Naprawdę chciałoby się powiedzieć, że wiceprzewodniczący jest idiotą, ale się powstrzymam. Polityka jest w każdym razie idiotyczna. Uczyłem w miejscach, w których prawie każdy uczeń wyróżnia się pod każdym względem, jaki mogłem wymyślić. Dlaczego miałbym chcieć wystawiać jednego ucznia przeciwko drugiemu w celu stworzenia sztucznej „średniej”? Nie byli przeciętni.

Jeśli masz dwudziestu najlepszych ludzi (na przykład studentów lub pracowników) na świecie i mierzysz ich w jakikolwiek sposób, połowa z nich będzie poniżej średniej. Jak dobrze możesz to zrobić, żeby kogoś „nazwać” gorszym od kogoś innego.

Z drugiej strony, jeśli średnia, mierzona na przestrzeni kilku etapów klasy, wynosi około 85 i jeśli istnieją wyraźne różnice w zachowaniu i wynikach, wówczas „satysfakcjonujące” każdy jest jednakowo idiotyczny.

Ty wyznaczasz standardy. Ludzie to spotkali. Standardem nie było to, że musisz robić „lepiej” niż ktoś inny. Jeśli zmienisz to teraz, masz etyczną porażkę.

Mam nadzieję, że masz wystarczająco dużo pozycji na uniwersytecie i w zawodzie, aby sprostać takim niesprawiedliwym i nieetycznym sugestiom. Jeśli Twoja grupa uczniów była wyjątkowa, nie ma powodu, aby nie oznaczać ich jako wyjątkowych.

Jeśli w przyszłości chcesz obniżyć średnią z inną grupą uczniów, uczyń kurs bardziej wymagającym.

Ale jeśli zmienisz strukturę oceniania po zakończeniu pracy, wtedy robisz zło, a nie nauczasz.

Z matematycznego punktu widzenia problem, który próbują rozwiązać za pomocą polityki, która próbuje narzucić maksymalną / minimalną średnią wartość klasy, jest złym problemem. Statystycznie będziesz mieć wiele różnic między klasami, jeśli chodzi o klasy dobre i złe. Jeśli ogólną wskazówką jest to, że chcesz, aby „przeciętny” uczeń otrzymał 85 punktów, to w porządku, ale otrzymasz zajęcia, w których Twoi uczniowie osiągają nienormalne wyniki, a Ty otrzymasz zajęcia, które są nieco w tyle za oceną, a inne będą się wahać sposób. W rzeczywistości jest to nawet bardziej powszechne, ponieważ gdy cała klasa radzi sobie źle, mają większe problemy z uzyskaniem pomocy od swoich rówieśników, podczas gdy gdy klasa jako całość jest doskonała, przyjaźni nauczyciele są łatwo dostępni, a wydajność rośnie liczba uczniów osiągających słabe wyniki.

Zmuszanie poszczególnych klas do przestrzegania dokładnych standardów, takich jak ten, jest sprzeczne ze statystykami. Zabrałbym szefa działu i porozmawiałbym z szefem działu statystyki i przerobiłbym politykę, tak aby uwzględniała takie rzeczy, jak odchylenie standardowe w klasie, tendencja do pozytywnych lub negatywnych cykli sprzężenia zwrotnego oraz wartości odstające.

To jest ustawienie akademickie. Łatwo można zauważyć, że istniejąca polityka nie spełnia naukowych rygorów, a kilka pokoi lub korytarzy dalej są eksperci, którzy mogą pomóc.

