Ogólnie tak, studenci powinni otrzymywać wynagrodzenie za swoje badania. To kwestia kapitału własnego. W wielu instytucjach duża część studentów musi pracować podczas studiów, aby przetrwać. Jeśli badania studentów są bezpłatne, nie będą mogli w nich uczestniczyć. Studenci, którzy muszą pracować, często są również członkami innych niedostatecznie reprezentowanych grup, takich jak mniejszości rasowe.

Jest to również kwestia sprawiedliwości. Jeśli uczniowie wykonują wartościową pracę, płacenie im jest sprawiedliwe. Niesprawiedliwe jest również oczekiwanie, że studenci będą pracować więcej niż wyznaczone godziny.

Powinienem dodać, że nie jest właściwe płacenie studentom za pracę, za którą uzyskuje się zaliczenie.

Jeśli twoje badania uczniowie nie osiągają tego, czego oczekujesz, musisz mieć pewność, że stawiasz jasne oczekiwania. Musisz także chcieć rozstać się z uczniami osiągającymi słabe wyniki.

Byłem studentem, któremu płacono za swoją pracę (zamiast kredytu; miałem możliwość jednej lub drugiej, ale kredyty badawcze na wydziale, na którym pracowałem, były dla mnie bezużyteczne). Pracowałem w tym laboratorium na studiach, a teraz jestem pracownikiem naukowym w tej samej grupie.

Naprawdę powinieneś dać swoim studentom jedno lub drugie, lub oba, jeśli twój uniwersytet na to pozwala. Wydaje mi się dość nieetyczne, aby ktoś pracował dla ciebie bez wynagrodzenia. Oczywiście budżety są realne, ale naprawdę powinieneś starać się płacić ludziom za pracę, którą wykonują.

(Szczerze mówiąc, to śmieszne, że musisz zapłacić , aby wziąć kredyty badawcze, ale to inny post).

Działają również dokładnie wyznaczone godziny (mówi 10 godzin / tydzień). Wiesz, jak zwykli pracownicy w firmie, a nie jak naukowiec w środowisku akademickim.

Cóż, tak. Zanim zostałem zatrudniony, spodziewaliśmy się, że będę pracować 10 godzin tygodniowo w laboratorium mojego mentora. (W rzeczywistości może istnieć limit godzin pracy studentów, mój uniwersytet wynosił 19 lat). Nie rozumiem, dlaczego myślisz, że ktokolwiek miałby pracować za darmo, skoro otrzymują wynagrodzenie godzinowe. Jeśli potrzebujesz z nich więcej niż 10 godzin tygodniowo, zatrudnij ich na więcej godzin.

Nawet jeśli miałeś ochotników; powinieneś ustalić z nimi jakieś oczekiwanie, ile godzin (średnio) powinni poświęcić. Tak, niektóre tygodnie będą dłuższe, inne mniej, ale wolontariusz powinien wiedzieć, ile pracy od nich chcesz.

Tylko uczniowie, którzy są naprawdę zainteresowani prowadzeniem i uczeniem się badań, zgłoszą się do bezpłatnej pracy w laboratorium

To nieprawda; pozwól mi być kontrapunktem. Tylko uczniowie, których stać na to , zgłoszą się na ochotnika do bezpłatnej pracy w Twoim laboratorium. Oznacza to, że uczniowie, którzy mają wsparcie rodziców lub którzy jeszcze nie pracują za pieniądze, będą pracować dla Ciebie za darmo. Jestem przekonany, że najlepsi asystenci studiów licencjackich nie pochodzą wyłącznie z puli osób z zamożniejszymi rodzicami.

Czy robię to źle? Nie jestem tani, ale jeśli płacenie studentom za badania skutkuje dla nich złą motywacją i oczekiwaniami, a jeśli ich nie płacenie jest dobrym mechanizmem filtrującym przy wyborze dobrych studentów, może powinienem to zrobić.

