Myślę, że uczciwość to najlepsza polityka.

W szkole mieliśmy ucznia, który również miał naprawdę zły problem z higieną, jego zapach ciała był okropny. Na przykład, gdy inny uczeń spryskał go jogurtem i dostał się do jego włosów, po kilku dniach wciąż tam był!

Okazało się, że nie ma węchu. Nauczyciel zauważył problem i powiedział mu bezpośrednio: „Myślę, że masz niewielki problem z zapachem ciała, większość ludzi bierze prysznic co drugi dzień” lub słowa na ten temat.

Okazało się, że jest wdzięczny (oczywiście po początkowym zawstydzeniu) i do dziś jego przyjaciel delikatnie mu przypomni, jeśli jest trochę śmierdzący.

Jeśli czujesz się trochę nieswojo, mówiąc to bezpośrednio, możesz spróbować dowiedzieć się więcej o jego życie rodzinne. Z pewnością jego rodzice powiedzieliby mu, żeby częściej brał prysznic?

Jeśli powiesz mu o tym bezpośrednio, po obu stronach może przynieść korzyść; może to wyjaśnić, że to ty jesteś jego nauczycielem, a on jest uczniem, prawdopodobnie przywróć pewne granice i zredukuj / zatrzymaj niechcianą interakcję.

Oczywiście nie polecam mówić tego w obecności nikogo i widzę problem z tym, że dzwonisz do niego sam na sam, ale z pewnością nadejdzie czas, kiedy będziecie razem sami, np. jak po zajęciach czy coś. Możesz też poczekać, aż poruszy temat dotyczący niskiego poczucia własnej wartości, możesz też przeprowadzić tę rozmowę ze swoim kolegą, który wcześniej z nim rozmawiał, i może mogliby poruszyć ten temat z nim. Ale jak wspomniano powyżej, prowadząc rozmowę samodzielnie, możesz wyeliminować wszelkie romantyczne uczucia i przywrócić relację nauczyciel-uczeń.

Musisz również pamiętać, że Twoją rolą jako nauczyciela jest upewnienie się, że dajesz każdemu uczniowi wszystko, co w Twojej mocy, aby odniósł sukces. Jego słaba higiena bez wątpienia go powstrzymuje i będzie to robić w przyszłości; czy możesz sobie wyobrazić, gdyby pojawił się na takim wywiadzie? Jeśli miał problemy w klasie lub słabo radził sobie w swoich projektach, odciągnąłbyś go na bok i porozmawiał z nim, więc odciągnięcie go na bok i wypowiedzenie słowa o jego higienie / zapachu tak naprawdę nie różni się, gdy skończysz początkowe zażenowanie.

Na twoim stanowisku nie poruszałbym tego.

Jedynym właściwym sposobem podejścia do osobistych problemów, takich jak ten, jest zbudowanie osobistej relacji z uczniem, której starasz się uniknąć. Nawet jeśli jesteś w stanie poruszyć to w sposób, który uczeń dobrze przyjmuje, sprawi to, że poczuje, że nawiązał z tobą połączenie. Jeśli trzeba o tym wspomnieć, powinieneś znaleźć kogoś, kto może z nim porozmawiać.

Jak mogę poruszyć ten problem, jednocześnie zachowując granice jako nauczycielka, która nie chce, aby jej uczniowie podążali za nią i cały czas pytali o radę?

Nie sądzę, że możesz ... ponieważ to, co chcesz zrobić, to przekroczyć główną granicę (omawiając prywatnie higienę osobistą) i utrzymywać ją z kimś, kto ma problemy z granicami (podążanie za tobą lubisz szczeniak). Nie możesz mieć tego w obie strony.

Jako kobieta mogę zaświadczyć, że nasza płeć jest uczona, aby za wszelką cenę chronić uczucia mężczyzn przed zranieniem. Dlatego tak trudno jest odrzucić człowieka, z którym nie chcemy mieć do czynienia z jakiegokolwiek powodu. Wymyślamy wszelkiego rodzaju wymówki, ponieważ bezpośredniość czyni nas nieprzyjemnym słowem i nie chcemy być postrzegani jako Sam wiesz co . Będziesz musiał odłożyć to na bok i bezpośrednio komunikować się z tym uczniem i PROSZĘ nie zapraszać go do prywatnej rozmowy. Jeśli nie może wychwycić normalnych sygnałów społecznych, NIE zapraszaj go, aby był sam na sam! Żałuję, że nie żyliśmy w idealnym świecie, w którym nie musisz się martwić, że twoje dobre intencje zostaną odebrane w niewłaściwy sposób, ale my nie żyjemy w tym świecie. Gdybym miał dolara za każdym razem, gdy facet źle zrozumiał mój przyjazny uśmiech jako DTF, byłbym już milionerem. Czy w większości szkół nie można komunikować się ze studentami za pośrednictwem poczty elektronicznej w kampusie? Dlaczego nie możesz wysłać do niego e-maila z informacją, że inni uczniowie narzekali, że nie mogą się skupić z powodu zapachu, i wyjaśnić, że większość ludzi bierze prysznic co drugi dzień? Notatka powinna być zwięzła i na temat.

