Wybrałbym opcję sali komputerowej. Istnieje kilka problemów ze skłonieniem wszystkich do przyniesienia laptopa:

• Jak wspomniałeś, kilku uczniów może go nie mieć, co może powodować zakłopotanie.
• Ludzie używają różne systemy operacyjne i mogą mieć zainstalowane różne wersje oprogramowania. Zwiększa to szansę, że kod będzie działał na niektórych komputerach, ale nie na innych, z czym zawsze trudno sobie poradzić jako wykładowca.
• Duża szansa, że ​​co najmniej kilku studentów zapomni o swoich laptopach lub zasilaczach.

Aby poradzić sobie z problemem złego rozplanowania sali komputerowej do celów wykładowych, sugerowałbym udostępnienie studentom wszystkich materiałów (PowerPoint, skrypty kodu itp.) w formie elektronicznej. W ten sposób mogą mieć wszystko wyświetlane na ekranach i mogą śledzić, nawet jeśli nie mają dobrego widoku na ekran projektora.

Myślę, że masz tutaj problem XY. Z mojego doświadczenia w nauce języków oprogramowania wynika, że ​​nie wydaje mi się to najbardziej praktyczny sposób na jego prowadzenie.

Ogólnie rzecz biorąc, nauka języka programowania wymaga dużo czasu praktycznego i stosunkowo niewielkiej ilości czasu wykładu. Co więcej, czas praktyczny musi być raczej dowolny i umożliwiać lepszym uczniom szybkie wykonywanie ćwiczeń, a uczniom wolniejsze wykonywanie ćwiczeń. Zwykłe podzielenie klasy na dwie części nie może sobie z tym poradzić - albo to marnuje czas, albo zatrzymuje szybszych uczniów, albo uniemożliwia wolniejszym uczniom wykonywanie ćwiczeń.

Kiedy byłem na uniwersytecie, lepszym rozwiązaniem był jeden wykład w klasie, a następnie (tego samego dnia, innego dnia, nie ma znaczenia) całe popołudnie w pracowni komputerowej. Na zajęciach w laboratorium komputerowym często nie było wykładowcy, ale jeden lub więcej asystentów było zawsze pod ręką, aby odpowiadać na pytania, przeglądać kod i ogólnie wskazywać ludziom właściwy kierunek. Po tym ustalonym czasie wykładowca i asystenci odeszli, ale studenci, którzy nie ukończyli zajęć, mogli naturalnie pracować samodzielnie. Większość studentów nie miała wtedy laptopów (to była połowa lat 90-tych!), Ale w zasadzie nic nie powstrzymywało ludzi przed wnoszeniem własnych maszyn.

Edycja w oparciu o zmiany wprowadzone w pytaniu: Dzięki nowym informacjom jeszcze wyraźniej widać, że pierwotna propozycja po prostu nie zadziała, a dwa oddzielne ćwiczenia to sposób na jej rozwiązanie. Przekazanie informacji 90 osobom to praca na sali wykładowej. Nawet dzieląc to na 4 sesje, nie możesz tego zrobić w laboratorium komputerowym, a część wykładowa zajmie cztery razy więcej czasu. Wszystko inne niż sala wykładowa zakończy się niepowodzeniem, straci Twój czas i straci czas Twoich uczniów. Z drugiej strony, z praktycznego punktu widzenia nie ma innej opcji niż podzielenie grupy, aby w pewnym momencie wszyscy otrzymali gwarantowane miejsce w pracowni komputerowej.

To nie jest bezpośrednia odpowiedź, ale proponuję alternatywę.

Odkryłem, że jeśli wszyscy uczniowie pracują na swoich komputerach, mam problemy z oceną ich postępów i mogę pomóc tylko jednemu uczniowi na czas. Tak więc, kiedy uczę R, zazwyczaj nie potrzebuję komputerów dla studentów. Zamiast tego podłączam laptopa do projektora i proszę jednego lub dwóch studentów na wykładzie o rozwiązanie kilku praktycznych problemów i wyjaśnienie swojego podejścia. Jeśli utkną (zwykle się zdarzają), proszę o sugestie innych uczniów lub wyjaśniam, jak znaleźć rozwiązanie (np. Wyjaśniając dokumentację). W ten sposób uczę nie tylko rozwiązania, ale także sposobów wyprowadzania rozwiązania.

Przy takim podejściu ważne jest, aby stworzyć środowisko, w którym nikt się nie wstydzi (pomaga to, że następnym razem każdy może być na czele), ale uważam, że sprzyja ono nauce. Oczywiście uczniowie też dostają prace domowe.

Zazwyczaj prowadzę zajęcia w mniejszych grupach absolwentów.