Nie, brak płacenia im nie jest nie „dobrym mechanizmem filtrowania przy wybieraniu dobrych uczniów”. Brzmisz jak nowy profesor i myślę, że twoje własne „mechanizmy filtrowania” poprawią się w miarę przeprowadzania wywiadów i zatrudniania kolejnych studentów na przestrzeni lat. W moim laboratorium przeszliśmy przez około trzech na stanowisko powyżej trzech czwartych, zanim zdecydowaliśmy się na dobrego, zmotywowanego studenta.

Edytuj:”

Po kilku dniach przemyślenia chciałbym również zauważyć, że niektóre rodzaje relacji nie muszą być opłaconym. Na przykład studenci na mojej uczelni mogą wykonywać projekty wyróżniające na swoim wydziale. Nadzór nad tymi studentami jest bardziej usługą profesorów niż relacją pracodawca / pracownik, a studenci szukają profesorów, którzy ich nadzorują, a nie profesorów rekrutujących studentów.

Założyłem z opisu twoich studentów, którzy zostali zatrudnieni przez 10 godzin tygodniowo, że nie jest to związek, jaki masz z nimi. Innymi słowy, jeśli czerpiesz z nich wartość, którą musiałbyś wykonać ty lub absolwent (np. Karmienie szczurów, przeprowadzanie wywiadów z ludźmi), powinieneś im zapłacić. Jeśli publikujesz ogłoszenie szukające studentów studiów licencjackich, powinieneś im zapłacić.

Jeśli chodzi o sprawiedliwość, zawsze powinieneś próbować płacić swoim studentom, ale nie chcę zaprzeczać istnieniu niektórych relacji, w których niepłacenie im może nie być nieetyczne.

Zabieranie cennej pracy komukolwiek, w tym studentom, bez wynagrodzenia jest niesprawiedliwe. Z drugiej strony nowi studenci, którzy dopiero rozpoczynają naukę w laboratorium badawczym, mają często 90% szkolenia i 10% produktywności (*). W przypadku nowych absolwentów może to być 75% / 25%. Tak więc samo szkolenie może być wystarczające, gdy uczeń zaczyna po raz pierwszy.

(*) 1 rok studiów licencjackich = 1 miesiąc dla studentów studiów magisterskich = 1,5 tygodnia postdoc = 1 tydzień profesorski. To może zabrzmieć surowo, ale to moje własne doświadczenie po 30 latach we wszystkich czterech z tych kategorii. To także zależy od ucznia.

Typowy postęp może wyglądać tak:

1. Dołącz do grupy na miesiąc bez wynagrodzenia i kredytu i pokaż, że możesz wnieść swój wkład i współpracuj. Rozwiąż jeden lub dwa proste problemy techniczne.

2. Zarabiaj stosunkowo niskie zarobki przez kwartał / semestr / lato, aby być prostym asystentem innych osób w grupie: praktykanta. Po prostu zrób to, co musisz zrobić tego dnia. Zostać ekspertem? Wyższe wynagrodzenie.

3. Uzyskaj kredyt badawczy za projekt, który w rzeczywistości jest Twój . Oczekiwano, że uzyskasz wyniki, które można opublikować, jeśli nie cały artykuł. Zwiększone przyszłe zarobki z kariery są warte kosztu czesnego.

4. Zdobądź letnie lub inne stypendium naukowe, które łączy najlepsze z 2 (płatne) i 3 (ciekawy projekt).

Ci, którzy chcą więcej wynagrodzenia lub większej wolności, będą ciężko pracować, aby na to zarobić. Ci, którzy nie są zatrudnieni w następnym semestrze. Jeden mentor powiedział mi, żebym co roku „zwolnił” jednego ucznia. Patrząc wstecz, żałuję, że nie przyjąłem tej rady znacznie wcześniej w mojej karierze. Od pierwszego dnia jasno określ, czego oczekujesz, aby nie byli zaskoczeni i nie zawiedziesz się.