Opierając się na twoim opisie tego, co się wydarzyło, wydaje się, że powodem, dla którego większość uczniów dostanie oceny w przedziale od 90 do 100, jest to, że według Twojej najlepszej oceny naprawdę na to zasługują . Jeśli rzeczywiście tak uważasz, nie musisz robić nic poza publikowaniem ocen w takiej postaci, w jakiej są. W końcu wydział zlecił ci prowadzenie zajęć i ocenianie ich w jak najbardziej uczciwy i dokładny sposób, najlepiej jak potrafisz, i to właśnie zrobiłeś. Po prostu zaleciłbym, aby przed opublikowaniem ocen upewnić się, że nie naruszasz żadnych formalnych zasad obowiązujących w wydziale, które nakazują określony rozkład ocen lub zakres średnich ocen; a ponieważ sprzeciwiasz się opinii wiceprzewodniczącego, wskazane może być również pogłębienie tej kwestii z wiceprzewodniczącym i próba osiągnięcia konsensusu co do pożądanego kierunku działania lub upewnienie się, że czujesz się komfortowo postępując wbrew sugestiom swojego seniora i że nie poniesiesz w rezultacie żadnych negatywnych konsekwencji zawodowych, zanim przejdziesz dalej.

Jeśli z drugiej strony założenie, że uczniowie faktycznie zasłużyli na dobre oceny, dawanie im nie jest czymś, w co mocno wierzysz lub jesteś pewien, że możesz się bronić, jeśli zostaniesz wyzwany, myślę, że rozsądnie jest zastosować się do sugestii wiceprzewodniczącego i obniżyć oceny uczniów, aby osiągnąć średnią ocenę zgodną z historycznymi normami na Wydziale. W końcu, jeśli tegoroczni uczniowie nie są bardziej utalentowani i nie pracowali ciężej niż zeszłoroczni, to średnia ocen pozostaje taka sama w kolejnych latach wydaje się najbardziej sprawiedliwą metodologią oceniania.

Podsumowując, wszystko zależy od osobistych przekonań dotyczących tego, na co zasługują uczniowie. Postaraj się robić to, co uważasz za najbardziej sprawiedliwe dla studentów, zwracając uwagę na szersze obawy innych na swoim wydziale.

Nie jesteś w idealnej sytuacji.

Zdarzyło się to jednemu z moich profesorów licencjackich, którego miałem roczny kurs (właściwie dwa semestralne kursy trwające jeden po drugim). Departament powiedział mu, że po pierwszym semestrze jego średnia ocen z kursu była zbyt wysoka. Profesor powiedział wydziałowi, że zmieni ocenę w następnych latach, ale zachowa tę samą ocenę z zajęć w drugim semestrze, ponieważ jesteśmy tą samą grupą studentów. To był pierwszy rok wykładania mojego profesora na mojej uczelni. Szanuję go i do dziś utrzymuję z nim kontakt.

Jeśli nie chcesz lub nie jesteś w stanie przeciwstawić się swojemu wydziałowi, zwróciłbym się z pytaniem do twojego działu i zapytałem go, jak sobie poradzić z tą sytuacją i sprawił, że sam zdecydował, czy chcą, abyś obniżył oceny. Miejmy też nadzieję, że masz mentora na swojej uczelni, który może pomóc Ci w polityce lokalnej. Dodałbym ostrzeżenie, że możesz przypadkowo spalić mosty na swoim oddziale, jeśli nie poradzisz sobie z tym dobrze.

Oceny są zbyt wysokie dla wydziału - co mam zrobić?

Utrudnij zajęcia następnym razem, gdy będziesz ich uczyć.
Ustaw poprzeczkę wyżej pod względem celów nauczania i rzuć wyzwanie swoim uczniom, aby sprostali temu wyższemu poprzeczce. Kontynuuj wszelkie strategie nauczania, których używałeś, aby promować zaangażowanie, naukę i wysoką jakość pracy wśród swoich uczniów.

Jeśli istnieje formalna polityka wymagająca określonego podziału ocen, zdobądź ją i udostępnij uczniom. Podziel się z uczniami, jakie byłyby ich oceny bez tej zasady i jakie są jej oceny. Powiedz im, skąd bierze się ta polityka (tj. Z jakiego organu / grupy na uniwersytecie) i, o ile ją rozumiesz (może poproś wiceprzewodniczącego o pomoc w tym miejscu), jakie jest jej uzasadnienie. Następnie uczniowie mogą zorganizować się, aby lobbować na rzecz zmiany polityki, jeśli chcą (jak podkreślono w innych komentarzach / odpowiedziach, są ku temu dobre powody).

