Bez wchodzenia w prawne definicje tego, co to dokładnie jest, podsumowanie jest następujące:

To jest niewłaściwe, dyskryminujące zachowanie i nie należy tego tolerować.

Wygląda na to, że zrobiłeś już wszystko, co w twojej mocy, aby grzecznie powstrzymać tego rodzaju komentarze bez powodzenia. Fakt, że wszystko udokumentowałeś, jest naprawdę świetny. Należy zwrócić się do wydziału ds. Studentów / rzecznika praw obywatelskich / studiów podyplomowych i zgłosić to. Prowadź zapis raportu.

Założę się, że nie jesteś pierwszym uczniem, który spotkał się z takim zachowaniem. Można mieć nadzieję, że jeśli go zgłosisz, będziesz ostatnia.

Chcę Ci powiedzieć, że Twoja szkoła zadba o to, aby Twoje oceny nie ucierpiały i że wynik będzie taki, że profesor grozi postępowanie dyscyplinarne. W takich przypadkach niestety nie zawsze tak jest. Jeszcze cięższe przypadki (np. Jawna napaść na tle seksualnym) zostały zatuszowane przez urzędników uniwersyteckich ze względu na ich złe reperkusje prasowe. Mam nadzieję, że Waszej uczelni będzie lepiej.

Przykro mi, że tak się stało ...

Powiedział również: „Nie zamierzasz skłonić swojego męża, żeby przyszedł tutaj i mnie pobił, prawda?” Myślę, że żartował, ale jestem „na spektrum”, więc nie jestem pewien. Powiedziałem tylko „nie” i nadal się na niego gapiłem. Jestem bardzo niezręczny społecznie.

Jestem też „na spektrum” i społecznie niezręczny.

Jedna z rzeczy, które przydarzają się ludziom takim jak ty a ja, dorastając, uczymy się winić siebie za każdym razem, gdy interakcja społeczna idzie źle - nabieramy nawyku zakładania, że ​​musieliśmy zrobić coś złego.

Jednak to nieprawda. Czasami niezręczność wcale nie jest naszą winą - czasami dzieje się tak dlatego, że druga osoba schrzaniła, a czasami dlatego, że jest po prostu palantem. Ta skłonność do obwiniania siebie może sprawić, że osoby z autyzmem / Aspie będą bardzo atrakcyjnym celem dla drapieżników.

Nie powiem, że twój profesor jest napastnikiem seksualnym ... ale powiem, że tam jest mnóstwo historii o molestowaniu seksualnym, które zaczynają się od zachowań bardzo podobnych do tego, co opisałeś od swojego profesora. Typy drapieżne często używają „żartów” jako sposobu na sprawdzenie, czy istnieją granice ludzi - jest coś w rodzaju komedii Schrodingera, w której jeśli się odepchniesz, powrócą do „Tylko żartowałem” i spróbują sprawić, że poczujesz się źle nie móc żartować.

A kiedy przestaniesz się cofać, następnym razem będą pchać trochę dalej i będą mieli trochę więcej informacji o tym, jak daleko mogą się posunąć, a ty nic nie robisz.

Ten facet wielokrotnie robił rzeczy, które sprawiają, że czujesz się niekomfortowo, nawet po tym, jak poprosiłeś go, żeby przestał. Niezręczność i dyskomfort tutaj nie jest twoją winą i masz pełne prawo do podjęcia działań w tej sprawie.

Przed udzieleniem mi informacji zwrotnej pyta mnie tylko, czy jestem żonaty, i żebym wiedział, że mój mąż nie odrobił mojej pracy domowej (co byłoby akademicką nieuczciwością).

(1) To nie jest skuteczny sposób wykrywania nieuczciwości. Jeśli zapytasz nieuczciwą osobę, „czy jesteś nieuczciwy?” zamierzają powiedzieć nie.

(2) Byłoby także akademicką nieuczciwością, gdyby któryś z studentów miał żony (a nawet siostry, braci, przyjaciół, ...), aby odrobić pracę domową. Ale nie wygląda na to, że pyta ich o to. Dlaczego nie?