Wymaganie laptopa jest uzasadnione tylko wtedy, gdy jest to określone w wymaganiach zajęć lub kursu

Nie można oczekiwać, że uczniowie będą mieli własne laptopy, chyba że określone w momencie zapisywania się na zajęcia lub, alternatywnie, jest to wymagane dla całego kursu (lub kurs je zapewnia). W przeciwnym razie narzucasz dodatkowe i kosztowne wymagania studentom, którzy mogą się tego nie spodziewać.

Nawet wtedy jest to warunek konieczny, a nie wystarczający. Nie można uniknąć wykluczenia uczniów, których na przykład nie stać na laptopa i wymagasz od uczniów noszenia ciężkiego sprzętu na jedne zajęcia.

Ogólnie rzecz biorąc, to żądanie nie wydaje się dobrym pomysłem. Laptopy mogą być znacznym kosztem dla ucznia. Niektórzy mogą nie mieć laptopa. Niektórzy mogą mieć urządzenie, którego już używają na potrzeby komputerów przenośnych, ale które nie nadaje się do programowania (jak tablet). Te osoby będą następnie zmuszone do zakupu laptopa tylko dla twojej klasy - uczniowie już teraz wzdragają się przed zapłaceniem 100-200 $ za "wymagane" podręczniki, jak myślisz, jak myślisz, jak 1000 $ za laptopa przejdzie?

jeśli Twoja szkoła zapewnia uczniom laptopy. Ale weź pod uwagę, że koszt nie jest jedynym czynnikiem. Kiedy poszedłem na studia, byłem bardzo podekscytowany, że w końcu mogę przynieść laptopa na zajęcia i skuteczniej robić notatki, ponieważ w liceum nie wolno nam używać urządzeń. Po dwóch dniach noszenia ciężkiego laptopa po kampusie moje plecy bolały potwornie. Nigdy więcej nie przyniosłem laptopa do szkoły, chyba że naprawdę musiałem. Pamiętaj, że jestem zdrowy i mam mocne plecy - a co z uczniami, którzy mają kontuzje lub chroniczne bóle pleców i nie mogą w ogóle nosić ciężkich toreb?

Oczywiście możesz mimo wszystko żądać laptopów i wątpię w to miałoby to konsekwencje, nawet jeśli jest to nierozsądne. Ale jest praktycznie gwarantowane, że przy 90 osobach będziesz miał jakiś problem, taki jak te, które opisałem powyżej, nie będzie to tak proste, jak poproszenie wszystkich o przyniesienie.

Sugerując rozwiązanie, myślę, że opcja 1 brzmi świetnie. Wnikliwie określiłeś kluczowe zalety. Dodam, że w niektórych salach wykładowych są małe stoliki, przez co praca z laptopem jest nieporęczna i nieergonomiczna. Ponadto studenci nie tylko muszą konfigurować oprogramowanie, ale musi ono być zgodne z ich systemem - za pomocą komputerów laboratoryjnych można obejść ten problem.

Twoim głównym zastrzeżeniem wydaje się być ekran projektora. Przede wszystkim większość uczniów zauważy to na początku. Ci, którzy nie widzą i nie mogą usiąść w lepszej lokalizacji, mogą rozpowszechniać pliki PDF ze swoimi slajdami. Możesz także rozdawać papierowe materiały informacyjne. Jeśli obawiasz się marnotrawstwa papieru, możesz wydrukować tylko kilka kopii dla tych, którzy o to proszą. Jeśli wydrukujesz je jednostronne, uczniowie mogą również przetworzyć materiały informacyjne i wykorzystać ich odwrotną stronę jako zeszyt lub do robienia notatek.

Jeśli zdecydujesz się na opcję 2, powinieneś zmodyfikować swoje zasady i powiedzieć, że zdecydowanie zaleca się używanie laptopów ale nie jest to wymagane, i wyjaśnij, dlaczego uważasz, że posiadanie laptopa jest pomocne. Jednak Twój wykład powinien być tak zaprojektowany, aby każdy mógł go śledzić bez laptopa. Jeśli demonstracje są niezbędne, uczniowie powinni mieć możliwość robienia notatek, a następnie robienia pokazów w domu.

Większość uczniów prawdopodobnie będzie w stanie i chętnie przyniesie laptopa. Reszta może robić notatki i śledzić je w swoim czasie w domu lub na komputerze w bibliotece.

Kolejna sugestia, ponieważ zamierzasz uczyć R: Rstudio ma wersję serwerową, w której kod R jest przechowywany centralna maszyna i użytkownicy wchodzą z nią w interakcje za pośrednictwem strony internetowej. W ten sposób użytkownicy potrzebują tylko przeglądarki obsługującej JS, bez konieczności instalacji. Interfejs sieciowy wygląda bardzo podobnie do Rstudio, więc kiedy uczniowie skończą lekcje, mogą dowiedzieć się, jak skonfigurować R na swoim komputerze i praktycznie wszystko, czego nauczyli się na twojej klasie z aplikacji internetowej, zostanie przeniesione.