Jeśli nie ma formalnej polityki wymagającej niższego podziału, wystaw oceny w obecnym kształcie i wykorzystaj ten komentarz wiceprzewodniczącego jako punkt zwrotny dla Ciebie , aby podnieść bar na następne zajęcia.

Jeśli uważasz, że poprzeczka jest już dość wysoka, a uczniowie wykonują wyjątkową pracę, podziel się częścią tej wyjątkowej pracy z wiceprzewodniczącym i zaproponuj, aby poprosili uczniów o pozwolenie na wyróżnienie ich pracy w odpowiednim miejscu publicznym promocje programów edukacyjnych wydziału jako przykłady tego, co studenci z twojego wydziału są w stanie z powodzeniem zrobić.

Najważniejszym rezultatem jest zdobycie przez uczniów wiedzy i umiejętności, których wcześniej nie mieli. Jeśli możesz odnieść imponujące sukcesy, a wydział może to pokazać dziekanowi, rektorowi, przyszłym studentom, obecnym potencjalnym pracodawcom studentów itp., Misja edukacyjna jest sukcesem widocznym.

Niezależnie od zasad oceniania, dawaj uczniom pozytywne opinie, na które Twoim zdaniem zasługują. Ciężko pracowali i przekroczyli wyznaczone przez Ciebie standardy i zasługują za to na pochwałę.

Wystawianie wysokich ocen nie powoduje ich zawyżania. Stopień inflacji występuje wtedy, gdy dajesz wyższe oceny za taką samą jakość pracy, jak rok wcześniej. Zakładam, że on to rozumie, ale chce uniknąć konieczności wyjaśniania w przyszłości, dlaczego oceny spadły o rok.

Myślę, że dobrym sposobem na poradzenie sobie z tym przez Twój dział byłoby posiadanie liczby pozostałych członków ocenia losową próbkę z Twojej klasy i odpowiednio przesuwa średnią. Jeszcze lepiej byłoby, gdyby w tym samym czasie oceniali niektóre próbki z poprzednich lat, więc oceny są „kalibrowane” w oparciu o poprzednie oceny.

Jeśli jest więcej niż jedna klasa, z oceną więcej niż jednego nauczyciela / wykładowcy / korepetytora, możesz zaznaczyć próbkę z każdej grupy, aby ustalić punkt odniesienia. Nazywa się to moderacją .

Możesz wykonać podobne ćwiczenie, jeśli w poprzednich latach i w ramach tego samego programu / kryteriów dostępna była praca studenta jako porównanie.

Istnieje szkoła myślenia, która mówi, że nie należy dawać 100% za zgłoszenie, ponieważ zawsze jest coś, co można poprawić. Nie zgadzam się z tym, ponieważ jeśli student spełnia wszystkie kryteria i spełnia lub nawet przekracza zestaw standardów, to zasługuje na uznanie.

To jak chodzenie do pracy, wykonywanie swojej pracy najlepiej jak potrafisz, spełnianie tego, o co proszono (lub więcej), a pracodawca mówi, że dostaniesz tylko 90% wynagrodzenia, ponieważ zawsze jest coś, co mogłeś zrobić lepiej. Nikt by tego nie zaakceptował.

To ten sam błędny argument, że jeśli oceniasz wystarczająco dużą próbę uczniów na podstawie rozkładu normalnego, połowa z nich jest poniżej średniej. Na tej podstawie nie oblać połowy uczniów, ponieważ są modyfikatory próby - nie każdy musi brać udział w zajęciach, grupa uczniów w klasie awansowała do określonego poziomu, a ci, którzy nie mogli spełnić normy, są już nie w grupie, itp. Uczniowie w klasie są już na górnym końcu rozkładu.

Uczniowie nie powinni być karani za to, o co zostali poproszeni. Chciałbym omówić, jak rozwiązać ten problem w przyszłości, ale przedstawię te oceny bez zmian.

