Zadanie tego jako „sztuczki”, kiedy udajesz, że jest to prawdziwe pytanie i nie znasz odpowiedzi, z pewnością może być irytujące, w zależności od nastroju profesora. Więc nie staraj się być podstępny.

Cześć Profesorze, jeśli masz kilka minut, natknąłem się na interesującą zagadkę, którą pomyślałem, że możesz ją docenić. Pomyślałem, że odpowiedź była dość zaskakująca. [jeśli zostaniesz zaproszony do kontynuowania:] Spójrz na ten program; czy możesz zgadnąć, co by to wypadło?

Powinieneś wyjaśnić, że jest to „zagadka”, na którą znasz już odpowiedź. Jeśli profesor nie jest zainteresowany spędzaniem czasu na myśleniu o tym, zawsze może poprosić cię o udzielenie mu odpowiedzi lub po prostu powiedzieć, że jest teraz zbyt zajęty.

Poza tym znasz swojego profesora lepiej niż my robimy; kieruj się własnym osądem, czy jest to osoba, która uzna tego rodzaju rzeczy za interesujące.

Niektórzy komentatorzy podnieśli pytanie, czy w ogóle jest to właściwe wykorzystanie godzin pracy. Uważam, że tak, ponieważ jest przynajmniej w pewnym stopniu powiązany z treścią kursu (ten sam język programowania). Może również prowadzić do technicznej dyskusji, podczas której możesz się czegoś nauczyć. Osobiście byłbym szczęśliwy, gdyby prowadziłem tego rodzaju rozmowę ze studentem w godzinach pracy.

Oczywiście powinno to mieć niski priorytet. Jeśli czekają inni studenci z pytaniami bezpośrednio dotyczącymi kursu (praca domowa, wykład itp.), To nie jest dobry moment na zadawanie zagadek; odejdź i wróć innym razem.

Zakładam, że Twoim uczciwym celem w tym wszystkim jest po prostu podzielenie się czymś, co Twoim zdaniem profesor uzna za technicznie interesujące i / lub samemu dowiesz się więcej na ten temat. Jeśli naprawdę masz zamiar „przetestować” profesora lub zaimponować mu swoją niejasną wiedzą techniczną lub sprawić, by pomyślał, że jesteś sprytny, aby uzyskać lepszą ocenę, to nie rób tego; to byłoby niegrzeczne i lekceważące, a profesorowie zwykle całkiem nieźle radzą sobie z takimi rzeczami.

Nie, nie rób tego. To kompletna strata czasu dla wszystkich. Godziny pracy mają pomóc uczniom w nauce, a nie po to, by robić psikusy.

Jeśli są inni studenci, którzy chcą wykorzystać godziny pracy na naukę, odmawiasz im wsparcia potrzebują marnując czas twojego profesora. Jeśli nie ma innych studentów wykorzystujących czas, odmawiasz swojemu profesorowi szansy na spędzenie czasu na czymś produktywnym.

Jeśli jednak sam nie rozumiesz, jak działa kod, możesz zapytać to nie jest podstępne pytanie. Ponieważ jest to raczej styczne do kursu, nie polecałbym tego, gdyby inni uczniowie chcieli wykorzystać ten czas.

odpowiedź Nate'a sugeruje miły i pełen szacunku sposób omówienia tego problemu. Możesz nawet poprzedzić to słowami „podczas badania [języka] natknąłem się […]”, aby pokazać, że znalazłeś go szczerze zainteresowanym tematem, a nie byciem najodważniejszym, i rzuć mu wyzwanie podstępnym pytaniem krążącym klasa.

Postanowiłem napisać odpowiedź nie tylko po to, aby zgodzić się z inną odpowiedzią, ale aby wyjaśnić, dlaczego nie powinieneś kłamać tak, jak zamierzasz. Myślę, że jest (wbrew twoim zamiarom) brak szacunku udawać, że to prawdziwe pytanie, z którym masz problem.

Jeśli profesor próbuje ci poważnie pomóc i próbuje wyobrazić sobie, co myślisz , może po prostu wprowadzić go w błąd w niesprawiedliwy sposób. Jeśli zapyta Cię „co chciałeś osiągnąć za pomocą tego kodu” lub „dlaczego napisałeś te linie w ten sposób”, co odpowiesz? Idę kłamać z "Nie wiem, czy popełniłem błąd?" jeszcze raz?

