EDYCJA: Pytanie zostało zmienione od czasu, gdy to zostało napisane.

Twoim głównym błędnym przekonaniem jest to, że redaktor potrzebuje zgody recenzentów na opublikowanie artykułu. Właściwie decyzja o publikacji należy wyłącznie do wydawcy.

W tym przypadku nie zgadzasz się z redaktorem, ale nie mamy wystarczających informacji, aby stwierdzić, kto ma rację. Jeśli uważasz, że błędy w artykule są ważne, to po opublikowaniu artykułu możesz przesłać komentarz do czasopisma. Nie rób tego przed opublikowaniem artykułu, ponieważ w przypadku większości czasopism musisz zachować poufność recenzowania.

Prawdopodobnie nie jest to coś, o co warto walczyć. Możliwości są liczne:

• Być może coś źle zrozumiałeś.
• Być może inni recenzenci byli pozytywnie na papierze.
• Być może autorzy przedstawili argumenty, że Twoje powody odrzucenia nie mają zastosowania, a redaktor uznał je za przekonujące.
• Być może redaktor uważa, że ​​lepiej zaakceptować potencjalnie zły artykuł niż odrzucić potencjalnie dobry.
• Być może autorzy powiedzieli, że nie mogą rozwiązać problemów (np. skończyły się fundusze, jeden z głównych eksperymentatorów ukończył szkołę i nie ma go już w grupie itp.), a redaktor i tak podjął decyzję o zaakceptowaniu.
• Być może w czasopiśmie brakuje artykułów do wypełnienia numerów, więc przyjmuje artykuły z pogranicza.
• Być może redaktor po prostu popełnił błąd, ale ponieważ artykuł został już przyjęty , postanowił trzymać się akceptacji zamiast cofnąć decyzję.

Docelowo czasopisma będą publikować wszystko, co ich redaktorzy uznają za dopuszczalne. Recenzenci nie „udzielają pozwolenia” na publikowanie czegoś; oferują tylko rekomendacje. Podobnie, jeśli istnieje sprzeciw wobec czasopisma za publikowanie tego artykułu, to redaktorzy biorą na siebie ciepło, a nie recenzenci. Więc nawet jeśli twoje zastrzeżenia są słuszne, prawdopodobnie nadal nie jest to coś, o co można walczyć.

Jeśli naprawdę cię to niepokoi, możesz wysłać e-mail do redaktora z pytaniem, dlaczego zaakceptował artykuł pomimo twoich komentarzy. Jeśli udzielona przez nich odpowiedź nie jest satysfakcjonująca, możesz odmówić recenzowania i / lub publikacji w tym czasopiśmie w przyszłości. Jeśli naprawdę Cię to niepokoi i uważasz, że podjęcie działań odwetowych wobec czasopisma jest uzasadnione, możesz spróbować potępić artykuł w mediach społecznościowych ( ogólne podsumowanie tego, co wydarzyło się), ale bądź psychologicznie przygotowany na dramat, który może nastąpić.

Alternatywnie, możesz pozytywnie spojrzeć na cały odcinek - hej, mogę teraz napisać artykuł, w którym argumentuję, dlaczego ten artykuł jest zły!

tl; dr: Możesz wysłać e-mail w tej sprawie do redaktora. Chociaż nie zmieni to niczego w tym artykule, będzie to dobra lekcja dla redaktora, aby zaangażować się w więcej konstruktywna korespondencja z recenzentami, którzy wkładają wiele wysiłku za darmo, aby umożliwić istnienie samego czasopisma, a także być bardziej odpowiedzialnym w swoich decyzjach następnym razem.

-

To jest coś, co może się zdarzyć i zdarza się w renomowanych, a nawet prestiżowych czasopismach. Nie mamy pełnego obrazu, tylko to, co napisałeś, ale z mojego doświadczenia uważam, że masz rację, a redaktor dokonał oceny uwzględniającej czynniki pozanaukowe, takie jak:

• Wydajność. Nie ma zbyt wiele czasu na zajmowanie się szczegółami. Musi podjąć szybką decyzję, a najbezpieczniej jest wpuścić gazetę, ponieważ i tak była w szybkim tempie.