Odłóżmy na bok używanie przez wiceprzewodniczącego terminu „inflacja stopniowa”. Nie, ten termin oznacza coś innego, jak już wskazał PStag. Ważne jest, aby wiedzieć, że mówi ci, że twój rozkład ocen jest odbiegający od norm wydziałowych. Mówi, że myśli, że jesteś „łatwym szóstką”.

Do Ciebie należy decyzja, co zrobić z tymi informacjami. Może mieć rację lub nie, a ciebie może to obchodzić lub nie, zwłaszcza w zależności od tego, czy jest to ocena z zadania, w którym każdy dostaje ocenę A (i co z tego) w porównaniu z końcową oceną z kursu.

Jeśli chodzi o instruktora, to Ty decydujesz o ocenach swoich uczniów. To jest wyłącznie twoja odpowiedzialność i twoje powołanie, nikogo innego. Jeśli jesteś zadowolony, że Twoja ocena jest sprawiedliwa i poprawna, nie ma znaczenia, co myślą inni. Musisz nazywać ich tak, jak je widzisz.

Ale większość instruktorów lubi, aby ich oceny były zgodne z ocenami kolegów. Większość z nas chciałaby, aby studenci nie myśleli, że jeden instruktor ma przewagę w stopniach. Ponadto jest znacznie więcej uczniów niż instruktorów i spodziewamy się, że mając próbkę wielkości klasy, możemy być bardziej pewni tego, jaki powinien być rozkład A i B, niż tego, czy zadanie lub egzamin, który właśnie napisaliśmy, okaże się być trudniejsze lub łatwiejsze niż się spodziewaliśmy.

Możesz więc skontaktować się ze swoimi współpracownikami lub zadać pytanie na następnym spotkaniu działu, pytając innych pracowników działu, w jaki sposób ustalają swoje krzywe. Warto dowiedzieć się więcej o tym, w jaki sposób twoi koledzy decydują o ocenach.

Ale pozwól mi przejść do prawdziwego wyniku: jeśli każdy dostanie piątkę, jest to prawdopodobne, ponieważ WBT twierdzi, że materiał był zbyt łatwy. Twoim zadaniem jest dopasowanie materiału do uczniów, aby móc dokonać tego rozróżnienia. Kiedy przeczytałem twój opis zadania, wydało mi się to łatwe i nie byłem zaskoczony tym, co się stało.

Gdybym to był ja, w jakiś sposób utrudniłbym projekt, dodałbym więcej struktury, więcej kółek dla uczniów do przeskoczenia, bardziej szczegółową rubrykę z lepszymi ocenami, cokolwiek by popchnąć uczniów na tyle, aby możesz różnicować ich występy.

Jeśli oceny są zasłużone, jak twierdzisz, i mieszczą się w ramach oceny z kursu, trzymaj się linii i zachowaj oceny bez zmian. To nie wina studentów, że wszyscy osiągnęli dobre wyniki w ramach ustalonych przed rozpoczęciem semestru, dlatego nie powinni być `` karani wstecz '' w swoich ocenach za zrobienie tego, o co zostali poproszeni, a ostatecznie za zrobienie tego dobrze.

Taka sytuacja niesie ze sobą szereg możliwości:

1. Restrukturyzacja zajęć / zadań
2. Przeformułowanie poziomów osiągnięć w kryteriach oceniania
3. Przegląd całego działu w celu zapewnienia równości w przydzielaniu studentów do różnych kursów

We wszystkich moich rolach wykładowych te okresowe przeglądy były przeprowadzane dość regularnie, np. co roku przy drobnych korektach, co 5 lat przy pełnym remoncie kursu.

W twoim przypadku, jak powiedziałem, musisz zachować oceny tak, jak na to zasłużyłeś w tym przypadku, ale na kolejne lata cyklu nauczania upewnij się, że masz jasne oczekiwania co do tego, co należy zrobić aby osiągnąć każdy poziom ocen za pomocą matrycy kryteriów oceniania (i upewnić się, że uczniowie mają do tego dostęp) i tak zorganizować zajęcia, aby dodatkowa praca mogła uzyskać dodatkowe punkty. Uczniowie na różnych poziomach umiejętności będą następnie pracowali na odpowiednim poziomie, co zostanie odzwierciedlone w szerszym rozkładzie ocen.

