Krytyka jest taka, że ​​nie jesteś na bieżąco z aktualnym stanem swojej własnej specjalizacji i nie jest to lekka sprawa. Jeśli „recenzent” jest kimś w rodzaju członka komitetu, który może wrzucić klucz do procesu wyjścia, powinieneś odnieść się do krytyki.

Prawdziwym problemem jest to, jak sobie z tym poradzić. Zakładam, że twoja obrona będzie „typowa”, z formalną prezentacją, po której nastąpi jakaś zamknięta sesja.

Masz bardzo ograniczoną ilość czasu przed obroną i musisz jej użyć mądrze. Na początek wybrałbym pięć najbardziej odpowiednich cytatów z Twojej pracy, które masz, i przeszukałbym je dalej, aby zobaczyć, kto je cytował, i przeczytałem te artykuły - prawdopodobnie będzie ich mniej niż 20. Jeśli nic nie wstrząsnęło ziemią , w końcu dodasz je do swojej listy referencyjnej i wszystko powinno być w porządku. Jeśli jest coś wstrząsającego i odnoszącego się do Twojej pracy, prawdopodobnie masz w tym momencie więcej badań.

Skąd Twój recenzent będzie wiedział, że to zrobiłeś? Cóż, na sesję zamkniętą powinieneś mieć w szafie slajd zatytułowany „Przegląd najnowszej literatury”. Na sesji zamkniętej zróbcie okazję, by powiedzieć „w trakcie przeglądu, krytyka dotycząca aktualności mojej wiedzy w tej dziedzinie. To było trafne i tak odpowiedziałem… Myślę, że omówiłem to i nadal będą na bieżąco z literaturą ”.

Aby dodać, mogą wymagać nieco przepisania - to właściwie dość powszechne - ale martw się o to, gdy nadejdzie czas. Strategia polega na przekonaniu ich, że wykonałeś swoją pracę i jesteś gotowy do przepisania. Nie masz czasu, aby to zrobić od teraz do swojej obrony, a z mojego doświadczenia wynika, że ​​dokument jest w większości zapieczętowany, dopóki nie zostanie obroniony. Próbujesz tak ustawić, aby Twoja poprawiona rozprawa została zatwierdzona bez dokładnego jej przejrzenia.

Po pierwsze, jeśli recenzent stwierdził, że powinieneś coś zrobić, to lepiej zrób coś (w większości przypadków rób to, co mówi recenzent, chyba że masz bardzo dobry powód, aby zrobić coś innego).

Po drugie, recenzent jest tutaj. Musisz być na bieżąco z literaturą i zapewnić przegląd literatury w swojej pracy, który jest aktualny w momencie składania. Cztery lata to dość długi czas dla szybko poruszających się pól, a nawet dla wolniej poruszających się pól jest to nadal nie do pominięcia. Z drugiej strony odświeżenie przeglądu literatury przez cztery lata nowych badań jest wykonalnym zadaniem.

Jeśli naprawdę nie nadążałeś za literaturą w ciągu ostatnich czterech lat, może być może przegapiłeś kilka ważnych wydarzeń. Mogło się wydarzyć wiele rzeczy i nie mogę odpowiedzieć na pytanie „co teraz?” nie znając więcej szczegółów.

Chociaż wczesne napisanie przeglądu lieraturowego jest dobrym pomysłem, błędem jest traktowanie tego jako przeglądu literatury. Wczesny przegląd literatury lepiej jest traktować jako coś do własnego użytku (wraz z przełożonym i wszelkimi wymaganiami wewnętrznymi).

Jest całkiem możliwe, że nadążałeś za literaturą, ale nie wykazałeś tego w pracy - co jest zasadniczo tym samym, co nie umieszczanie tezy w kontekście.

Z miejsca, w którym się teraz znajdujesz, wydaje się, że naprawdę powinieneś ją zaktualizować (a nie przepisać). Jeśli nadążałeś, nie powinno to być zbyt trudne. Nawet jeśli nie, możesz mieć szczęście i znaleźć dobry, niedawny artykuł przeglądowy, którego możesz użyć jako wskaźnika rozwoju wydarzeń w pewnym kontekście i wadze. Nawet jeśli masz pecha i nie ma takiej pracy, szukanie jej jest pomocne w napisaniu recenzji. Sprawdź najnowsze / istotne publikacje osób zaangażowanych w Twoją obronę.

Właściwie zapoznanie się z najnowszą literaturą na swój temat to dobry sposób na przygotowanie się; chociaż pisanie tego jest przykrym obowiązkiem, nie jesteś w tak złej sytuacji, w jakiej się obawiasz.

