Jeśli nie przekroczycie granicy, nie zostaniecie przyjęci. Zrozum, że powyższe pytanie ma na celu wyeliminowanie osób, które nie są odchudzone, jak te, które są u władzy.

Studenci i wykładowcy, którzy nie „widzą” problemu różnorodności i rozumieją „własne” uprzedzenia, zostaną wykrzyczeni i zamknięci.

To nie „dostarczanie zwycięskiej odpowiedzi”, tak samo jak „dostarczanie zwycięskiej odpowiedzi” nie miałoby sensu, gdy mówimy o nauczaniu i / lub badaniach i / lub mentoringu.

To znaczy, że pytanie powinno skup się na tym, o czym myślałeś lub podjąłeś działania, aby posunąć się naprzód w kwestiach społecznych w Stanach Zjednoczonych. Tak, pod pewnymi względami, dotyczy to Stanów Zjednoczonych, chociaż jestem pewien, że analogiczne kwestie istnieją wszędzie. W Stanach Zjednoczonych uprzedzenia wobec kobiet i innych grup etnicznych w dziedzinach STEM (nauka, technika, inżynieria, matematyka) istnieją od dziesięcioleci i nadal stanowią problem. W międzyczasie populacja studentów na studiach licencjackich i, w szczęśliwych okolicznościach, populacja studentów, zmieniła się, aby być znacznie bardziej reprezentatywną dla rzeczywistej populacji Stanów Zjednoczonych. Ma to znaczenie przynajmniej dla uniwersytetów państwowych (nawet jeśli, ok, finansowanie przez państwo szybko spada ...)

Tak więc, oprócz prawdziwej chęci myślenia o bardziej zróżnicowanej populacji studentów i radzenia sobie z nią, przynajmniej w matematyce interesuje Cię wiedza, co być może już zrobiłeś w pracy z tego powodu ... i jako łagodniejszy stan, jak bardzo jesteś otwarty na poświęcenie na to trochę energii.

Tak, tradycyjnie w Stanach Zjednoczonych, jak w wielu innych miejscach, takie rzeczy były nieistotne (podobno). Teraz, z opóźnieniem i formalnie, raczej nagle, „my” próbujemy nadrobić zaległości w przyzwoitym zachowaniu.

Kilkakrotnie podczas mojej pierwszej rundy rozmowy z wykładowcami zadano mi pytania dotyczące różnorodności, takie jak:

„Jak pracujesz z różnymi studentami?”

„W jaki sposób przyczyniasz się do misji uniwersytetu w zakresie różnorodności?”

Cóż, jak pracujesz z różnymi studentami? Czy przyczyniasz się do misji uniwersytetu w zakresie różnorodności?

Jeśli nie możesz teraz odpowiedzieć na te pytania, to może smutną odpowiedzią jest to, że teraz jesteś nie wnoszenie wkładu w misję, o której zdecydował się uniwersytet.

Chcę poszukać wglądu w pytania. Jakie aspekty muszę omówić, aby udzielić zwycięskiej odpowiedzi?

Jak mówi Paul Garrett, nie chodzi o zapamiętanie „właściwej” lub „zwycięskiej” odpowiedzi, ale o pokazanie, że ci zależy te kwestie i myślałem o nich.

Nie chcę cię tu trzaskać. Pytanie, którym aspektom należy się przyjrzeć, to dobre pytanie. Spróbuję pomóc.

Jak więc pracujesz z różnymi uczniami?

Kwestie do przemyślenia: jacy zróżnicowani uczniowie przyszliście przez? Których nie spotkałeś - lub nie zauważyłeś? Jeśli na przykład powiesz „nigdy nie miałem osoby transpłciowej w mojej klasie”, czy na pewno? Może ich nie było. Świadomość różnych uczniów jest tutaj aspektem.

Czy masz uprzedzenia? (Bądź ze sobą szczery. Zapytaj znajomych, którzy nie boją się powiedzieć Ci rzeczy, których nie lubisz słyszeć).

Z jakimi problemami borykają się różni studenci w Twojej dziedzinie? Czy istnieją słabo reprezentowane grupy (np. Kobiety w dziedzinach STEM)? Zwróć uwagę, że niektóre problemy wynikają z uprzedzeń, ale inne są bardziej uzasadnione / neutralne. Na przykład zagraniczni studenci mogą być w niekorzystnej sytuacji, ponieważ nie znają ojczystego języka lokalnego lub mają problemy z dostosowaniem się do lokalnej kultury akademickiej. Nie oznacza to, że ktoś jest zły, ale jest problemem, na który należy zwrócić uwagę.

Jak mógłbyś przyczynić się do misji uniwersytetu w zakresie różnorodności?

Jeśli zidentyfikowałeś problemy, łatwiej będzie znaleźć coś dla siebie.

• Możesz sam służyć jako wzór do naśladowania, jeśli pasujesz do tradycyjnie
• Możesz zwrócić szczególną uwagę na (subtelną) dyskryminację w klasie i sobie z nią poradzić.
• Być może przeprowadziłeś badania dotyczące technik dydaktycznych, aby pomóc zagranicznym studentom lepiej się przystosować.