• Polityka / Znaczenie / Postrzegane znaczenie dokumentów /autor. Ponieważ był w szybkim tempie, artykuł był prawdopodobnie ważny z jakiegoś powodu dla czasopisma / redakcji. Może to dodaje im prestiżu? Z jakiegokolwiek powodu. Redaktor wiedział, że jest powód do niepokoju, ale zdecydował się go opublikować, ponieważ postanowił zignorować to, co postrzega jako „szczegóły”, które „nie uwzględniają całego obrazu” lub coś w tym rodzaju.

• Prawdopodobnie redaktor podjął autentyczną decyzję, wierząc, że artykuł zasługuje na akceptację i że „po prostu wybierasz szczegóły”. Mogą mieć inny pogląd niż Twój, mogą myśleć, że szczegóły są nieważne.

Ogólnie zgadzam się z Twoim poglądem: szczegóły są niezwykle ważne, a decyzje powinny być oparte wyłącznie na obiektywnych przesłankach. Niestety, nie tak działa system.

Wnioski : Możesz trochę o to walczyć . Nie uważam tego za szkodliwe. Po prostu wyślij e-mail do redaktora, aby poinformować go, że uważasz, że podjął złą decyzję, o ile recenzenci nie odpowiedzą na Twoje obawy. Nie zmieni to niczego w tym artykule, ale zakładam, że w następnym artykule ten redaktor będzie ostrożniejszy. Twój e-mail może go trochę wkurzyć, ale niech tak będzie.

Istnieje nieco inny scenariusz, w którym może być przydatny kontakt z redaktorem, czyli jeśli okaże się, że Twoja recenzja nigdy nie została wysłana nawet autorom.

Znam kogoś, kto recenzował artykuł , wysłała recenzję, ale kiedy artykuł został przyjęty, nie było żadnych dowodów, że w ogóle ją zauważyli. Skontaktowała się z redaktorem, który wtedy dowiedział się, że jej recenzja nigdy nie trafiła do autorów. Redaktor obficie przeprosił wszystkie zaangażowane strony, wycofał akceptację, poprosił autorów o zmianę z uwzględnieniem jej recenzji, co następnie zrobili.

Jak już powiedzieli inni, redaktor decyduje, czy artykuł zostanie opublikowany, czy nie. Mając to na uwadze, byłem już w tej samej sytuacji i szczerze mówiąc, bardzo irytujące jest uważne pisanie recenzji - zwykle bardziej dbam o recenzje, w których zalecam odrzucenie, niż recenzje dobrych prac - tylko po to, aby je odrzucić przez redaktora.

Moje rozwiązanie problemu było proste. Przestałem przyjmować prośby sędziego z tego czasopisma i przesyłam własną pracę gdzie indziej. Ponieważ jest to dobrze znane czasopismo średniego szczebla w mojej dziedzinie, współpracownicy pytają mnie, dlaczego nie chcę tam zamieszczać, i opowiadam im historię.

To nie jest coś, o co można walczyć. Redaktor podjął decyzję redakcyjną na podstawie Twojej recenzji, innych recenzji oraz wszelkich zasad i celów redakcyjnych czasopisma. To jest właściwa rola redakcyjna.

Jeśli chodzi o to, co możesz zrobić - możesz nic nie robić, możesz przeciwdziałać problemom w artykule we własnym artykule, jeśli jest to stosowne więc możesz napisać list do redakcji (polecałbym to zrobić w roli czytelnika gazety, a nie arbitra, co byłoby niewłaściwe) - innymi słowy, zrobiłbyś dokładnie to, co byś zrobił zrób, jeśli nie miałeś nic wspólnego z procesem recenzowania i przeczytałeś artykuł, z którym miałeś problemy.

Na koniec, jeśli naprawdę poczułeś się urażony tym procesem, możesz się zastanowić, czy przyjmiesz prośbę o recenzję, czy nie. z tego czasopisma lub tego konkretnego redaktora. Z pewnością istnieje aspekt „odcięcia nosa i złości-twarzy” skutecznego zabrania piłki i powrotu do domu, który może na dłuższą metę negatywnie wpłynąć na odrzucanie recenzji, zwłaszcza jeśli podasz powód ta czynność jest znana edytorowi, ale może pomóc Ci w wyrażeniu swojego stanowiska.