Czy byłoby możliwe podzielenie klas na siebie? Powiedzmy, że dwa razy w tygodniu są w klasie, a jeden pracuje jako samouczek w laboratorium komputerowym. W ten sposób większość moich własnych kursów kodowania została podzielona, ​​ponieważ teorię można było podawać w klasie z przykładami wykonywanymi przez wykładowcę na komputerze w klasie / laptopie wykładowcy.

Następnie samouczek był w zasadzie wyznaczona sesja ćwiczeniowa, w której uczniowie pracowali nad zadanymi zadaniami / projektami klasowymi. Wykładowca lub doktorant chodził od czasu do czasu po laboratorium, sprawdzając, jak sobie radzą ludzie i pomagając każdemu, kto tego chciał, w sposób jeden na jednego. Wykładowca tak naprawdę rozmawiał z całą klasą tylko wtedy, gdy pojawiło się coś, co według niego mogłoby stanowić problem dla większości klasy (gdyby kilka osób popełniło ten sam błąd itp.)

Osobiście nie zrobiłbym tego wymyślają rozwiązania przed całą klasą, na zajęciach w stylu laboratoryjnym, gdzie każdy ma swój własny komputer, aby zwrócić uwagę, aby działał lepiej w nadzorowanej praktyce, którą znalazłem.

Zamierzam opublikować tutaj odpowiedź IT. Idź z pracownią komputerową, abyś mógł spędzić czas na zajęciach, wykonując zadania i nie obsługując problemów z instalacją.

Zapomnij o wyświetlaniu slajdów na projektorze, użyj oprogramowania do współpracy, aby wyświetlić slajdy na każdym komputerze, który jest siedząc przed uczniami.

Nie pozwól im korzystać z komputera, ponieważ prawdopodobnie mają programy do czatu i Facebook, aby ich rozpraszać. Zapewnij sprzęt, zmniejsz rozproszenia i pozostaw wsparcie techniczne pracownikom laboratorium.

Wszystko to powiedziawszy, odpowiedź @Roland daje prawdziwą obietnicę w tym, że grupa będzie pracować jako grupa, a nie jako grupa osoby. Jedynym problemem, jaki widzę, jest to, że wolniejsze poważnie frustrują najlepszych i najbystrzejszych, i odwrotnie, wolniejsze dzieci będą się czuły, jakby zostały wciągnięte za autobus, jeśli jedno z mądrzejszych dzieci pisze.

Nigdy nie lekceważ programowania parami w tym przypadku, w którym najzdolniejsi mogą pomóc najwolniejszemu, nie czyniąc tego zbyt rozdzierającym.

Wspierałem kolegów uczących R i wymagałem od uczniów, aby przynieśli do użytku własne laptopy. Byli to studenci studiów podyplomowych kształcący się w celu rozwoju zawodowego (ekolodzy i menedżerowie ds. Środowiska itp.).

Było to pod następującymi warunkami:

• Wymóg posiadania laptopa został wyjaśniony z góry aby zapisać się na kurs.
• Minimalne wymagania IT dla kursu (w tym linki do witryny społeczności R) zostały podane z góry.
• Uczelnia nie zapewniała żadnej pomocy technicznej (poza wspieranie studentów w dostępie do sieci Wi-Fi). To również było jasne na samym początku.
• Przed nauczaniem dostarczono wskazówki dotyczące instalowania środowiska programowania R wraz z pewnymi czynnościami orientacyjnymi (niejasno przypominam sobie, że witryna społeczności ma to - ale może się mylić).
• Sala dydaktyczna została zarezerwowana w pobliżu sali komputerowej (która również została zarezerwowana) na wypadek, gdyby problemy wymagały przeniesienia.
• Dwa lub trzy laptopy uniwersyteckie zostały zarezerwowane na wypadek, gdyby niektórzy studenci mieli problemów (nie powiedzieliśmy im tego z góry).

Pedagogiczną zaletą tego podejścia było to, że uczyliśmy studentów korzystania z oprogramowania w ich własnych systemach, które byłyby systemami, których używaliby w domu / pracy. W związku z tym użytkownicy mogli rozwiązywać problemy w środowisku, które wielokrotnie napotykali.

Byli także dorosłymi i płacącymi własne opłaty, więc byli na tyle dorośli, że mogli wyłączyć to, co rozprasza. Ponadto jako profesjonaliści chcieliby sprawdzać pocztę e-mail podczas przerw.

