Profesor nie powinien bezpośrednio prosić studentów o pieniądze. Jeśli profesor na własny koszt skanuje i drukuje dla studentów, coś jest nie tak. Albo zadania i ulotki powinny być zebrane w podręczniku, albo wydział powinien pomagać w pokryciu wydatków profesora.

Niezależnie od prośby, byłoby mi bardzo niewygodnie dawać pieniądze bezpośrednio członkowi wydziału . Mogłaby zostać przekazana wydziałowi, który następnie zwróciłby koszty członkowi wydziału. Ale nigdy nie oddałbym wydziału gotówki ani czeku. To stwarza bardzo zły precedens.

Nigdy czegoś takiego nie widziałem (jestem z Francji). Mogłem sobie wyobrazić, że może to mieć sens, ale jako student też uważałbym to za trochę dziwne i wolałbym, aby część zbiórki pieniędzy była zarządzana przez uniwersytet, a nie bezpośrednio przez profesora. Jako profesor, gdybym kiedykolwiek potrzebował zrobić coś takiego, prosiłbym każdego studenta o wyraźną zgodę przed poniesieniem wydatków w ich imieniu, a przy prośbie o zwrot kosztów przedstawiłbym pokwitowanie, aby wiedzieli, że zwracają mi faktyczny koszt druku.

W każdym razie, jeśli to sprawia, że ​​czujesz się niekomfortowo lub jeśli opłata wydaje ci się nieracjonalna, ale nie chcesz robić zamieszania, jedną z opcji może być poproszenie profesora o przesłanie pliku PDF i wydrukuj samodzielnie lub skopiuj kopię materiałów kursu innego ucznia.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​zamówienia grupowe materiałów drukowanych są często organizowane przez profesorów, aby uzyskać lepsze ceny dla studentów. Zwykle są one jednak poprzedzone słowami „oczywiście możesz nabyć te materiały samodzielnie, ale jeśli je zamówię, będą one wynosić X USD, aw innym przypadku uważam, że zazwyczaj są to USD X + z. tę stronę, jeśli chcesz, żebym zamówił ją dla Ciebie. ”

Możliwe, że Twój profesor po prostu źle się komunikuje. Ale dziwne w twoim przypadku jest to, że wydaje się, że a) nie jest dobrowolny / twój profesor nie dał ci innej drogi do zdobycia materiałów i b) to po prostu kopiowanie arkuszy roboczych, co powinno być częścią regularnych wydatków. Nie mogę uwierzyć, że wydział nie miałby dostępnej kserokopiarki dla prof. mogą to być te koszty, które Twój profesor próbuje odzyskać.

Jak inni wspominali już wiele razy, geolokalizacja może decydować o tym, jak odpowiednie jest to „zapotrzebowanie”. Po pierwsze, kopiowanie podręczników jest już wątpliwą etyką, a sprzedaż skopiowanych (nawet częściowo) materiałów chronionych prawem autorskim jest nieco podejrzana. Poza tym nie ma sensu zmuszać uczniów do korzystania ze źródeł o niskiej dostępności.

Pamiętam kilka razy, kiedy książka była naprawdę trudna do zdobycia, a było to zanim internet stał się powszechnie dostępny . Mimo to przez cały czas było wiele opcji, albo książka była dostępna za darmo w bibliotece, albo nauczyciel rozdawał kilka egzemplarzy, a resztę można było kopiować za darmo. W grupie ponad 30 osób znalezienie kogoś z nieograniczonym dostępem do urządzenia Xerox nie było prawdziwym problemem.

Obecnie w bibliotece uniwersyteckiej dość często znajduje się profesjonalna kserokopiarka, która może wysyłaj również skany na swoje konto uniwersyteckie bezpłatnie (wliczone w czesne). Poza tym w dzisiejszych czasach zawsze możesz robić zdjęcia smartfonem i decydować, czy chcesz je wydrukować, czy przeczytać z ekranu. Podsumowując, technicznie uzyskanie kopii podręczników nigdy nie było problemem.

Biorąc to wszystko pod uwagę oraz fakt, że Twój profesor nie poinformował Cię wcześniej lub zostawił Ci inne opcje, oznacza co najmniej słabą organizację procesu studiowania.