Jeśli jednak wszyscy ukończą pracę w ustalonych przez Ciebie ramach, wykonają dodatkową pracę na zaliczenie i wszystko na wysokim poziomie - to zasługują na wysokie oceny.

Nastrój wiceprzewodniczącego jest naprawdę dość niepokojący i bardzo smutny: powinien był powiedzieć „Co zrobiłeś? Zaangażowanie w Twój kurs jest fantastyczne! Myślę, że byłoby naprawdę cenne, gdybyśmy mogli dyskusję o Twoim ogólnym podejściu oraz metodach nauczania i oceniania i zobacz, czy możemy wprowadzić jakieś trwałe zmiany na seminarium w przyszłych latach, a być może na szerszą skalę na wydziale. ”

Oczywiście jest to idealny świat, w którym każdy ma mnóstwo czasu na warsztaty i rozwój zawodowy, a wiceprzewodniczący nie jest zestresowany, nie zrywa z nóg i nie jest w stanie przejrzeć następnego pożaru, który musi zrobić zgasić. :)

To powiedziawszy, myślę, że ty powinieneś przyjąć następującą taktykę: Zasadniczo porozmawiaj o tym, jak bardzo jesteś zadowolony z tego, jak poszło, z zaangażowaniem uczniów i jak z pewnością daje to doskonałą okazję do zwiększenia trudności / zakresu następnym razem i że masz pewne wytyczne / zalecenia dotyczące kursu w przyszłości, które pomogą uczynić go tak skutecznym za każdym razem, gdy jest oferowany.

Zasadniczo działaj nieco naiwny, ale całkowicie pozytywny: nieustanne skupianie się na korzyściach, które płyną wyłącznie z Twojej ciężkiej pracy, i tych, które wciąż nadchodzą

To trudna sytuacja, w której się znajdujesz ... Czujesz, że Twoja klasa zasłużyła na oceny, które im dałeś, podczas gdy wydział chce je ograniczyć.

Zakładam, że miałeś rubrykę ocen dla różnych podzadań? Jeśli tak, świetnie ... Jeśli nie, też ok. W obu przypadkach jest różnica. Dobrą rzeczą w przypadku rubryki jest to, że możesz ją później wskazać i uzasadnić ocenę - zarówno pozytywną, jak i negatywną.

Myślę, że albo pójdę do twojego przełożonego i powiedz, że te zajęcia zasługuje na wyższe oceny, ponieważ podczas gdy ludzie musieli robić X, robili Y, co wykraczało poza zakres tego, co musieli zrobić, więc zasługują na więcej.

Lub ponownie skalibruj oceny, aby ludzie którzy minimalnie spełnili wymagania, dostaliby 85% ... jeśli przekroczą minimum, dostaną więcej - i słusznie.

Kwestia podziału dobra (w tym przypadku ocen) była szeroko dyskutowana w finansach publicznych. Ostrzeżenie: jeśli weźmiesz pod uwagę sposób, w jaki ekonomiści zwykle podchodzą do kwestii dystrybucji, cyniczny, możesz nie chcieć kontynuować czytania i uchronić się przed atakiem.

Oto, jak można rozwiązać ten problem z punktu widzenia ekonomii publicznej . Rozważ uzyskanie danych na temat wyników uczniów na innych zajęciach. Jeśli uczniowie konsekwentnie uzyskują wysokie oceny, możesz przedstawić to wydziałowi jako dowód, że wysokie oceny są uzasadnione. Jeśli Twój kurs jest nowy i ma egzotyczny tytuł, możesz mieć próbkę studentów, która nie jest reprezentatywna dla ogólnej puli studentów. Jest to sprzeczne z ideą, że oceny powinny być niezależne na różnych kursach, ale odrzucanie (potencjalnie) przydatnych danych byłoby irracjonalne.

