdziesz tutaj dwie istotne rzeczy: (1) tylko profesor z tytułem naukowym ma uprawnienia do działania w przypadku nieuczciwości akademickiej w swojej klasie i (2) co więcej, jeśli wystąpi nieuczciwość akademicka profesor jest umownie zobowiązany do zgłoszenia tego. Tak właśnie działa polityka większości uniwersytetów. Możesz znaleźć się w sytuacji, w której będziesz musiał przypominać profesorowi o tym fakcie - profesor może mieć swobodę radzenia sobie z karami, jak sobie życzy, ale profesor i tak musi to zgłosić do wiadomości ucznia. (Jeśli uczeń jest recydywistą, może zostać wydalony.)

Jeśli profesor ponosi taką odpowiedzialność i nadal nie chce słuchać, udaj się z nim na katedrę. Takich rzeczy naprawdę nie można zignorować. Ale powtarzam - to prawdopodobnie nie twoja odpowiedzialność. W tym momencie należy znaleźć osobę, która jest odpowiedzialna za zbadanie sprawy, i upewnić się, że się nią zajmie.

Zgadzam się z odpowiedziami, które sugerują, że powinieneś zgłosić je dziekanowi i przyjść, co może. Chciałbym jednak wziąć pod uwagę, jeśli zdecydujesz się tego nie robić. Jest bardzo prawdopodobne, zgodnie z regulaminem uniwersytetu, że osobiście nie masz prawa karać studentów.

Mieliśmy taką sytuację na moim wydziale, kiedy kierownik chciał ukarać studentów, ale bez udziału komisji dyscyplinarnej (z nieistotnych powodów administracyjnych). nie jako kara, ale po prostu dlatego, że nie postępowali zgodnie z instrukcjami, które mówiły o pracy w zespołach 2-osobowych.

W przypadku, gdy zdecydujesz się ich „ukarać” bez zgłaszania ich dziekanowi, powinni zapoznać się z obowiązującymi przepisami, aby upewnić się, jakie dokładnie są Twoje prawa. Nie chciałbyś mieć kłopotów, aby chronić niezasłużonych uczniów.

Po pierwsze zależy to od zadania; Musiałem zrobić z partnerem ćwiczenia z zakresu informatyki, a następnie każda osoba musiała samodzielnie napisać artykuł. Stworzyliśmy jeden dokument ze wszystkimi wynikami, które udostępniliśmy, a resztę napisaliśmy sami. Nie było sensu, abyśmy oboje zapisywali te same liczby, a następnie wpisywali te same liczby w ms-słowo. Tak więc tekst, taki jak nagłówki w tabeli wyników, byłby taki sam dla nas dwojga.

Może dać uczniom opcję.

• Bycie zgłaszanym z całym ryzykiem to wymaga
• Lub wycofania zadania i nie uzyskania za to oceny.
• Lub samodzielne złożenie formalnej skargi, więc zgłoszenie się.

Pozwól, że podzielę się tym, co robiłem w takich sytuacjach:

Po pierwsze, nie zgłaszaj niczego dalej, chyba że zdecydowałeś, że chcesz eskalować sprawę; zdarzyło się zgłoszenie plagiatu, a brak działań w tej sprawie może zostać odebrany jako niewłaściwe postępowanie lub współpraca. Z tego powodu też nie lubię tych systemów typu TurnItIn; kto wie, kto śledzi te rzeczy? Nieee. Wiem, że Twój e-mail może również zostać zeskanowany i przeanalizowany, ale mimo to radziłbym zacząć od niższego profilu.

Kiedy zauważyłem coś, co wyglądało na plagiat (załóżmy, że jest to dwukierunkowe ; n-way jest również możliwe, ale zasada jest taka sama) Zdawałbym ocenę dla tych dwóch uczniów i wysyłałbym im e-mailem, aby przyszli do mnie w godzinach przyjęć. Zauważ, że może się to zdarzyć z innych powodów, które nie są plagiatem - niezrozumiałe pismo ręczne; kwestię, której wyjaśnienie / rozwiązanie twarzą w twarz mogłoby zdecydować między oceną bardzo niską a wysoką (np. poprawienie literówki sprawiłoby, że wszystko działałoby); i tak dalej.

Kiedy uczniowie przyjeżdżają (starałem się to zorganizować tak, aby było o tej samej godzinie, a nie tydzień później), wzywałbym ich obu. Mówiłem im, że myślę, że jest popełniono plagiat. Powiedziałbym, że między nimi dwoje mają tylko jedno zgłoszenie i zasugerowałbym, aby opuścili salę na kilka minut, aby zdecydować, jak chcą podzielić ocenę lub odpowiedzialność.

Gdyby każdy chciał mieć pół oceny - zrobiłbym to; gdyby jeden z nich krzyczał za krwawe morderstwo i powiedział, że został wykorzystany, a drugi nie zaprzeczył - dałbym 0 za zadanie plagiatorowi, a wynik oceny drugiemu; jeśli polubownie zgodzili się na inną dystrybucję - też ok. Gdyby twierdzili, że to nie plagiat, poprosiłbym ich, aby spróbowali mi to udowodnić - ale to się nigdy nie wydarzyło, zawsze przyznawali się do tego od razu lub nigdy się nie pojawili. Jeśli rzeczywiście nie zadali sobie trudu, aby się pokazać, oboje otrzymali zera.

Tylko gdyby wydarzyło się coś ekstremalnego lub moralnie odrażającego, poza zwykłym skopiowaniem czyjejś odpowiedzi na zlecenie sprzętowe - rozważałbym postawienie ich w postępowaniu dyscyplinarnym. W przeciwnym razie nie zrobiłbym tego.

Jeśli chodzi o moją motywację do tego podejścia: nie lubię pilnować studentów. Zapewniam im usługę, a jeśli nie zadają sobie trudu, aby odrobić lekcje, to ich strata. Prowadziłam kursy wymagające dużej ilości pracy domowej i na początku semestru mówiłem studentom, że na tych zajęciach będą „uczyć się przez ręce”, a słuchanie na zajęciach po prostu nie doprowadzi ich do miejsca, w którym powinni, więc znowu, jeśli nie pracują żarliwie nad swoją pracą domową, po prostu marnują kurs.