Może nie ma węchu. Nazywa się anosmia. Jest dziedziczna, więc może jego rodzina jest taka sama. Mój brat ma tę chorobę odziedziczoną po dziadku. Kiedy moi rodzice po raz pierwszy odwiedzili jego dormitorium, prawie umarli z powodu przytłaczającego smrodu gnijących skrzydełek kurczaka i spleśniałych ziemniaków. Mój brat jest niesamowicie bystry i bystry, ale nie miał pojęcia , jak brzydko pachną stare śmieci, dopóki go nie powiedziano. Teraz wie, jak to regularnie wyjmować. Jeśli zapach jest tak nieprzyjemny, wypróbuj e-mail. Jeśli chcesz kontynuować, zrób to w korytarzu lub na dziedzińcu, gdzie inni ludzie są w pobliżu, ale w tle. Oczywiście zranisz jego uczucia, ale musi nauczyć się tej podstawowej lekcji życia. Czasami lekcje są bolesne. Wyświadczasz mu ogromną przysługę, EDUKUJEMY swojego ucznia. Pewnego dnia może ci nawet podziękować.

Ponadto, jeśli nie chcesz, aby podążał za tobą jak szczeniak, będziesz musiał „użyć swoich słów” i to powiedzieć. Za każdym razem, gdy mu na to pozwalasz, wzmacniasz przesłanie, że podążanie za kobietami jest w porządku. To nie jest w porządku. To zachowanie na granicy pełzania / prześladowcy.

Bądź stanowczy. Bądź bezpośredni. Bądź bezpieczny. Życzę powodzenia!

Masz wybór: coś zrobić lub nie. Możliwe, że mógłbyś przekazać problem komuś innemu, ale z brzmienia tego wynika, że ​​nie ma nikogo, kto lepiej zna ucznia.

Osobiście poprosiłbym o rozmowę z nim prywatnie w twoim biurze, zapytaj pozwolenie na omówienie spraw osobistych niezwiązanych z jego występem. Wyjaśnij, że martwisz się, że temat może wydawać się nachalny, że zależy ci na uczniach i ich problemach, z którymi mogą się zmierzyć, i oznacza, że ​​rozmowa będzie pomocna dla jego przyszłego sukcesu zawodowego i że jesteś gotowy przeprosić, jeśli uczeń czuje, że przekroczyłeś granicę. Jeśli zgodzi się na rozmowę, powiedz mu, co zaobserwowałeś, a następnie powtórz, że troszczysz się o swoich uczniów i że jeśli czuje, że przekroczyłeś granicę, to rozumiesz, przepraszasz i nie będziesz o tym więcej wspominać. Możliwe, że uczeń jest bezdomny i daje z siebie wszystko.

Mieliśmy takiego ucznia, który okazał się bezdomny i żył bez samochodu. Udało nam się przekonać dział rekreacji, aby dał mu karnet na siłownię, żeby mógł skorzystać z ich pryszniców.

Poruszenie tego tematu jest jednak niezwykle trudne, zwłaszcza w celu ochrony jego godności i praw człowieka.

Ta odpowiedź została napisana przy założeniu, że uczeń nie jest przypadkiem marginalnym, tj. potrzebuje pomocy medycznej, i że ufa ci jako mentor, jak wydaje się być w przypadku z twojego opisu.

Musisz być na tyle odważny, żeby mu powiedzieć. Na zajęciach powiedz mu dyskretnie, aby go nie zawstydzić, że chciałbyś poważnie porozmawiać o jego obowiązkach studenckich (lub coś podobnego, ale nie zapomnij położyć toniku / akcentu na formalnym treść rozmowy) po zakończeniu zajęć. Jeśli to możliwe, prowadziłbym tę rozmowę właśnie w tym pustym pokoju, który jest raczej bezosobowy, aby miał mniejszą szansę na myślenie inaczej.

Zacząłbym rozmowę, mówiąc, że jestem mam zamiar mu powiedzieć, że myślę, że wynika to z mojej roli nauczyciela i bliźniego. Bo martwię się o wypełnienie jego potencjału jako studenta i istoty społecznej, a ty nie masz na myśli braku szacunku. Używaj formalnych wyrażeń, im bardziej formalne, tym lepiej, ale zrównoważyć tę formalność, wyrażając troskę o jego dobre samopoczucie i sukces jako ucznia, i bądź delikatny / spokojny.

Zacznij od stwierdzenia, że ​​godność człowieka życia nie mierzy się tym, jak produktywny jest ktoś, ile mamy rzeczy / przyjaciół ani jak utalentowany jest ktoś. Niezależnie od tego, jak wyglądamy, działamy czy posiadamy, każda osoba ludzka musi być szanowana i szanowana. Pomimo wszelkich wad, które możemy mieć, nasza godność nie cierpi z tego powodu.

