Pracuję w środowisku akademickim od dziesięciu lat. Jedyne przypadki cofnięcia dyplomu, o których wiem, były spowodowane poważnymi przypadkami wykroczeń akademickich, takich jak plagiat, oszustwo lub oszustwo na dużą skalę. Powodem jest to, że poważne przewinienie akademickie unieważnia osiągnięcie, które powinien poświadczać stopień naukowy.

Cofnięcia zgody z powodu (politycznego) sporu z instytucją wydającą są niespotykane w demokracjach prawa. Nigdy nie słyszałem o takim przypadku, chociaż z pewnością stałby się on bardzo dobrze znany.

Zasiadam w Senacie naszego uniwersytetu, który jest organem, który musiałby obradować nad cofnięciem dyplomu. Nawet prosty przypadek plagiatu w pewnym stopniu wymaga długiej, przeciągającej się i zaskakująco kontrowersyjnej decyzji, a może się to zdarzyć raz lub dwa razy na dekadę. To ostatni etap bardzo, bardzo długiego i przeciągającego się procesu.

Więc nie, nie martwiłbym się, poza możliwymi do udowodnienia błędami w nauce, które narażają na szwank integralność dyplomu. / p>

Myślę, że szanse na cofnięcie dyplomu za krytykowanie politycznych wyborów uniwersytetu są mniej więcej zerowe. Stopnie są przyznawane z powodów akademickich, a nie moralnych.

Wyjątkiem są stopnie honorowe. Niektórym przyznawane są tytuły honorowe za wyraźny osąd moralny, mimo że odbiorca nie ukończył żadnych zajęć lub nie spełnił wymaganych standardów akademickich. Są nagradzani, ponieważ reprezentują charakter, który chcieliby, aby świat kojarzył się z uniwersytetem. Jeśli udowodnią, że nie mają tego charakteru, lub przestaną go mieć, wtedy warto usunąć tytuł honorowy.

W artykule (2005) The Right of Educational Institutions to Back or Revoke Academic Degrees, wydanym przez Stetson University College of Law Dwudziestą szóstą doroczną Krajową Konferencję Prawa i Szkolnictwa Wyższego, autorzy szczegółowe badanie powodów, dla których uniwersytety z powodzeniem cofały stopnie naukowe. Żaden z nich nie dotyczy zachowania kandydata po całkowitym opuszczeniu instytucji - niezależnie od tego, czy jest to zachowanie akademickie, polityczne, czy wręcz przestępcze.

Istnieją na przykład przypadki, w których odmawia się stopni naukowych po morderstwie na kampusie przed nadaniem stopnia naukowego, mimo spełnienia ściśle akademickich wymagań kursu, ale wynikało to z nieprzestrzegania przez studenta kodeksu postępowania studenta na uniwersytecie.

Podobnie inne przypadki, obejmujące oszustwa finansowe lub udział w śmierci innego studenta, odnoszą się do okresu, w którym kandydat faktycznie uczęszczał do instytucji.

Mogą istnieć kraje, w których uniwersytety mogą cofać stopnie naukowe na podstawie pozaszkolnego zachowania studenta po opuszczeniu uczelni, ale nie wydaje się, aby miało to miejsce na żadnym amerykańskim ani europejskim uniwersytecie. Takie przypadki stałyby się bardzo znane, zwłaszcza jeśli, jak zauważa @Henning, dotyczyły one jedynie wyrażania opinii politycznych.

Uniwersytet Princeton zaczął przyjmować kobiety dopiero w 1969. Nawet od połowy do późnych lat osiemdziesiątych magazyn absolwentów ( Princeton Alumni Weekly) drukował listy narzekające na ten fakt od absolwentów różnych starszych klas (tak stare numery nie są dostępne w Internecie). ałun i syn ałunu, czytałem to czasopismo od połowy lat 70. do dziś. Nawet jak na ówczesne standardy listy były seksistowskie i poniżające. Żadne tytuły nie zostały cofnięte.

Musisz przeczytać przepisy dotyczące Twojej działalności i lokalizacji. Nie jestem świadomy cofniętych tytułów licencjackich, które mają wpływ na stopnie magisterskie związane z reakcją łańcuchową. Chociaż Twój tytuł licencjata mógł być w tamtym czasie wymagany do otrzymania tytułu magistra, został już spełniony, a jego cofnięcie wymagałoby oddzielnej procedury.

Większość jurysdykcji chroniłaby Twoją pracę na podstawie albo zasada praw nabytych (takie zmiany nie mogą działać wstecz), zasada rozsądności (niewspółmierna kara za wykroczenie), albo notoryczna wiedza zasada (twoje zdolności zostały publicznie uznane). W mojej jurysdykcji nawet studentom studiów licencjackich, którzy popełnili oszustwo w procesie akceptacji, nie cofnęliby całkowicie studiów, chociaż instytucja mogła ich wydalić.