Wiele z powyższych odpowiedzi jest całkiem dobrych i nie chcę ich powtarzać, z wyjątkiem podkreślenia rzeczy, które już powiedzieli:

1. Z pewnością czytałeś artykuły w ciągu ostatnich 4 lat i wykorzystałem to stypendium do ulepszenia własnych badań. Część Twojej odpowiedzi udzielonej temu recenzentowi może podkreślić ten fakt.
2. Powinieneś poważnie potraktować prośbę tego recenzenta. Ta osoba może głosować, czy ukończyć szkołę, czy nie. Jedynym powodem, żeby tego nie robić, jest to, że dosłownie każda inna osoba w twoim komitecie myśli, że ten facet jest idiotą i że zagłosują za tobą niezależnie.

Oprócz tej porady dodałbym również:

1. Powinieneś także dowiedzieć się, co myśli Twój doradca. Rób to, co mówi doradca.
2. Nie trać na to zbyt wiele czasu. Wykonuj dobrą robotę, ale wykonuj minimalną niezbędną pracę. O ile inżynieria oprogramowania nie różni się znacznie od fizyki, nie jest to „dziedzina książki”, to znaczy, że napisanie książki naukowej nie jest warte uznania. Zamiast tego preferowaną formą stypendium są recenzowane artykuły.

Moja własna praca została wydrukowana i oprawiona w wspaniały czarny tom ze złotymi tłoczeniami. Leżał na mojej półce od tych (nie tak) wielu lat. Zamiast tego cytuję 3 recenzowane artykuły, które stanowią podstawę tej tezy. W rzeczywistości moja własna rozprawa została napisana przy użyciu „metody zszywania”, biorąc te trzy recenzowane artykuły i łącząc je razem w około godzinę. Może to sprawić, że niezadowolony egzaminator @ qsp będzie jeszcze bardziej niezadowolony, ale tak właśnie się porusza moja dziedzina ...

To poważny problem. Oznacza to, że nie wiesz, co wydarzyło się w Twojej dziedzinie w ciągu ostatnich czterech lat. Powinieneś spróbować zaktualizować przegląd literatury, dodając nowsze odniesienia, w tym przynajmniej niektóre pozycje z lat 2015 i 2016.

Nie ma znaczenia, kiedy zacząłeś pracę. Nawet jeśli zacząłeś doktorat w 2010 r. i dokonałeś przeglądu literatury w 2012 r., powinieneś był zaktualizować przegląd literatury w ciągu ostatnich kilku lat. Musisz na bieżąco aktualizować przegląd literatury.

Twoje pytanie dotyczy dwóch bardzo różnych rzeczy i jestem zdezorientowany, ponieważ wspomniałeś o nim w ten sam sposób.

1. Twój przegląd literatury jest dostępny tylko do 2012 roku.
2. Ostatni cytowany artykuł pochodzi z 2012 roku.

IMHO, 1) jest w porządku, a 2) nie. Właściwie zrobiłem 1). W swojej pracy doktorskiej miałem tylko 3-stronicowy podrozdział zatytułowany „state-of-the-art”, który w skrócie podsumował wszystkie techniki i, co ważniejsze, ich ograniczenia do 2011 roku, kiedy rozpocząłem doktorat. Pomogło to w pokazaniu moich motywacji do wyboru tematu i tego, co osiągnąłem w pracy (w jednym akapicie).

Po 2011 roku pojawiły się artykuły, które rozwinęły alternatywne podejście do mojego. Były dokumenty, które były dodatkowe w mojej pracy. Moje rozumowanie jest takie, że jeśli umieszczę je wszystkie w przeglądzie literatury, można zapytać, dlaczego proponuję technikę powolną w rozdziale 1 (opublikowanym w 2012 r.), Podczas gdy w przeglądzie literatury (opublikowanej w 2015 r. I opartej na niektóre fragmenty mojej pracy).

Dla każdego rozdziału mam sekcję związaną z pracą, która zacytowała wszystkie artykuły do ​​tego czasu. Dlatego moja bibliografia jest kompletna do 2015 r., Chociaż przegląd literatury trwa tylko do 2011 r.

Moja praca nie jest dobra, zwłaszcza egzaminator stwierdził, że „rozprawa czyta się na miejscu jak plik dokumentów, a nie teza". Jednak obaj egzaminatorzy są bardzo ugruntowani w mojej dziedzinie (również inżynierii oprogramowania) i żaden z nich nie narzekał na przegląd literatury.

Dziwię się, że wcześniej nie zachęcił Cię do zamieszczenia nowszej literatury. Doradcy odradzają pracę inną niż nowatorska, często obejmująca badania starsze niż 3-5 lat. Nie sądzę, aby można było ominąć „unowocześnianie” przeglądu literatury i zawsze robić to, co mówi krzesło, jeśli chce się skończyć na czas!