Problem polega na tym, że czasami profesor robi to jako technikę oszczędzania kosztów. Możesz kupić wymagane materiały za 15 USD lub kupić ten podręcznik za 200 USD, z czego zajmujemy się tylko 1 rozdziałem.

Niektóre szkoły mają to szczęście, że mają rzeczywisty dział segregatorów, który może zrobić to dla nich znacznie taniej cena, a niektóre szkoły nie.

To, czy jest źle, zależy od zasad i przepisów obowiązujących w Twojej szkole / wydziale. Niektóre miejsca mają próg kosztów, a poniżej nie jest on wspomniany. Czasami jest to przypadek, w którym instruktor zapomniał umieścić go w programie lub nie dotarł do terminu, po którym nie można go zmienić na kolejny semestr. Mogą tu wystąpić problemy z prawami autorskimi, ale niektórzy instruktorzy podjęli wysiłki, aby uzyskać pisemną zgodę od autora lub wydawcy, aby przynajmniej uczynić to legalnym pod względem praw autorskich.

Sugeruję, abyś otrzymał kopię swojego podręcznik ucznia, prawdopodobnie online na ich stronie internetowej lub w biurze przyjęć lub rejestracji. Zobacz, co jest napisane, a jeśli jest to sprzeczne z zasadami, wyślij e-mail do instruktora i daj mu znać.

Wadą jest to, że jeśli instruktor wyświadczył uczniom przysługę, może być zmuszony do wystawienia 200 $ podręcznik. Zamiast płacić tylko 15 USD, teraz musisz zapłacić 200 USD.

Sprawdź zasady swojego działu. Prawdopodobnie różni się w zależności od szkoły, ale każdy wydział powinien mieć swoją politykę dostępną dla uczniów. Może to zająć trochę czasu, ale zdobycie oficjalnych informacji będzie tego warte, jeśli poczujesz się nieswojo.

Moja żona miała podobną sytuację podczas ostatniego roku. Jej profesor stworzył broszurę z arkuszami roboczymi i zażądał od każdego studenta 15 dolarów, aby zapłacić za wydrukowanie i oprawę książki. Twierdziła, że ​​zrobienie tego w ten sposób pozwoliłoby studentom zaoszczędzić pieniądze, ponieważ mogłaby je zdobyć za cenę. Sprawdziliśmy witrynę uniwersytetu i znaleźliśmy stronę z zasadami wydziału. Znalezienie odpowiednich informacji zajęło nam około 20–30 minut. W zasadach wyraźnie stwierdzono, że wykładowcom i pracownikom nie wolno pobierać pieniędzy bezpośrednio od studentów, a wszelkie wymagane materiały szkoleniowe muszą być udostępniane za pośrednictwem sklepu kampusowego lub online.

Wysłaliśmy do profesora e-mail z naszymi obawami i kopią zasad (i skopiowaliśmy szefa wydziału). Profesor przeprosił za naruszenie zasad i udostępnił materiały innymi metodami (sklep kampusu sprzedawał je również za 15 USD za dwa dolary).

Jeśli materiały nie są wymagane lub nie ma określonej zasady, zapytaj profesora w celu udostępnienia kopii cyfrowych. Większość profesorów, których znałem, była bardzo przychylna w udostępnianiu materiałów szkoleniowych w wielu formatach.

Nie, nie wolno jej tego robić, chyba że twój program nauczania stwierdza, że ​​możesz ponieść koszty kserokopii, a ja nigdy tego nie widziałem. W większości instytucji twój program nauczania jest kontraktem, a szerokie odstępstwa są przedmiotem formalnych skarg. Bez tego, co powstrzyma ją przed naliczaniem opłat za 300 stron tygodniowo po 0,10 USD / stronę? Prawdopodobnie nie ma złowrogich motywów, ale nie jesteś zobowiązany do zapłaty. (Jak na ironię, posiadanie wymaganego tekstu prawdopodobnie znacznie cofnęłoby cię, ale był to czynnik, który byłeś w stanie ocenić przed zawarciem umowy).

Ale sugeruję, żebyś po prostu powiedział jej, że możesz ” t zapłacić. Podniesienie tego na wyższym poziomie może mieć konsekwencje, na które może nie zasługiwać. Proszenie uczniów o zapłatę bezpośrednio wygląda dość źle.