Sathyam
2016-04-12 18:27:33 UTC
Jestem doktorantem pierwszego roku we Francji, urodziłem się i wychowałem w Indiach. Tutaj, gdzie robię doktorat, nie ma zwyczaju nazywać swojego doradcy szefem , ale robię to, częściowo z powodu mojej niechęci do zwracania się do niej po imieniu, częściowo przypisywanej kulturze, w której jestem wychowany. Jak sugerował jeden z komentarzy, „Drogi Profesor” byłby właściwym wyborem, ale ona nie ma żadnych obowiązków dydaktycznych i jest naukowcem na pełny etat. Użyłbym słowa „Dear Madam”, gdybym był w Indiach, ale nikt tutaj tego nie używa. Myślę, że „Drogi Doktorze X” jest zbyt formalne i nikt tego tu nie używa. Wielu woli „Cześć X”, ale myślę, że jest to zbyt nieformalne. Teraz, gdy piszę e-mail, czy Drogi Szefie to odpowiednie pozdrowienie? Jeśli nie, jakie byłoby odpowiednie powitanie w oficjalnym e-mailu?
_z powodu mojej niechęci do zwracania się do niej po imieniu_ Czy mógłbyś wyjaśnić trochę dlaczego?
@scaaahu Cóż, nie czuję się komfortowo, dzwoniąc po jej imieniu. Myślę, że wywodzi się z kultury, w której się wychowałem.
O ile twój doradca nie jest bardzo rygorystyczny co do formalności, możesz w końcu dojść do punktu, w którym większość e-maili wysyłanych do twojego przełożonego będzie miała nieformalny styl. Nie oznacza to jednak, że treść jest.
@PatW Nie jestem pewien, czy kiedykolwiek zacząłem od formalnej komunikacji z moim przełożonym. Spodziewałbym się, że normalność będzie mniej więcej werbalnym odpowiednikiem „smart casual”.
Chcesz z niego kpić?
Na powitanie powiedziałbym po prostu „Dr X” i kontynuowałem wysyłanie e-maila z tego miejsca. Zwykle nie umieszczam „Hello” lub „Dear” w formalnym kontekście. W ten sposób zwracasz się do nich tytułem i nie ma to żadnych konotacji z innymi modyfikującymi słowami.
Naucz się nazywać ich imieniem. Nie jesteś już w kulturze, w której się wychowałeś i musisz szanować normy miejsca, w którym się znajdujesz.
Jak podpisuje swoje e-maile? Przyjęcie tego samego formularza, którego używa do identyfikacji, jest generalnie najlepsze / najbezpieczniejsze.
Jeśli to Francja, bonjour [imię] (ale musisz się przyzwyczaić, używając ich imienia), Cher [imię] lub Salut [z imieniem lub bez], lub dla maksymalnej formalności, Madame [nazwisko] .
Chcę też dodać, że ludzie rzadko używają wyróżnień zawodowych we Francji. Nigdy nie widzę Drogi Doktorze / Profesorze X. Poszedłbym z Madame X.
Kto, do diabła, używa słowa „kochanie” w profesjonalnych mailach? Czy tylko ja uważam, że to brzmi zbyt intymnie? Tak zwróciłbym się do bardzo bliskiego członka rodziny, a nie do kontaktu zawodowego.
@Davor: To z pewnością nie jest uniwersalna zasada. W zależności od poziomu znajomości między współpracującymi ze sobą partnerami biznesowymi, jest używany i odpowiedni. Podam tylko jeden przykład: jeśli zajmujesz się sprzedażą, a Twoja firma organizuje konferencję, możesz zaprosić osoby na swoim koncie sprzedażowym, wpisując „Drogi Jimie, ...” Podobnie doradca prosi ucznia o przysługę (powiedz , żeby ich ukryć) może przynieść taką ciepłą znajomość. To powiedziawszy, zgadzam się z tobą w większości przypadków; po prostu nie należy nigdy odstępować od zasady (nie można powiedzieć, że we Francji nawet „Tres chere Madame X” nie jest rzadkością).
@Davor: Patrzę na pierwszą stronę mojego klienta poczty e-mail. E-mail z konferencji: „Drogi doktorze Argerami”; e-mail z innej konferencji: „Drogi Kolego”; e-mail od szefa mojego działu: „Drodzy Koledzy”; itp.
„Drogi profesorze” byłby właściwym wyborem, ale ona nie ma żadnych obowiązków dydaktycznych i jest pracownikiem naukowym w pełnym wymiarze godzin. ”Nauczanie nie ma z tym nic wspólnego, nadal jest profesorem. Nazywaj ją Dr X lub Profesor X , i pozwól jej zrobić pierwszy krok, by powiedzieć ci „Proszę, mów mi Szefie” lub jak chce, żeby młodzi ludzie ją nazywali.
@neuronet "nadal jest profesorem" Dlaczego? W rzeczywistości są szanse, że jest „Directrice de recherche”, co jest raczej bardziej prestiżowe.