Klasa liczyła do 25 uczniów z jednym instruktorem i dwoma moderatorami (szczęście im!).

W praktyce niezmiennie byli studenci, którzy nie wykonywali pracy przygotowawczej, przynosili maszyny o niższej specyfikacji (pamiętam pobity laptop XP z 2005 r., podnosząc brwi) itp. zostało to złagodzone przez laptopy i komputery stacjonarne uniwersyteckie.

Moja rada jest taka:

• Z góry bardzo jasno określ wszystkie wymagania.
• Miej uzasadnienie dla uczniów, aby korzystali z własnych laptopów.
• Miej plan tworzenia kopii zapasowych.

Ostatecznie, jeśli uczeń nie weźmie odpowiedzialności za zapewnienie spełniają wymagania IT określone w kursie, prawdopodobnie nie będą w stanie się uczyć, a od nauczycieli nie należy oczekiwać, że zapewnią im specjalne świadczenia.

Prowadziłem tylko jeden kurs z intensywnym korzystaniem z komputera w laboratorium komputerowym. Na szczęście w tym laboratorium były sześciokątne stoły z 6 komputerami w każdym, więc po krótkim czasie ludzie zaczęli razem pracować, co było naprawdę korzystne. W większości laboratoriów komputery są ustawione w długich rzędach obok siebie, co zniechęca ludzi do współpracy. Więc jeśli pozwolisz grupom 2-3 uczniów pracować razem, mogą się szybciej uczyć (poza nielicznymi, którzy po prostu dali się przeciągnąć), masz łatwy sposób monitorowania ich pracy (po prostu stań obok i słuchaj ich), a szansa, że ​​wśród 3 osób nikt nie może zdobyć laptopa, jest prawdopodobnie znikoma.

Idealnie byłoby, gdyby w klasie było już wszystko, co potrzebne do wykładów, jednak nie zawsze jest to możliwe. Jeśli klasa nie jest jeszcze skonfigurowana do użytku z laptopem (jak w większości kampusów zbudowanych przed rokiem 2000), często te zajęcia są podzielone na wykład i laboratorium. W celu planowania, ten sposób może być niezwykle korzystny dla studentów próbujących ukończyć studia w ustalonych ramach czasowych i zminimalizować ich dług studencki, ponieważ zwykle mogą dopasować jedno z laboratoriów do napiętego harmonogramu. Działa to dobrze na dużych wydziałach z wieloma asystentami absolwentów do prowadzenia laboratoriów, więc jeśli ta opcja jest dostępna, skorzystaj z niej.

Biorąc to pod uwagę, istnieją wady i zalety posiadania laptopów w klasie. Jeśli ich użycie jest ograniczone do materiałów związanych z kursem (bez robienia notatek), to ogólnie jest dobre do nauki.

O ile zarezerwujesz czas na pracę w klasie (może to zająć kilka minut w przypadku pojawienia się niektórych systemów) i umożliwiających współpracę partnerską lub grupową (chyba że laptopy są obowiązkowe dla klasy lub działu), nie powinno to stanowić problemu. Nawet jeśli wymagane są laptopy, interakcja grupowa może pomóc nieśmiałym lub nowym uczniom poznać osobę / osoby, które będą ich przyszłym partnerem (-ami) w nauce.

Zasugerowałem, że robienie notatek na urządzeniu może przynosić efekt przeciwny do zamierzonego, więc jeśli możesz udostępnić wykłady i notatki, pozwoli to na większą koncentrację. Jeśli wykłady nie są jeszcze dostępne, można je podzielić między uczniów w celu transkrypcji. Kiedy byłem studentem inżynierii jądrowej, zorganizowaliśmy to samodzielnie i działało tak dobrze, że lista grupowa stała się rodzajem listy mailingowej, na której można było skorygować wszelkie nieporozumienia.

Rozwiązaliśmy ten problem, tworząc hybrydy.

Możesz usunąć niektóre stacje robocze z laboratorium i zrobić miejsce na laptopy. Możesz dodać stacje robocze do sali wykładowej. Wtedy uczniowie mogą zrobić to, co im odpowiada.

Najlepszą odpowiedzią jest danie uczniom opcji, a nie narzucanie im ich potrzeb.

Idź do laboratorium.

Nie można zaprzeczyć, że laboratorium komputerowe zostało zbudowane w celu nauczania rzeczy na komputerach . Zalecałbym, aby każdy przyniósł własny dysk USB do przechowywania plików, a nawet własny komputer. W takim przypadku na pewno masz odpowiednie gniazdka elektryczne dla wszystkich.

Laboratorium jest uciążliwe tylko wtedy, gdy masz Dział IT nie może utrzymywać stacji w dobrym stanie lub jeśli są zbyt stare, nawet na proste zajęcia.