Może się jednak okazać, że Twoi uczniowie w rzeczywistości radzą sobie bardzo słabo na innych zajęciach. W takim przypadku możesz zadać sobie pytanie, czy kryteria, według których oceniasz kurs, będą prawdopodobnie nieskorelowane (lub nawet negatywnie skorelowane) z wynikami na innych kursach. Na przykład, jeśli prowadzisz zajęcia aktorskie na kierunkach ekonomicznych ...

Trzecim powodem, dla którego uczniowie osiągali dobre wyniki, może być to, że Twój styl nauczania jest bardzo motywujący lub jest tematem nieodłącznie zainteresowanym uczniów. W takim przypadku musisz sam zdecydować (lub zgodnie z polityką wydziału), jaką funkcję uważasz za ocenianie studentów. (Tu zaczyna się cyniczny kawałek). Jeśli uważasz, że oceny są jedynie sygnałem na rynku pracy, świadczącym o umiejętnościach ucznia, możesz nie chcieć wystawiać wysokich ocen, jeśli osiągnięcie nie wynikało z umiejętności, ale ze względu na styl / kurs nauczania zadowolony. Zauważ, że w większości krajów oceny mają dokładnie taką funkcję. Lepsze stopnie oznaczają (średnio) łatwiejsze przyjęcie na dalsze stopnie, więcej rozmów kwalifikacyjnych, lepszą pracę. Jeśli zamiast tego uważasz, że oceny są miarą stopnia zrozumienia materiału przez ucznia, możesz nalegać na wystawianie wysokich ocen. Pamiętaj tylko, że w tym przypadku być może nieznacznie zniekształcasz wyniki na rynku pracy.

A teraz trochę dziwne z finansów publicznych. Możesz również dbać o równość interpersonalną między uczniami. Jeśli nagradzasz uczniów wysokimi ocenami, to uczniowie, którzy nie mogli uczęszczać na twoje zajęcia (ograniczenia dotyczące liczebności klas, ograniczone informacje) są w niekorzystnej sytuacji. Tutaj sprawy stają się nieco skomplikowane. Przede wszystkim musisz sprawdzić, czy Twoja próbka uczniów jest obecnie w gorszej lub lepszej sytuacji niż pozostała pula uczniów. Następnie należy zrównoważyć utratę wydajności spowodowaną gorszym sygnałem z potencjalną poprawą równości interpersonalnej. Na szczęście, jeśli nie masz żadnych informacji na temat spodziewanych dochodów Twojej puli studentów w ciągu całego życia, możesz po prostu zignorować ten aspekt.

tl; dr : Byłbym bardzo sceptyczny wobec moje własne oceny, jeśli miałyby się znacznie różnić od tych na wydziale i uważam, że ważne jest, aby poznać przyczyny takich różnic. Kiedy już znajdziesz przyczynę, będziesz wiedział, czy chcesz podjąć działania.

To Twój pierwszy problem:

Uważam, że jest to trochę niesprawiedliwe w stosunku do uczniów, którzy ciężko pracowali nad swoimi prezentacjami.

Myślisz tylko o Twoi studenci. A co ze studentami, którzy dostali 80 za pracę, którą jesteś gotów oddać 95? Czy to dla nich sprawiedliwe?

Twój drugi problem:

Kurs jest zbyt łatwy. Teraz jest za późno, aby to naprawić, ale na przyszłość powinieneś upewnić się, że uczniowie mają trudności z łatwym „maksymalizowaniem”. Nie po to, by torturować ich dla zabawy, ale żeby upewnić się, że spektrum wyników jest rozpoznane (zamiast połowy wyników piętrzą się na około 95).

To prowadzi nas do Twojej obecnej sytuacji. Należy przeskalować oceny, ale niestety niektórym uczniom to zaszkodzi, ponieważ skoro kurs jest łatwy, precyzja pomiaru była zła. Ale teraz nie możesz nic z tym zrobić.