Udało Ci się już zrobić świetny start, dokumentując różne rzeczy, a dobrym następnym krokiem byłoby udanie się do dyrektora programu lub HR uniwersytetu. Jeśli martwisz się o jego karierę, zastanów się nad tym: prędzej czy później, jeśli nie ty, jakaś inna kobieta prawie na pewno złoży skargę na to zachowanie i może mu się nie udać. Im wcześniej dowie się, że jest to niedopuszczalne, tym lepiej dla wszystkich zainteresowanych.

Takie zachowanie nie jest w porządku w środowisku akademickim i zawodowym. Jeśli czujesz się źle zgłaszając takie zachowanie, zastanów się: ten profesor marnuje Twój czas, że mogłeś zainwestować w samodoskonalenie lub spędzanie czasu z przyjaciółmi.

To nie jest tylko „wyrażanie konserwatywnych poglądów”, które marnuje twój czas i energię. Żeby było łatwiej sobie z tym poradzić, zastanów się, co robiłeś, jeśli za każdym razem, gdy rozmawiasz z profesorem, on zaczyna mówić Ci, jak dobra jest dieta wegańska lub jak należy stosować dietę ketogeniczną lub jak należy jeść mięso, aby żyć na zawsze. Są to te same czynności, które nie mają miejsca w środowisku zawodowym, takim jak uniwersytet. Jesteś winien zgłosić to zachowanie, miejmy nadzieję, że uniwersytet będzie pracował nad jego poprawieniem.

Muszę zapytać: czy Twój profesor jest zagraniczny? Może Hindusem?

Pytam, ponieważ jestem Indianinem i tak właściwie zachowują się mężczyźni w mojej rodzinie w stosunku do kobiet, które uważają za młodsze od nich, takich jak podwładni, młodsi współpracownicy i studenci . Jeśli taka jest tutaj sytuacja, masz rację, określając ją jako nieseksualną; to nie jest seksualne, jest protekcjonalne i poniżające. Jednak molestowanie seksualne obejmuje to, co uważasz za molestowanie seksualne, więc nadal jest to molestowanie seksualne, nawet jeśli nie jest to dokładnie seksualne.

Jest powód, dla którego mężczyźni, którzy zachowują się w ten sposób, często spotykają się z działem HR w sektor prywatny; na uniwersytecie może im się to udać, ale nie musi. Proponuję po prostu zabrać dokumentację i zgłosić ją. Pociąganie ludzi do odpowiedzialności za swoje czyny nie jest „prześladowaniem”, bez względu na ich przynależność polityczną / ideologię czy pochodzenie narodowe. Każda firma z sektora prywatnego zwolniłaby tego faceta dawno temu. Nie ma powodu, aby go traktować na luzie tylko dlatego, że jest naukowcem (zakładając, że jest; prawie skończyłem też ze swoim stwardnieniem rozsianym, a większość moich profesorów nie jest nauczycielami akademickimi - uczą tylko w niepełnym wymiarze godzin) ).

Po pierwsze, dobra robota za to, że nie zakładałeś zbyt wiele na temat motywów profesora - teraz może bardzo dobrze być w tobie "zainteresowany", ale wielu profesorów jest po prostu ekscentrycznych lub przychodzi z innej kultury (być może sam jest nawet „na spektrum” i nie wie, jak zachowywać się odpowiednio wobec studentek, nie żebym go w ogóle uniewinniał). Niezależnie od tego, byłeś wspaniałomyślny, nie zakładając zbyt wiele, a to tylko zasługa twojej postaci w czasach, w których być może modne jest robić dokładnie odwrotnie.