Możesz założyć, że uczniowie, którzy pracują tylko przez minimalny wymagany czas, są zmotywowani tylko do otrzymania wypłaty . Spekuluję, że uczniowie faktycznie pracują w minimalnym czasie wymaganym , aby Cię uszczęśliwić . Oddani, osiągający dobre wyniki uczniowie wiedzą, że potrzebują zarówno badań, jak i ocen, aby dostać się do szkoły średniej - abyś był szczęśliwy, osiąga pierwszy, a maksymalny czas nauki osiąga drugi.

Czy powinieneś im płacić, czy nie jest może oparte na opinii. Oto kilka punktów:

• W wielu szkołach jest za dużo uczniów i za mało miejsc badawczych; przyjmowanie tylko chętnych do pracy za darmo wydaje się dobrym sposobem na odchudzanie
• Jednak wielu studentów wymaga płatnej pracy; nie płacąc studentom, możesz nieumyślnie wykorzystać bogatszych studentów.
• Udane rozwiązanie, które widziałem, polega na tym, że profesor płaci za „pożyteczną pracę” (zazwyczaj pracę fizyczną lub może pracę od starszego studenta, który się czegoś nauczył) i oferuje tylko bezpłatne stanowiska do innej pracy. Jednak w Stanach Zjednoczonych „niepłatne” często nie wchodzi w grę - studenci albo muszą otrzymać kredyt albo zapłacić - a ponieważ studenci muszą płacić za kredyty, oznacza to, że faktycznie płacą za przywilej pracy.

Myślę, że wynagrodzenie powinno zależeć od rodzaju wykonywanej pracy .

Jeśli student studiów licencjackich wykonuje pracę fizyczną o ograniczonej wartości szkoleniowej , zdecydowanie należy im zapłacić . Obejmowałbym czyszczenie sprzętu laboratoryjnego / naczyń, przeprowadzanie bardzo prostych eksperymentów, hodowlę zwierząt, wypełnianie dokumentów itp.

Jeśli student studiów licencjackich głównie uczy się technik i stosuje je we własnym projekcie badawczym lub wspólny projekt, w którym można ich uznać za autorów, wtedy mogą otrzymać wynagrodzenie lub wynagrodzenie w postaci zaliczenia kursu . Jeśli jednak taki student kontynuuje swoją pracę do tego stopnia, że ​​nie uczy się już w większości, laboratorium powinno zdecydowanie rozważyć zaoferowanie zmiany go na płatne stanowisko.

Jeśli student studiów licencjackich jest przynosząc istniejące umiejętności lub szkolenie do pracy, wtedy zdecydowanie powinno się im płacić.

Myślę, że w idealnym świecie wszyscy studenci powinni być opłacani ich pracy, ale w wielu przypadkach zatrudnienie studentów jest w rzeczywistości kosztem laboratorium. Zajmują dużo czasu i zasobów od innych osób w laboratorium.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​wielu profesorów jest gotowych wziąć na siebie ten dodatkowy ciężar z korzyścią dla uniwersytetu i następnego pokolenia naukowców. Jednak budżety są ograniczone, a wynagrodzenie w postaci kredytów jest często jedynym sposobem, w jaki laboratorium może sobie pozwolić na pracę studentów.

Tak! Kiedy byłem studentem, pracowałem w laboratorium na pierwszym roku i mój PI zapłacił mi 3 dolary ponad minimalną pensję i przyznał mi kredyt badawczy. Uniwersytet mógł mi płacić maksymalnie za 20 godzin tygodniowo, ponieważ byłem studentem w pełnym wymiarze godzin, ale pod koniec ostatniego roku prawdopodobnie pracowałem 40 godzin tygodniowo i nie obchodziło mnie, że nie otrzymuję wynagrodzenia. Otrzymując wynagrodzenie za te 20 godzin tygodniowo, mogłem skupić się na badaniach, zamiast szukać innej pracy, aby pokryć moje wydatki. Mój PI zapłacił nam nawet więcej latem za pozostanie w domu i ponieważ naprawdę uważał, że nie powinniśmy martwić się o pieniądze w ciągu roku szkolnego. Oczywiście nie każdy student pracował tak dużo jak ja, ale laboratorium zatrudniło naprawdę świetnych studentów, którzy byli bardzo oddani swojej pracy. Jak mówili inni, ta kultura posiadania „wolnych stażystów” stała się już nielegalna w wielu branżach, a nauka po prostu pozostaje w tyle.