Etcetera. Nie chodzi o to, aby uzyskać prostą odpowiedź, ale o to, aby faktycznie pracować nad tymi kwestiami. To wymaga znacznej ilości pracy i poszukiwania duszy. Porozmawiaj z rówieśnikami. Ale także idź tam i szukaj sparingowych partnerów do konwersacji w „zróżnicowanych” grupach i pytaj ich o ich problemy. W wieży z kości słoniowej łatwo nie zauważyć żadnych problemów, być może będziesz musiał szukać ich na zewnątrz.

Gdybym był ankieterą, zadałbym te pytania inaczej. Chciałbym jednak usłyszeć coś podobnego do następującego (i mam nadzieję, że masz to na myśli, oczywiście).

Że w odpowiedzi na debatę na temat różnorodności stałeś się bardziej świadomy własnych uprzedzeń i swoją rolę nauczyciela starasz się zrekompensować, dając ludziom, do których masz uprzedzenia ze względu na ich pochodzenie, płeć, kolor skóry, religię (cokolwiek to jest), korzyści z wątpliwości - mając świadomość, że twoje uprzedzenia jako nauczyciel będzie miał wpływ na naukę i inne możliwości twoich uczniów.

Ponadto uważasz, że w ramach rekompensaty za zbiorowe uprzedzenia należy aktywnie poszukiwać kandydatów innych niż biały mężczyzna na stanowiska takie jak asystent nauczyciela (i wszędzie w górę łańcucha).

Nie zgadzam się z aspektami innych odpowiedzi i chciałbym udzielić odpowiedzi ludziom takim jak ja.

Po pierwsze: absolutnie uważam, że poproszenie o „zwycięską odpowiedź” w wywiadzie jest uzasadnione. Właśnie o tym jest wywiad. To konkurs na pracę. Warto zapytać, jak wygrać ten konkurs. Powiem również, że kłamstwo w wywiadzie lub przeinaczanie swoich przekonań nie jest czymś, co uważam za dobrą strategię, nawet jeśli czasami może to być zwycięska odpowiedź. Dzieje się tak, ponieważ możesz nie lubić tego, co wygrałeś. W rzeczywistości możesz żyć w agonii, fałszywie przedstawiając swoje przekonania tak długo, jak długo trzymasz tę skażoną nagrodę.

A teraz część polityczna. Jestem osobą, która nie lubi ekstremalnych obozów, które niestety wnoszą najgłośniejszy wkład w debaty polityczne na temat tego, co określa się mianem „różnorodności”. Niestety, boję się też o tym mówić, nie chowając się za anonimową relacją, bo szczerze mówiąc, klimat tej debaty wydaje mi się zagrażający. Od obu. boki. Wyjaśniam to wszystko, ponieważ jakakolwiek odpowiedź na to pytanie będzie w znacznym stopniu zależeć od Twojej osobistej opinii politycznej i czuję, że moja jest trochę niedoreprezentowana.

Oto, co powiedziałbym :

Oczywiście śledzę debatę publiczną na różne tematy, które mieszczą się w ramach pojęcia „różnorodność”, ale obawiam się, że uważam to za w dużej mierze niezdrowe i już niebezpiecznie eskalowane. Uważam, że najlepszym wkładem w lepszą przyszłość jest wykluczenie się z tej debaty i zwrócenie uwagi, że jest ona gorąca, emocjonalna, nierozsądna i bezproduktywna. Zamiast tego wykażę tolerancję i otwartość w tym, jak mówię, działam i ogólnie się prezentuję. Nie będę uczestniczył w projektach, jeśli moim zdaniem nie służą one żadnemu innemu celowi niż dalsze upolitycznienie sprawy lub dalsze jej eskalowanie. Jednak będę zdecydowanie wspierać konstruktywne i produktywne sugestie dotyczące poprawy życia na kampusie dla mniejszości, innych kobiet, białych heteroseksualnych mężczyzn lub naprawdę każdego - o ile nie narzucać innym lub ograniczać ich zdolność do życia i uczenia się w pokoju.

Oczywiście możesz to wyrazić inaczej, ale najważniejsze jest to, że: myślę, że sprawiedliwe jest, aby nie mieć skrajności opinia w tej sprawie. Myślę, że sprawiedliwe jest poczucie zagrożenia ze względu na sposób prowadzenia tej debaty. Myślę, że sprawiedliwe jest po prostu chcieć żyć i pozwolić żyć w pokoju i pomagać uczniom w nauce. Bycie „na uboczu” to jedyna rozsądna rzecz do zrobienia na wojnie, w której obie strony bardzo agresywnie krzyczą, że chcą pokoju.

To może nie być zwycięska odpowiedź. Ale jeśli jest to również Twoja opinia, możesz ją mimo wszystko wyrazić.