Pomijając to wszystko na bok, jego zachowanie jest z całą pewnością niewłaściwe w Stanach Zjednoczonych (lub w jakimkolwiek innym miejscu zachodniego świata, jak bym myślał) i chociaż brzmi to tak, jakbyś poradził sobie z tym rozsądnie i odpowiednio do tej pory trzeba zrobić coś więcej. Ponieważ jego zachowanie jest tak wytrwałe, musisz być wobec niego bardziej zdecydowany, jeśli możesz. Jeśli, jak mówisz, interakcje społeczne są dla ciebie niezręczne, może to nie być łatwe i mam do ciebie jedynie współczucie, ale radzę, aby następnym razem porozmawiać z nim na krótko na osobności (być może po następny niewłaściwy komentarz, który wygłasza), mówisz mu wprost, że jego pytania / żarty (aby dać mu korzyść w postaci wątpliwości) sprawiają, że czujesz się bardzo niekomfortowo i że naprawdę musi się wycofać. Żadnych miażdżących słów, więc nie ma wątpliwości w jego umyśle - nie wiem dokładnie, jak mu wcześniej powiedziałeś, ale po prostu zintensyfikuj to i nadaj swój najpoważniejszy ton, pozostając z szacunkiem / uprzejmością. Jeśli to zaakceptuje (i miejmy nadzieję, że przeprosi!), To świetnie, możesz sobie z tym poradzić i idealnie, by nie było do ciebie uprzedzeń - miej na to oko, pamiętaj. Jeśli jednak odrzuci tę bezpośrednią i szczerą prośbę, musisz mu tam powiedzieć, a następnie, że nie chcesz mu utrudniać spraw, ale w razie potrzeby porozmawiasz z przełożonymi na swoim uniwersytecie. Następnie zostaw to tam, zobacz, czy zmieni się jego zachowanie, ale oczywiście nie krępuj się szukać dalszych porad tutaj lub gdzie indziej, jeśli nawróci choćby jeden raz - w zasadzie następnym krokiem byłoby podążanie za swoim zagrożeniem. Miejmy nadzieję, że nie musisz posuwać się tak daleko, ale nie bój się tego zrobić, jeśli poprzednie zawiedzie.

Powodzenia i miej siłę! :-)

Dwie praktyczne sugestie oprócz innej odpowiedniej odpowiedzi:

1. Chcę dostać się na stanowisko kierownika programu lub wyższego szczebla na uniwersytecie. Ale nie chcę prześladować mojego profesora.

   Ok, więc nie prześladuj: Porozmawiaj nieformalnie z szefem programu - i powiedz mu / jej, że w tym momencie nie chcesz, aby zostały podjęte żadne formalne działania. Może nawet zagwarantuj mu pewność siebie, zanim opowiesz mu o szczegółach. caveat: @JonCuster informuje nas w komentarzu, że w niektórych stanach na świecie (np. w USA) szef programu byłby prawnie zobowiązany do zgłoszenia przypadku. Jeśli to prawda, gdzie mieszkasz, to nie jest jasne, co on / on naprawdę by zrobił. Ale spójrz na moją następną sugestię ...

2. Najpierw rozważ skonsultowanie się ze swoim związkiem studenckim - zwłaszcza jeśli masz reprezentację na poziomie wydziałów lub kohorty, którą znasz osobiście. Może pomóc, jeśli oni powiedzą Twojemu profesorowi, aby przestał zachowywać się tak, jak on. Ponownie możesz to zrobić nieformalnie; a związek studencki nie jest prawnie zobowiązany do składania sprawozdań.

Zanotuj oś czasu. Bardzo szczegółowa oś czasu. Zanieś to dziekanowi. Uwzględnij cytaty. Jeśli chcesz, możesz przyprowadzić kilka osób z klasy, które były świadkami tego faktu jako wsparcie, lub może tylko listę nazwisk kilku uczniów, z którymi można się skontaktować, jeśli są pytania ze strony administracji.

Nie ścigaj tego w sądzie. Ale musisz dążyć do tego w szkole. Takie zachowanie szkodzi ich zdolności do zapewniania wysokiej jakości edukacji i w interesie każdego jest zapewnienie, że sytuacja zostanie właściwie rozwiązana.