• Student wykonujący zalecaną praktykę naukową, tj. w ramach studiów, powinien otrzymać odpowiednie nauczanie oraz uzyskać zaliczenia i oceny wyszczególnione w kursie, na który jest zapisany.
  To jest część jego studiów , i nie powinni być opłacani (przez ciebie) - jeśli znajdą kogoś, kto zapłaci im za naukę [wojsko, stypendium], to w porządku - ale IMHO nie powinno być innych pieniędzy zaangażowanych w czysto związane z nauką relacje między tobą jako egzaminatorem i oni, tak jak nie płacisz im za wysłuchanie twojego wykładu.

• Uczniowie pracujący dla Ciebie powinni otrzymywać wynagrodzenie za liczbę godzin, w których faktycznie pracują. IMHO jest to również ważne, aby zapewnić czyste relacje zawodowe, gdy spotkasz ich ponownie nie jako pracowników, ale jako studentów na wykładzie / przepisanej praktyce / egzaminie.

• Dla mnie taka czysty związek jest kwestią osobistej uczciwości i uczciwości. Obydwa są ważne w badaniach IMHO.
  Nie chcę pracować z ludźmi, którzy oszukują, i nie oszukuję też.

Odpowiem również z niemieckiej perspektywy (chemia).

• Co widziałem do tej pory różnią się raczej zadaniami pracowników-studentów od studentów wykonujących praktykę naukową, którą mają wykonać na swoich studiach.

  • Praktyki badawcze zalecane przez moje studia były raczej jak małe prace. Dostałeś / wybrałeś projekt, poszedłeś po literaturę, opracowałeś coś (np. Wdrożyłem nową konfigurację eksperymentalną na I rok praktyki), omówiłeś to z przełożonym i na koniec przekazałeś raport. Oczekiwano, że przełożony spędza więcej czasu na nadzorowaniu / nauczaniu ich, niż potrzebowałby na wykonanie pracy ucznia.
    Ci uczniowie zwykle pracowali mniej więcej przez określoną liczbę godzin - częściowo dlatego, że ćwiczenia te mają również miejsce podczas semestr, więc są ograniczone czasowo przez wykłady, na które uczęszczają (chociaż starali się również upewnić, że oddają dobry i ukończony projekt)

  • W przeciwieństwie do tego, studenci zatrudnieni do pomocy byli tam, aby faktycznie pomóc swoim przełożonym, tj. wyraźny zysk netto w wykonanej pracy. Na przykład. nie przegląd literatury do własnych badań, ale załatwienie sprawy w bibliotece. Nie opracowuję nowego eksperymentu, ale tylko upewniam się, że wszystkie rozwiązania są gotowe dla następnej grupy uczniów pierwszego roku. Bez pomiarów dla własnego projektu, ale może pracując jako „autosampler” dla przełożonego. Podsumowując, raczej porównywalne z pracą technika. (Co nie oznacza, że ​​student nie może się niczego nauczyć, ale ilość nauki jest bardziej podobna do oczekiwanego zdobycia doświadczenia w jakiejkolwiek pracy, a nie na kursie uniwersyteckim).
    Czas jest trzymany zgodnie z harmonogramem lub czasem arkusz, nigdy nie widziałem dyskusji na temat proszenia o więcej niż uzgodnione godziny bez wynagrodzenia w tym kontekście.

• Niemiecki system uniwersytecki (tj. odpowiadające mu prawo) jest bardzo wrażliwy na możliwy nacisk / nadużycie władzy w otoczeniu egzaminów. Nasi profesorowie są urzędnikami publicznymi. Mieszanie pieniędzy i egzaminów to duże nie-nie (chociaż w innym kierunku jest oczywiście gorszy).