Chociaż nie jest to szczególnie pomocne, pamiętaj, że publikowanie jest tylko pierwszym etapem szeroko pojętej wzajemnej oceny.

Dołożyłeś należytej staranności, próbując naprawić rzeczy, zanim trafią szerszy świat (być może początkowo powinieneś był argumentować za odrzuceniem?). Ale to nie jedyna słabo wykonana nauka: staraj się nie wzmacniać tych sygnałów, uważając na to, co cytujesz.

Idealnie, każdy artykuł jest doskonały i brzmi pod każdym względem. Ale biorąc pod uwagę wadliwy artykuł, pojawia się również pytanie, czy jakiś podzbiór artykułu - być może główna idea - może mieć wartość dla społeczności. To, co widzieliście, dyskwalifikuje zagadnienia matematyczne, być może nie było częścią pracy, którą redaktor uznał za wartościową.

Myślę, że nie warto o to walczyć, w tym sensie, że to redaktor zdecydował się zignorować Twoje komentarze i opublikować artykuł. I myślę, że nie powinno Cię to obchodzić - jeśli artykuł jest fałszywy, będzie to problem autora i czasopisma, a nie Twój.

Myślę, że proszenie kogoś o czas jest bardzo lekceważące. opisz coś, a następnie zignoruj ​​ich opinie bez ich publikowania. Bez względu na zasadność twoich komentarzy, bez względu na wszystkie dobre powody, aby je unieważnić, czasopismo powinno było przynajmniej poinformować cię o ich decyzji opublikowania artykułu. Niestety często zdarza się, że recenzenci nie otrzymują odpowiedzi po wysłaniu recenzji, ale to nie oznacza, że ​​jest to do zaakceptowania.

Jeśli czujesz się z tego powodu zdenerwowany, proponuję napisać do redaktora i wyrazić zdziwienie, że nie zostałeś poinformowany o wyniku przesłanej opinii. Nie spierałbym się o jakość artykułu (prawdopodobnie jest już za późno, aby to debatować), ale po prostu zapytam, czy uważają, że można przyjąć czyjąś informację zwrotną i doraźnie ją zignorować. Daje to czasopisma szansę wyjaśnienia ewentualnych problemów (np. Zapomniałeś przesłać swoje uwagi autorowi, zapomniałeś o tym poinformować itp.) I przeprosić, jeśli coś schrzanili.

A jeśli nie jesteś zadowolony z obsługi tego problemu przez czasopismo, możesz po prostu odrzucić dalsze zaproszenia do recenzji, a nawet je zablokować i nie odpowiadać na nie. Recenzowanie to praca wolontariacka, więc możesz swobodnie decydować, jak i dla kogo chcesz to robić. Niektóre osoby z Twojej społeczności naukowej mogą wywierać na Ciebie presję, abyś robił recenzje w miejscach Twojej społeczności, zwłaszcza jeśli prześlesz tam swoją pracę do publikacji (patrz np. to pytanie), więc być może będziesz musiał się utrzymać. Moim zdaniem jest to jednak fałszywe, a przydzielanie czasu na recenzje we właściwych miejscach jest całkowicie legalnym sposobem na popychanie praktyk akademickich we właściwym kierunku.

Jako recenzent jesteś doradcą redaktora. NIE jesteś strażnikiem. Nie jesteś redaktorem. Nie autor artykułu. Jako autor mogę odmówić wprowadzenia zmiany, o której radzisz. Wtedy redaktor zdecyduje, czy będzie po mojej stronie, czy po twojej stronie.

Nawet jeśli uważasz, że masz rację, nadal musisz pozwolić redaktorowi na podejmowanie własnych decyzji. I uświadom sobie, że przez pewien procent czasu nie zgodzisz się z nimi. To jego magazyn. I to jest autorka.

Radzę nie przesadzać z konkretnym incydentem związanym z publikacją. Opublikowano kilka wątpliwych artykułów. I jest kilka dobrych dokumentów, które się duszą. To nie jest doskonały lejek.