Jestem apologetą proporcjonalności środków. Zacznij od prostszych, mniej formalnych środków i kontynuuj. Jeśli zajdzie taka potrzeba, bądź bardziej asertywny, ponieważ każda miara zawodzi.

Porozmawiaj z nim, ale nie przed całą klasą. Na przykład może znajdować się w stosunkowo pustej hali budynku kampusu lub gdy opuszcza salę wykładową. Jeśli to możliwe, muszą być ludzie, ale niezbyt wielu. Nie izoluj się, kiedy go spotykasz, i nie upominaj go przed tłumem. Zwiększy to szanse na osiągnięcie celu, bez większego bałaganu, jak w przypadku formalnej procedury. Idź do nauczyciela i powiedz mu, co czujesz, kiedy żartuje o tobie. Powiedz mu, że mówisz poważnie i chcesz, żeby przestał.

Jeśli nie zastosuje się i nadal zachowuje się w ten sam sposób, postępuj zgodnie z opisem w innej odpowiedzi na to pytanie.

Bez próbowania najpierw prostszych środków i przechodzenia do przodu z osią czasu i „dziennikiem” swoich interakcji z nim, możesz przyjść jako nieco „neurotyczny”, szczególnie jeśli dowiedzą się jesteś na spektrum i całkowicie zignorujesz swoją skargę.

Cóż - sposób, w jaki poruszał temat męża - tak właśnie robimy, jeśli interesuje nas kobieta i chcemy zrozumieć sytuację. Więc są szanse, że chciał ustawić mężczyznę w kobietę. A może po prostu chciał być bardziej „rodzinny” (lub jak byś to powiedział po angielsku).

Właśnie powiedziałem „nie” i gapiłem się na niego. Jestem bardzo niezręczny społecznie.

Cóż, on był niezręczny. Poczułeś niezręczność, którą stworzył i prawdopodobnie tego nie poczuł. Nie obwiniaj się. To było dla Ciebie wyzwanie i nowa sytuacja. Nie wiedziałeś, jak sobie z tym poradzić, ale teraz musisz się z tym zmierzyć. Jest to oczywiście wyzwanie, ale także okazja, aby dowiedzieć się, jak wyznaczać zdrowe granice ! :-)

Najlepszym i najprostszym sposobem jest powiedzenie mu z góry, że nie czujesz się komfortowo, gdy zajmuje się swoim życiem osobistym. Wiem, że nie jest to łatwe, ale tutaj jest okazja, aby nauczyć się wyznaczać zdrowe granice. Tutaj musisz przejść przez uczucie „niezręczności”, o którym wspomniałeś, ale należy to zrobić, zanim zaangażujesz jakiekolwiek inne osoby.

Pochwalam cię za to, że nie chcesz go prześladować. Dla mnie jako Europejczyka (dzięki Bogu!) To śmieszne, że ludzie w Ameryce prześladowali się / pozywali się nawzajem, nawet jeśli najpierw nie rozmawiali ze sobą szczerze; przerażające jest również to, jak wiele rzeczy można nazwać „nękaniem” i jak można nimi zniszczyć ludzi. Szczerze się cieszę, że kultura w Europie jest zupełnie inna. W każdym razie wyraź mu jasne, proste i bezpośrednie NIE tego, co robi, powtórz to, jeśli to konieczne, a jeśli sytuacja się nie poprawi, wtedy pomyślę o zaangażowaniu innych ludzi.

To prawda, że ​​na niektórych uniwersytetach konserwatyści są prześladowani, ale nadal jestem skłonny powiedzieć „zgłoś to”. Jeśli jednak nie masz ochoty, być może jest inny „konserwatywny” profesor, któremu mógłbyś zaufać?

Niestety, istnieje ryzyko, że twój profesor zemści się złą oceną - lub nawet zrobi to, ponieważ jesteś kobietą (ponieważ on najwyraźniej ma raczej dziwne podejście do kobiet).