  • Profesor proszący studenta o pracę bez wynagrodzenia za cokolwiek poza oficjalnymi kursami, na które student jest zapisany dla i kto jest lub będzie zaangażowany w egzaminowanie studenta, zbliży się do „akceptacji korzyści przez urzędnika publicznego”, tj. korupcji (w odniesieniu do ważności i bliskości egzaminu).
    Innymi słowy, praktyka, którą opisujesz od twoich kolegów byłoby tutaj uznane za nielegalne.
  • Jeśli student jest zatrudniony, niektóre prawa własności intelektualnej (wyzysk) przechodzą tutaj automatycznie na pracodawcę - podczas gdy student wyraźnie posiada wszystkie prawa własności intelektualnej do pracy wykonanej podczas studiów, w tym pracy magisterskiej. Studenci zazwyczaj nie są tego świadomi. Zarówno ty, jak i student możecie myśleć, że płacenie uczniowi za obowiązkowy kurs jest po prostu miłe. Ale szczególnie w przypadku dobrego ucznia w laboratorium STEM (duża szansa na wyprodukowanie czegoś istotnego z punktu widzenia praw własności intelektualnej) można to uznać za nieuczciwe wykorzystanie ucznia. I znowu zbliżamy się do wątpliwego zachowania urzędnika publicznego - teraz nawet bez zamiaru.

• Niektóre kursy zalecają lub pozwalają studentom wykonywać część zajęć poza uniwersytetem. Te praktyki mogą zostać opłacone (ale często / zazwyczaj? Nie są to zatrudnienie). W ten sposób można nawet zrobić tezę w przemyśle. Jednak oficjalna konstrukcja jest taka, że ​​oceny są wystawiane przez profesora (który nie jest częścią umowy między studentem a firmą), a zwłaszcza w przypadku prac zewnętrznych profesor ma obowiązek upewnić się, że warunki nie są nieuczciwe w stosunku do student.
  Podczas moich studiów zewnętrzne praktyki odbywały się w instytutach badawczych, a nie w firmach i nie otrzymywaliśmy wynagrodzenia (tak jak nasi koledzy, którzy robili to samo na uniwersytecie). Dobrowolne dłuższe praktyki (np. Podczas przerwy semestralnej) nie były nazywane praktykami, ale wakacyjnymi pracami studenckimi (Werkstudent), zazwyczaj miały regularne umowy o pracę i podobnie jak pomocnicy studentów, od których oczekiwano, że faktycznie będziesz pracować, tj. Wytwarzać wynik netto.

• jeśli płacenie uczniom za badania skutkuje złą motywacją i oczekiwaniami wobec nich

  Powiedziałbym wręcz przeciwnie: jako profesjonalista oczekuję zapłaty za swoją pracę, a tego studenci powinni oczekiwać i tego też powinni się spodziewać. Dokładniej, oczekuję zapłaty za podpisanie / przekazanie mojej pracy. Jeśli praca pozostaje moja i to ja decyduję, co robić, to inna propozycja. Chętnie też negocjuję dokładne warunki. Z radością prowadziłem badania, w których znaleźliśmy dobrą równowagę przy porównywalnie niskich zarobkach - i zrezygnowałem ze stanowiska badawczego, na którym stwierdziłem, że równowaga nie jest w porządku.

• i wspomniałeś, że w badaniach zwykle oczekuje się bezpłatnej pracy / nadgodzin.
  Oprócz rozważań niepieniężnych powyżej, tutaj koncepcja jest taka, że są pewne poziomy wynagrodzenia, które obejmują już wszystkie niezbędne nadgodziny. Jest to wyraźnie prawdziwe w przypadku profesorów, ale równie wyraźnie nie dotyczy to stawek godzinowych za pomocników studentów.

Wszystko to dotyczy studentów aż do pracy magisterskiej. „Doktoranci” nie są uważani za studentów w Niemczech, a tam sytuacja wygląda zupełnie inaczej.
<rant> W szczególności zasady dotyczące unikania nadużyć władzy są w jakiś sposób systematycznie zawieszane. < / rant>

Czy ci sami uczniowie, którzy wykonują dobrą pracę, gdy nie otrzymują wynagrodzenia, wykonaliby złą pracę, gdy otrzymują wynagrodzenie?