Jeszcze głupszy przypadek:

- Hej, profesorze, mam kłopoty, czy możesz mi pomóc? Nie mogę zrozumieć, dlaczego ten kod nie wyświetla [x].

- Co do diabła, kretynie? Czy znalazłeś ten problem w [y] i próbujesz mnie teraz oszukać?

- Och, nie wiedziałem, że czytasz stronę ...

- Opublikowałem ten problem na tym forum, nie możesz przeczytać ani mojej nazwy użytkownika, ani podpisu?

Poza tym chciałbym zakwestionować powody, dla których pytasz. Nie powiedziałeś nam - czy profesor uważa się (lub uważa się) za guru w tym języku? A może (jak to zwykle bywa) jego badania są w pewnym stopniu związane z językami programowania i ktoś musi Cię w ten język wprowadzić? Czy kurs faktycznie dotyczy języka, czy też używa go do nauczania jakiejś koncepcji programowania?

Tylko dlatego, że profesor zdaje się wiedzieć więcej o języku niż większość studentów, nie oznacza to, że profesor jest lub powinien być specjalistą w tym języku. Albo że nawet jest / powinien być zainteresowany językiem aż tak bardzo. Może po prostu używa języka jako narzędzia do nauczania koncepcji? Często zdarza się, że przedmioty takie jak programowanie funkcjonalne są nauczane w funkcjonalnym języku programowania, takim jak Haskell, ale kurs w rzeczywistości nie dotyczy języka.

Oczywiście profesor powinien znać język na tyle, aby go używać , pokaż to i zrozum kod uczniów, ale nie ma powodu, aby oczekiwać, że zna szczegóły implementacji lub inne szczegóły, od których może zależeć twoja sztuczka. Więc powiedz mu prosto i szczerze - „Znalazłem to podchwytliwe pytanie”. Jeśli ma czas i entuzjazm, może mu się to spodobać i możesz odbyć dyskusję, która przyniesie korzyści wam obojgu. A może po prostu mówi ci, żebyś nie marnował czasu na konsultacje i f .. off napisz swoje rzeczy w e-mailu.

W najlepszym razie możesz ich rozbawić, ale istnieje duże ryzyko, że zdenerwujesz ich, jeśli nie pomyślą, że temat „to tylko gra”. Oznacza to, że mogą nie myśleć, że rozważenie podchwytliwego pytania jest dobrą inwestycją zasobów. Lub, jeśli są bardzo szybcy / sprytni, od razu to sprawdzą i będą się zastanawiać, dlaczego Ty marnujesz w ten sposób swój czas ...

Wydaje mi się, że próbujesz zarobić na swoim sprytnym odkryciu (co jest dość powszechną czynnością, gdy ktoś odkrył coś fajnego), ale szukasz niewłaściwego rodzaju zysku . Mianowicie, szukasz taniego emocjonalnego dreszczyku, który dostaniesz, będąc w stanie zademonstrować sobie, że twój profesor oblałby mały "test", który dla niego wymyśliłeś i który sam zdałeś (chociaż w innych i być może nieporównywalnych okolicznościach ).

Jednak ten dreszczyk emocji (zakładając, że się zmaterializuje) nie przyniesie w rzeczywistości żadnych namacalnych korzyści, az drugiej strony może mieć znaczny koszt, denerwując profesora i zmuszając go do wyrażania złej opinii o tobie jako niedojrzały kretyn. Poszukiwanie emocjonalnego dreszczyku za cenę rzeczywistej krzywdy w prawdziwym świecie jest dokładnie jedną z cech charakterystycznych niedojrzałego zachowania.

Oto sugestia. Jeśli chcesz faktycznie skorzystać ze swojego uroczego odkrycia, koniecznie podziel się nim ze swoim profesorem (i z nami, a także z przyjaciółmi, kontaktami z Facebooka itp.) W sposób, który sugerował Nate Eldredge lub w jakiś inny przyjazny sposób, który nie wymaga oszustwa. Profesorowie uwielbiają rozmawiać z inteligentnymi studentami (w godzinach urzędowania lub w innym czasie) i uczyć się od nich tak samo, jak lubią ich uczyć. Jestem pewien, że twój profesor byłby zadowolony z dyskusji i byłby pod odpowiednim wrażeniem (w stopniu proporcjonalnym do tego, jak sprytne jest odkrycie - pamiętaj, że nie odkryłeś tu dokładnie teorii względności, więc nie spodziewałbym się zbyt wielu pochwał. ..). Może to później przełożyć się na udzielenie przez niego porad, mentoringu, listu polecającego itp.