„Zwycięska odpowiedź” jest znacznie mniej ważna niż posiadanie właściwej i skutecznej strategii nauczania.

Daję takie same możliwości każdemu uczniowi, ale nie zakładam, że wszyscy są podobni lub mają takie same potrzeby. Każdy uczeń jest inny i większość z nich różni się ode mnie. Nie zakładam, że uczą się tak samo, jak ja. Będę szanować ich osobiste cele.

Pracuję, aby zrozumieć indywidualne potrzeby uczniów i nauczać każdego ucznia przede mną. W szczególności postaram się dostosować moje interakcje z uczniami do ich potrzeb, niezależnie od ich aktualnej wiedzy czy pochodzenia.

Będę traktował każdego ucznia z szacunkiem, traktując go indywidualnie.

Pamiętaj, że „zróżnicowani uczniowie” nie mają „specjalnych potrzeb”. Mają takie same potrzeby jak każdy inny uczeń.

Opierając się na odpowiedzi Buffy

Nie zakładam, że uczą się tak samo jak ja

i wgląd ObscureOwl

Świadomość różnych uczniów jest tutaj aspektem

Chcę spróbować stworzyć ramy dla „zwycięskiej” odpowiedzi, niezależnie od osobiste doświadczenia lub szczegółowe zasady instytucji przeprowadzającej rozmowę.

Zagłębiając się w czat i meta post, jest oczywiste, że pytania dotyczące różnorodności w szkolnictwie wyższym grzęzną w polityce. Jednak myślę, że przemyślana odpowiedź na te pytania nie musi bezpośrednio wspominać o osobistych lub systematycznych uprzedzeniach, jak sugerowali inni. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​pytania dotyczące różnorodności mają na celu ocenę zrozumienia przez rozmówcę, w jaki sposób tożsamość wpływa na sposób, w jaki różne osoby przetwarzają te same informacje.

To powiedziawszy, oto kilka terminów, które z pewnością przyniosą kilka punktów prowadzącemu wywiad:

Przeciętność

Pamiętaj, że każdy uczeń jest połączeniem tożsamości i że te tożsamości mają różne wagi, które przyczyniają się do ich zrozumienia i interakcji ze światem wokół nich. Co więcej, tożsamości każdej osoby oddziałują na siebie w sposób, który tworzy wyjątkową osobę o wyjątkowych potrzebach pedagogicznych.

Wspólne doświadczenia

Przez długi czas wiele instytucji szkolnictwa wyższego było kulturowo homogenicznych, co oznacza, że ​​wspólne doświadczenia nauczyciela i uczniów w większym stopniu się pokrywały , a tym samym bardziej jednolite rozumienie świata. Im większe mieszanie się kultur, tym mniejsze nakładanie się wspólnych doświadczeń nauczyciela i uczniów. Dobry nauczyciel będzie tego świadomy i krytycznie pomyśli o założeniach wspólnej wiedzy, które są zawarte w jego wykładzie i materiałach szkoleniowych.

Sprawiedliwość i integracja

Istnieje związek między percepcją a zachowaniem między poczuciem przynależności a akademickim zaangażowaniem; patrz Steele i Ambady 2006 ( PDF). Prawdziwa równość, czy to szansy, czy wyniku, jest trudna do osiągnięcia, ale sprawiedliwe zaangażowanie nauczyciela wobec wszystkich uczniów jest pierwszym krokiem w walce z syndromem oszusta i promowaniu poczucia przynależności .

Czy nauczanie zróżnicowanej grupy uczniów jest tak łatwe, jak nauczanie grupy uczniów, którzy ściśle podzielają Twój światopogląd? Nie.

Czy warto zastanawiać się nad potrzebami uczniów, którzy zasadniczo się od Ciebie różnią? Absolutnie.

Jesteś testowany, czy twoje przekonania są zgodne ze status quo. Szukają odpowiedzi, które odzwierciedlają mantrę „różnorodność jest siłą”.

Jeśli wierzysz w ten sposób, po prostu odpowiedz zgodnie z prawdą, a wszystko będzie dobrze.

Jeśli nie do końca uwierzysz jeśli chodzi o politykę tożsamości w twoim kraju, masz dwie możliwości:

• Odpowiedz zgodnie z prawdą: To byłby właściwy wybór, jeśli nie lubisz kłamać, poniżać swoich opinii dla innych lub wierzyć słowa mają wyższe znaczenie. Prawdopodobnie spowoduje to, że nie zostaniesz zatrudniony, ale zachowasz dumę.

• Odpowiedz zwodnicza: zbierz trochę informacji na temat podstawowych kwestii do omówienia i tego, jak odpowiedziałbyś na takie pytanie. Polityczna poprawność stale się zmienia, więc dla dobrego odniesienia zobacz lewicujące odpowiedzi na swój post. Możesz zostać zatrudniony, ale będziesz musiał także stale mieć świadomość tego, co mówisz w kręgach towarzyskich wydziałów i może to powodować większy stres w porównaniu do znalezienia pracy w innej placówce.