Jeśli odpowiedź brzmi `` nie '', czy wszyscy uczniowie, którzy wykonują dobrą pracę, również pracowaliby za darmo?

Jeśli odpowiedź również brzmi `` nie '', jedynym powodem nie płacenia byłoby sposób na odfiltrowanie niezmotywowanych uczniów. Ale bądźmy szczerzy, to nie może być właściwy sposób.

Zauważyłem, że uczniowie zwykle robią to, co im mówię i nie wykraczają poza to (jak zwykle oczekujemy od badań), mimo że zachęcam ich do tego. Pracują również dokładnie w wyznaczonych godzinach (mówi się, że 10 godzin tygodniowo).

Myślę, że twoje oczekiwania są oparte na niewłaściwym postrzeganiu powodów, dla których istnieje tego rodzaju letnia praca naukowa dla studentów. Istnieją od co najmniej stu lat - np. G.I. Taylor przeprowadził fundamentalny eksperyment z fizyki kwantowej w 1909 roku, kiedy był studentem w Cambridge. Ale do ok. 2000, byli postrzegani jako wyjątkowe rzeczy, które zrobiliby tylko najbardziej wyjątkowi studenci. Dopiero ok. W 1980 roku nie było formalnych programów REU. W szkole, w której uzyskałem tytuł licencjata z fizyki (UC Berkeley), wydaje mi się, że rocznie kończyło około 100 kierunków z fizyki, a spośród nich miałem wrażenie, że może 1 lub 2 było zaangażowanych w badania. (Nie, nie byłem jednym z nich.)

W ciągu ostatnich 20-30 lat wzrost kwalifikacji doprowadził do sytuacji, w której oczekuje się, że wielu przeciętnych studentów STEM zrobi REU, po prostu dlatego, że jeśli chcesz iść do szkoły średniej, jest to postrzegane jako pole, które musisz sprawdzić w aplikacji. Jestem na uniwersytecie, więc nie prowadzimy badań, ale nasi studenci często robią letnie REU. Często rozmawiam z tymi studentami we wrześniu i kiedy pytam ich, nad czym pracowali, całkiem jednoznacznie stwierdzam, że nie potrafią opisać nauki. W ogóle. Nawet na podstawowym poziomie, jak „próbowaliśmy znaleźć geny raka u szczurów” lub „analizowaliśmy fale grawitacyjne”.

Jeśli spojrzysz na to w ten sposób, absolutnie ma sens, że twoi studenci REU nie zachowują się jak naukowcy. Nie są badaczami. Nie mają wyjątkowo przedwczesnego poziomu wiedzy i umiejętności, które pozwoliłyby studentowi na prowadzenie badań. Robią to, ponieważ postrzegają to jako kolejną obręcz do przeskoczenia, a tak naprawdę nie rozumieją, co robią ani dlaczego.

Pytano o to jakiś czas temu, ale czuję potrzebę wtrącenia się. Absolutnie niesprawiedliwe jest nie płacenie studentowi studiów licencjackich tylko dlatego, że martwisz się, że płacenie im spowoduje obniżenie etyki pracy.

Jeśli chodzi o kontekst, jestem obecnie studentem trzeciego roku OOS na UW-Madison. Pracuję w niepełnym wymiarze godzin, około 15 godzin tygodniowo i uczęszczam na zajęcia w pełnym wymiarze godzin. Moja szkoła jest w całości opłacana z pomocy finansowej (co trochę mówi o mojej sytuacji finansowej, ponieważ UW nie wydaje wielu stypendiów, chyba że jesteś trochę poniżej progu).