@quid Dokładnie, została mianowana „Dyrektorem ds. Badań”.
OK, to jest inaczej, gdzie jestem. Po prostu wiem, że „Boss” jest ... zły ze wszystkich podanych już powodów. Postaw na formalność, a następnie daj im szansę na poprawienie tego. Nie mam problemu, kiedy moi uczniowie nazywają mnie „Doktor X”, a potem mówię „Mów mi Z”. To pokazuje, że mnie szanują i doceniam to. Jeśli celują zbyt nisko, przyjmują zbyt wiele zażyłości i traktują mnie jak swoich braci z bractwa czy cokolwiek, to mnie denerwuje. Zwłaszcza kobiety często mają ludzi, którzy okazują im brak szacunku w środowisku akademickim z powodu seksizmu, więc mylą się przeciwnie.
@gnometorule, martinargerami - jest to prawdopodobnie bardzo zależne od regionu. Jestem w Europie Wschodniej i zwracanie się do kogoś jako „drogi” byłoby, delikatnie mówiąc, bardzo dziwne.
W razie wątpliwości odrobina szacunku formalności świadczy o profesjonalizmie. „Dear / Hello / Hi Prof./Dr. ______”. Kiedy otrzymasz odpowiedź, w zależności od tego, jak zamykają wiadomość, możesz bezpiecznie użyć tego, czego używają: „Prof. Smith”, „John” itp. Jeśli nadal jest to niejednoznaczne, zachowaj formalność, dopóki nie powiedzą inaczej.
E-mail to nieformalne medium. „Formalny e-mail” jest sprzecznością terminową. Jeśli chcesz oficjalnie skontaktować się ze swoim doradcą, napisz do niej list.
@MikeScott - to kompletny i kompletny nonsens.
„Drogi Szefie” wydałby się trochę dziwny. Zwykle używałem czegoś takiego jak „Witaj profesorze X”, jeśli jest to niezbyt formalny e-mail, w przeciwnym razie jest to po prostu „profesor X” lub podobny.
@JackAidley «Naucz się nazywać ich po imieniu», które w wielu krajach UE jest uważane za ** bardzo niegrzeczne ** w odniesieniu do profesorów lub pracowników akademickich, którzy są na wyższym poziomie niż twój poziom, chyba że są twoimi przyjaciółmi. Kraje skandynawskie są godnym uwagi wyjątkiem (co mnie zaskoczyło, gdy byłem w Danii).
@JackAidley Zgodziłbym się, gdyby było odwrotnie - ale „zbyt” formalność nie szkodzi. Twierdziłbym, że nie można nawet być _ zbyt_ formalnym; być może tylko _ niepotrzebnie_ formalnie. Nie ma powodu ani wymogu przestrzegania norm, które byłyby obniżeniem standardów. To powiedziawszy, osobiście uważam „szefa” za raczej nieformalnego, przynajmniej potocznego. Nikt jednak nie może winić OP za użycie prawidłowego tytułu: „Dr Smith” byłby moim wyborem.
„Drogi szefie” z pewnością przyprawiłby ją o śmiech! Uznałbym to za niewłaściwe, ale raczej ujmujące.
@AndreaLazzarotto: Mogę rozmawiać ze wszystkimi krajami, ale z pewnością w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Skandynawii jest tak, że imiona są normalne, iz pytania zakładam również Francję. Chodzi o to, aby dostosować się do lokalnych problemów.
@OllieFord: Zdecydowanie nie zgadzam się, że nie ma żadnych szkód. Zaznaczasz się jako outsider, który nie rozumie lokalnej kultury i budujesz w ten sposób niepotrzebne bariery między sobą a przełożonym.
@JackAidley Zakładam więc, że jesteś także w Wielkiej Brytanii. Osobiście mrugam znacznie więcej powiekami, kiedy słyszę o wydziale, o którym mowa w imieniu lub nazwisku bez tytułu. To jest niegrzeczne. Nie wydaje mi się, żebym kiedykolwiek został oznaczony jako outsider nie rozumiejący lokalnej kultury w moim kraju.
Jest wiele pytań, zwłaszcza ze środowiska akademickiego, które są tutaj tylko dlatego, że plakat ZUPEŁNIE PRZEMYŚLAŁ problem. Myślę, że ludzie ze środowiska akademickiego raczej to robią, niż używają „intuicji” lub „zdrowego rozsądku”. Proste - bądź otwarty i szczery ze swoim współpracownikiem. Jeśli nie jesteś pewien kulturowego sposobu zwracania się do niej w e-mailach, TO POWIEDZ JEJ TO i zapytaj, jak chciałaby się zwrócić do niej. Jak to powiedzieć ...? Bądź otwarty i szczery. A co jeśli mój szef tak pomyśli ...? Bądź otwarty i szczery. Ale co gdyby...? Bądź otwarty i szczery. Nie chodź po skorupkach jaj wokół wszystkich - przejdź do rzeczy.
Zwracaj się do swojego doradcy jak do szefa, sir.