Dlatego byłbym bardzo sceptyczny, jeśli chodzi o cofnięcie twojego licencjata : miałoby to niewielki wpływ (samodzielnie) na twoją karierę, prawdopodobnie zostanie obalony w większości sądów, a podjęcie tak skrajnych środków bez silnych dowodów rażącego wykroczenia odbije się dość słabo na instytucji. Szczerze mówiąc, nie rozumiem, dlaczego mieliby zagrozić swojej reputacji w taki sposób, zamiast po prostu postawić cię przed sądem, gdzie mogliby zbudować sprawę i spowodować więcej szkód w twojej karierze.

Historycznie rzecz biorąc, rzeczywiście zdarzały się przypadki, w których cofnięto stopnie naukowe z powodów czysto politycznych, w tym przypadki, w których posiadacz dyplomu opowiadał się za poglądami politycznymi niezgodnymi z poglądami uniwersytetu lub był postrzegany jako taki:

• W 1930 roku tunezyjski uczony Tahar Haddad opublikował Nasze kobiety w szariacie i społeczeństwie , kontrowersyjną książkę opowiadającą się za rozszerzeniem praw kobiet. Haddad został ogłoszony apostatą, a jego alma mater, Uniwersytet Ez-Zitouna, odebrała mu stopień naukowy. [1]

• W nazistowskich Niemczech rząd uchwalił ustawę o cofnięciu stopni doktorskich Żydom i dysydentom politycznym, a niektóre senaty uniwersytetów niezależnie wydały uchylenia z własnej woli. Te odwołania nie były powszechnie uważane za nieważne po upadku reżimu w 1945 r., Co doprowadziło niektóre uniwersytety - w tym Wiedeński Technische Universität Wien i Uniwersytet Wrocławski, zastępując rozwiązany Schlesische Friedrich-Wilhelms-Universität zu Breslau - do formalnego przywrócenia je lata później. [2–4]

• Począwszy od lat 70. XX wieku radzieckie uniwersytety często cofały stopnie naukowe naukowcom (często, ale nie zawsze, Żydom), którzy wyemigrowali, a nawet tylko próbował wyemigrować z powodów politycznych. [5, 6]

Nie znam żadnych podobnych odwołań z powodów politycznych, które miałyby miejsce w dzisiejszych czasach w krajach zachodnich, chociaż z pewnością można sobie wyobrazić, że ta praktyka trwa lub może mieć miejsce w przyszłości w reżimach autorytarnych lub niestabilnych politycznie. Jeśli uzyskałeś dyplom w takim kraju i jeśli twoje słowa lub czyny odbijają się niekorzystnie na tym kraju lub na twojej uczelni, to jest możliwe, że twój dyplom może zostać odebrany jako kara. (Nie wiedząc, na jakim uniwersytecie studiowałeś, jaka jest tam sytuacja polityczna i co dokładnie powiedziałeś lub zrobiłeś, co może uznać za niewłaściwe, tak naprawdę nie jest możliwe oszacowanie ryzyka). Jeśli jednak uzyskałeś dyplom z akredytowanej instytucji w kraju, który szeroko chroni wolność wypowiedzi politycznej, prawdopodobnie nie masz się czym martwić.

Odniesienia:

1. Ziba Mir-Hosseini. Sprawiedliwość, równość i muzułmańskie prawa rodzinne: nowe pomysły, nowe perspektywy. W: Ziba Mir-Hosseini, Kari Vogt, Lena Larsen i Christian Moe, wyd. Gender and Equality in Muslim Family Law: Justice and Ethics in the Islamic Legal Tradition . Londyn: I.B. Taurus, 2013, s. 13–14. ISBN 9781784537401. DOI: 10.5040 / 9780755609277.ch-001
2. JTA. Uniwersytet w Polsce przywraca 262 doktoraty obnażone przez nazistów: Wrocław haniebnie gorliwy w kierowaniu na żydowskich naukowców. The Jewish Daily Forward , 8 stycznia 2015.
3. Monika Scislowska. 7 dekad później uczeni unieważniają odebranie przez nazistów doktoratów: polscy i niemieccy naukowcy, aby potępić odbieranie Żydom kwalifikacji uniwersyteckich podczas II wojny światowej. The Times of Israel , 8 stycznia 2015 r.
4. Juliane Mikoletzky. Ciągłości i nieciągłości: polityka kadrowa od 1945 do 1955. W: Juliane Mikoletzky i Paulus Ebner, Technische Hochschule in Vienna 1914–1955: Część 2: Narodowy socjalizm - wojna - odbudowa (1938–1955) . Wiedeń: Böhlau Verlag, 2016, s. 177–192. ISBN 978-3-205-20132-8.
5. David Baltimore, Paul J. Flory, Arthur Kornberg, Polykarp Kusch, Marshall W. Nirenberg, Arno A. Penzias, Mark Kac i Jack Cohen. Stopnie cofnięte w Związku Radzieckim. Science 216 (4544): 360, 23 kwietnia 1982. DOI: 10.1126 / science.216.4544.360
6. Dorothy Hirsch. Naukowcy w Związku Radzieckim. Nature 292: 578, 13 sierpnia 1981. DOI: 10.1038 / 292578a0