Chcę tutaj powiedzieć, że ja i wielu uczniów takich jak ja POTRZEBUJEMY zarabiania pieniędzy, aby zapłacić za jedzenie. Pracowałem w laboratorium w zeszłym roku i musiałem rzucić palenie, ponieważ zarabiałem tylko 9 USD na godzinę, mimo że jestem na studiach zawodowych z wysokim limitem. Większość laboratoriów w moim kampusie nie płaci studentom, nawet jeśli mają studia zawodowe, a jeśli płacą, jest to znacznie poniżej średniej dla innych prac na terenie kampusu.

Brak płacenia studentom W OGÓLE jest niesprawiedliwy i wyklucza wszystkich studentów, którzy po prostu nie mają czasu na poświęcenie ponad 30 godzin tygodniowo na zajęcia, ponad 15 godzin tygodniowo na pracę ORAZ ponad 10 godzin / tydzień na badania. Musimy jeść i tak często musimy wybierać między dobrze płatną pracą a badaniami. Radziłbym, aby ogłaszać pracę studentom i płacić im przyzwoitą pensję (jakąkolwiek kwotę można by uznać za „dobrą” na danym kampusie). Otrzymasz zmotywowane, ciężko pracujące osoby, które będą bardziej zmotywowane do pracy w nadgodzinach.

Dla wyjaśnienia, studia zawodowe są opłacane przez rząd federalny do czasu przekroczenia limitu (jeśli otrzymują 3000 USD lub więcej i otrzymują 10 USD za godzinę, najprawdopodobniej nie przekroczą limitu na rok akademicki).

Podczas studiów byłem płatnym studentem naukowym na mojej uczelni (w Niemczech, jeśli ma to znaczenie). Chociaż płacono mi tylko za określoną liczbę godzin, była jedna rzecz, która bardzo mnie zmotywowała do umieszczenia tej dodatkowej pracy nad umową:

Praca nad moją pracą magisterską. Chociaż oficjalnie nie wolno było rozpoczynać pracy magisterskiej wcześniej (sprawdź zasady swojego wydziału w tym zakresie, twój może się bardzo różnić), praca nad projektem i wykorzystanie tej pracy jako podstawy do bardziej interesujących badań w trakcie pracy było idealne do przyjęcia. W skrócie: pracowałem, robiłem `` nudną '' część pracy magisterskiej podczas pracy (poznanie ram teoretycznych z kursów, poznanie procedur laboratoryjnych, wykonanie eksperymentów wstępnych), a kiedy byłem gotowy do rozpoczęcia pracy, mogłem zaczerpnąć z pula gotowej wiedzy / danych, aby przyspieszyć moje postępy i przeprowadzić ciekawe eksperymenty z wykorzystaniem zaawansowanych technik.

Podsumowując: jeśli to możliwe, daj dodatkową zachętę, ponieważ w przypadku możliwości powiązania pracy studenci robią i powinni być zainteresowani spędzeniem dodatkowych godzin. Studenci stawiają na efektywność, zarządzanie uniwersytetem, pracę, kontakty towarzyskie i zajęcia w czasie wolnym. Wiedząc, że mają niewielką przewagę nad pracą magisterską (przynajmniej dla dobrych studentów ) być wystarczającym powodem.

Zgadzam się z innymi odpowiedziami, że studenci prowadzący badania w laboratorium powinni otrzymywać wynagrodzenie lub zaliczenie. Jeśli otrzymują wynagrodzenie godzinowe, nie należy oczekiwać, że będą pracować więcej godzin, niż im płacisz. Jeśli otrzymują kredyt, powinny istnieć wytyczne dotyczące tego, ile godzin powinni poświęcić na otrzymaną godzinę kredytową.

Głównym problemem wydaje się być to, że masz oprogramowanie, którego muszą się nauczyć, zanim może wnieść znaczący wkład w pracę. Jeśli nauka tego oprogramowania jest cenną umiejętnością, proponuję kurs na zaliczenie uniwersyteckiego korzystania z tego oprogramowania. Wtedy masz okazję zobaczyć, kto jest wykwalifikowany, i możesz zaoferować mu płatne stanowisko przy pracy w laboratorium. W tym momencie powinni mieć przynajmniej część wymaganych umiejętności.