Inną sugestią jest po prostu cieszenie się na razie satysfakcją z robienia czegoś kreatywnego i nauczenia się czegoś interesującego. Pogoń za wiedzą ma wiele nagród, ale nie wszystkie z nich wiążą się z natychmiastową gratyfikacją. Któregoś dnia w przyszłości możesz wykorzystać tę ciekawostkę lub inną wiedzę zdobytą podczas rozmowy kwalifikacyjnej lub innej użytecznej okazji, ale czy do tego czasu nie jest fajnie tylko wiedzieć, że uczysz się fajnych rzeczy i stajesz się mądrzejszy?

Uważam, że próba oszukania kogoś w ten sposób jest dość nieetycznym zachowaniem. W takich sytuacjach uważam, że szczerość jest zazwyczaj najlepszym sposobem na zrobienie tego.

„Hej, znalazłem fajną sztuczkę, która może Ci się spodobać”.

Twój Następnie profesor decyduje, jak bardzo się nim interesuje i cieszy się z bycia częścią twojego przyjaznego zainteresowania, zamiast formułować o tobie opinię „ten dzieciak to kutas”.

Prześlij go do StackOverflow. Jeśli sztuczka jest fajna, dostaniesz mnóstwo głosów poparcia i sprawisz, że grupa ludzi się uśmiechnie.

Marnowanie czasu profesora może być złym pomysłem. Pokazanie interesującego wyniku byłoby w porządku. To zależy od: Jak fajna jest Twoja odkryta sztuczka? A jaki jest nastrój twoich profesorów? Test StackOver może pomóc w rozwiązaniu pierwszego pytania.

I udostępnij link StackOverflow tutaj dla nas, ciekawskich.

Programowaniem zajmuję się od lat 80. i między innymi prowadziłem zajęcia komputerowe nawet dla profesorów szkół średnich. Moim zdaniem żaden profesor nie powinien czuć się urażony twoim pytaniem, czy to podchwytliwe, czy nie. Jeśli profesor jest naprawdę dobry, może zobaczyć, o co chodzi w twoim podchwytliwym pytaniu. Jeśli zdarzy się, że profesor tego nie zrozumie, nawet on (on) może się czegoś nowego nauczyć. Jeśli pytanie jest naprawdę fajne, oboje możecie się nieźle pośmiać.

Więc jeśli profesor jest urażony twoim pytaniem lub uważa, że ​​pytanie studenta to strata czasu - szkoda, że ​​taka osoba pracuje w edukacji. Spędziłem niezliczone godziny dzieląc się swoją wiedzą z moimi studentami i myślę, że najbardziej niebezpieczną sytuacją jest stworzenie atmosfery, w której uczniowie boją się zapytać.

To naprawdę zależy od tego, jak intensywne są godziny pracy.

Na moim uniwersytecie godziny przyjęć trwają często od 30 minut do 1 godziny, więc wyrządzasz krzywdę swoim kolegom z klasy, zajmując się profesorem czas z czymś, co tak naprawdę ci nie pomaga.

Ale jeśli nikt nie przychodzi na dyżury profesora, to na pewno równie dobrze możesz. Profesorowie są przyzwyczajeni do niewiedzy (w końcu prowadzą badania), więc jest mało prawdopodobne, że zranisz ich ego. Nie możesz zostać profesorem bez wielokrotnego upokarzania się swoimi doświadczeniami.

Zależy. Czy problem ma jakiś cel dydaktyczny? (Java ma mnóstwo, a Python ma ich sporo). Niektóre z nich są bardzo pouczające (np. Zmienność, płytkie kopiowanie), a niektóre są tylko irytacją lub błędami w standardzie.

W każdym razie sformułowałbym to jako komentarz: „Jest zaciemnianie / gotcha obracające się wokół X ”i zobacz, czy rzeczywiście są zainteresowani wiedzą o tym, a nie zagadką lub podchwytliwym pytaniem. Chyba że osobowość profesora jest w porządku z tym drugim - wiesz lepiej niż my.