(Źródło: jestem profesorem matematyki na Uniwersytecie Stanforda, mam powiązania z wydziałem CS i wieloma byłymi studentami programu studiów magisterskich CS oraz doświadczenie z przyjmowaniem absolwentów.)

Nic w tej sytuacji nie sugeruje, że jesteś mniej inteligentny niż twoi koledzy z klasy. Komisja rekrutacyjna nie prowadzi organizacji charytatywnej: gdyby myśleli, że nie jesteś przygotowany do doskonałości, przyjęliby innego ucznia z MIT zamiast Ciebie. Poświęcają dużo wysiłku, aby określić, którzy uczniowie mają szansę odnieść sukces; w żadnym wypadku nie jest to doskonały system, ale myślę, że oni wiedzą lepiej od ciebie, czy jesteś przygotowany.

Nigdy nie brałem pod uwagę uczelni licencjackiej ani wykształcenia, zastanawiając się, z kim pracować, i nie wiem nie słyszałem o jakimkolwiek koledze, który to robił. Na studiach magisterskich uczysz się coraz lepiej, więc łatwo jest załatać wszelkie dziury w tle.

Jeśli obawiasz się, że nie miałeś okazji uczestniczyć we wszystkich zajęciach, które prowadzą studenci CS na Uniwersytecie Stanforda: dobra wiadomość, większość kursów CS jest online, w tym wszystkie wykłady, slajdy i zadania domowe. Masz 7 miesięcy, zanim zaczniesz szkołę średnią tej jesieni - to dużo czasu na ukończenie wszystkich kursów, które martwisz się, że przegapiłeś, jeśli naprawdę uważasz, że to najlepsze wykorzystanie twojego czasu.

To byłem ja lata temu! Odpowiedź Toma Churcha jest dobra, ale oto moja idiotyczna opinia: tak, jest super onieśmielająca i na pierwszym roku byłem pewien, że zostanę wyrzucony. Częściowo był to niezaprzeczalny fakt, że moja instytucja o niższej randze tak naprawdę nie oferowała takiej samej / tylu zajęć, jak moi koledzy z MIT i Caltech, a ja naprawdę byłem mniej przygotowany. Ale częściowo wynikało to również z tego, że ci koledzy byli bardzo pewni siebie, pochodząc z tych najwyżej ocenianych instytucji (a także mieli pewną arogancję dotyczącą różnorodności ogrodów, która wydaje się być standardem w głównych kierunkach STEM, co wzmacnia to zaufanie). Co więcej, zajęcia dla absolwentów były niezwykle trudne, a niektórzy moi koledzy nie byli tak przyzwyczajeni do tego, że musieli walczyć ze zrozumieniem. Ale annnnnyway - większość z nas poradziła sobie dobrze i ukończyła studia (w tym ja, yay). Niektórzy - w tym niektórzy liderzy bluszczu - wypadli / upadli. Główna różnica dotyczyła etyki pracy, determinacji i bycia przystojnym nie-dupkiem (byłbyś zaskoczony, jak daleko zaprowadzi cię ta ostatnia).

Ukończyłem studia na prywatnym uniwersytecie spoza R1, który radzi sobie dobrze, ale nie jest doskonały w krajowych rankingach. Zrobiłem doktorat w najlepszej szkole w mojej dyscyplinie, a prawie wszyscy moi koledzy mieli studentów z publicznych szkół R1 lub prywatnych klasy Ivy.

Jeśli już, moje doświadczenie pokazało mi, że gorączka towarzysząca przyjęciom do szkół licencjackich jest sposób przesadzony. Byłem dobrze wyposażony i nigdy nie czułem się poza swoją ligą. Różnica między stopniem licencjata na Harvardzie a przyzwoitym licencjatem w szkole publicznej jest mniejsza niż myślisz.

Patrzysz na to w drugą stronę.

Jesteś historią sukcesu.

Rzeczywiście, porównywanie się z uczniami z najlepszych szkół może być onieśmielające. Jednak w pewnym stopniu (1) , ukończenie najlepszej szkoły może samo w sobie być biletem do programu doktoranckiego. Wręcz przeciwnie, udało ci się dostać do tego programu bez tej przewagi.

To nie było szczęście. Zostałeś zaakceptowany, ponieważ jesteś zdolny, tym bardziej, że nie masz tej przewagi.

Wszystko będzie dobrze. Zrelaksuj się, pracuj ciężko i ciesz się jazdą. Gratulacje!

(1) W żaden sposób nie umniejszam umiejętności uczniów kończących te szkoły.

Zrobiłem licencjat w szkole państwowej; jest to ogromny uniwersytet badawczy R1 i mam duże doświadczenie, ale jego pozycja na niektórych listach na całym świecie waha się od 20 do 60.

Zrobiłem doktorat na jednej z 10 najlepszych uczelni i pracowałem z ludzie, którzy również robili swoje studia licencjackie / magisterskie / doktoranckie na tych uniwersytetach.

Byłem trochę zdenerwowany, zanim poszedłem, ale szczerze mówiąc, zauważyłem bardzo małą różnicę w możliwościach studentów. W rzeczywistości wiele osób, z którymi pracowałem na studiach licencjackich, mogło kręcić się wokół doktorantów, z którymi pracowałem jako doktorant. Pracuję w innej dziedzinie, ale zakładam, że nie ma dużej różnicy między polami.

To, co robi różnicę bardziej niż twoje pochodzenie, poprzednie doświadczenie i na pewno ranga szkoły, do której chodziłeś, to zainteresowanie twoim przedmiotem. Braki, jeśli takie istnieją, można łatwo przezwyciężyć, jeśli jesteś pasjonatem swojego projektu i chcesz poświęcić czas.