[Nota boczna: wyrażenie „podąża za mną jak szczeniak” może wskazywać, jak daleko i obco go widzisz. Aby uzyskać prawdziwie współczujące podejście do pracy, musisz także popracować nad sobą, aby postrzegać swojego ucznia nie jako po prostu wadliwą osobę, ale jako kogoś równego tobie. To twój kolega. Jest człowiekiem, tak jak ty, czyimś synem. Przezwyciężyć to uczucie odrażenia, którego najprawdopodobniej nie miałeś, zaprzeczając mu, ale rozumiejąc, że w tle tej osoby mogą wystąpić pewne traumatyczne epizody, które doprowadziły do ​​tego, kim teraz jest. „Objąć” osobę, a nie wadę.]

Teraz powiedz mu, co masz zamiar powiedzieć, nie powinno być interpretowane jako coś podłego lub zamierzonego jako szkodliwe, ale z pewnością będzie to niemniej jednak powinien być gotów to usłyszeć. Poczekaj chwilę, aż to zapadnie mu w pamięci. Niech minie kilka sekund. Jego wyraz twarzy powinien się już zmienić ... Jeśli stoi, poproś go, aby usiadł (okazuje zaniepokojenie) i powtórz, że to, co powiesz, jest spowodowane tylko troską nauczyciela, nic więcej ani mniej. Zapytaj go, czy ufa ci w tym względzie? Najprawdopodobniej powie tak. (jeśli powie nie, zobacz pierwszą linijkę całego tekstu)

A teraz najtrudniejsza część.

Powiedz mu, że w twoich kontaktach zawodowych z nim, jego zapach był kwestia. Nie mów, że brzydko pachnie. Niech wyciągnie taki wniosek ... jeśli nie jest w stanie, powiedz to. Zapytaj go, czy ma jakieś problemy finansowe. Zrób to, nawet jeśli myślisz, że nie ma. Ma to na celu ułatwienie mu trochę, ponieważ najprawdopodobniej weźmie to do siebie ... otwierając szansę przyczyny tego problemu higienicznego, aby nie być nim, dajesz mu drogę ucieczki, aby uratować twarz ...

Jeśli płacze, daj mu bibułkę (przynieś wcześniej).

Jeśli nie ma takiej szansy, że się na ciebie złości (najprawdopodobniej dlatego, że jest zły na siebie i świat), nie trać opanowania ani spokoju. Nie przesadzaj. Staraj się być wyrozumiały i delikatny, ale nadal bądź formalny. Można było oczekiwać, że powie kilka bolesnych rzeczy, ale nie traktuj ich poważnie. Musisz być silniejszy niż to.

Oj. Jestem szczególnie zaskoczony, że Twoja uczelnia nie oferuje odpowiednich zasobów, aby poradzić sobie z takim problemem.

Na podstawie Twojego opisu zdecydowanie odradzam umawianie się na prywatne spotkanie z tym studentem, zwłaszcza w sytuacji, która może być odebrana jako „intymne” otoczenie (takie jak twoje biuro) przez kogoś, kto ma oczywiście nieco dziwaczną osobowość.

Z drugiej strony wspomniałeś, że rozmawiał również z niektórymi z twoich kolegów. To prowadzi mnie do zalecenia rozmowy z tymi kolegami i zwrócenia się o ich pomoc. W szczególności, jeśli kolega jest zdolny i chętny do wkroczenia, korzystne może być dla niego przerwanie tego tematu z uczniem o niskim poczuciu własnej wartości. Oczywiście nie łącz się z nim w gang ... celem nie jest zastraszanie go ani zastraszanie, a jedynie usunięcie wrażenia, że ​​ty lub twoi koledzy rozmawiacie z nim w celach osobistych, a nie zawodowych.

Podczas rozmowy z uczniem zalecałbym konstruktywną strategię: zamiast kłaść nacisk na krytykę jego obecnej higieny osobistej, proponuj zalecenia. Ponownie, celem byłaby mu pomoc, a nie krzywda. Możesz również dowiedzieć się, że może on mieć problemy, których się nie spodziewałeś, np. Może żyć w ubóstwie, być bezdomnym itp. Staraj się być wyrozumiały ... kto wie, może walczyć o ucieczkę z trudnej sytuacji życiowej a twoje słowa mogą wpłynąć na różnicę między zepsutym życiem a udanym. (Z drugiej strony możesz wiedzieć więcej o pochodzeniu ucznia, niż ujawnia twoje pytanie, co podważałoby mój punkt widzenia).

(1) Nieprzyjemny zapach.

Powiedziałeś, że podąża za tobą jak szczeniak. Myślę, że może to oznaczać, że przynajmniej czasami przychodzi do twojego biura. A jeśli nie, rozmawia z tobą po zajęciach i idzie z tobą, gdy wychodzisz z klasy i budynku. Cóż, każda z tych sytuacji daje Ci możliwość zadania mu kilku pytań bez podsłuchiwania innych.

John, czy masz miejsce, w którym możesz wziąć prysznic?

Czy masz łatwy dostęp do pralki w miejscu zamieszkania?

Te pytania pomogą Ci ustalić, czy jest to problem z ubóstwem / dostępem, czy też coś innego. Mam przeczucie, że to coś innego. Oto moja propozycja w tej sprawie:

OK, John, chcę cię prosić o przysługę. Czy możesz przyjść na zajęcia w środę z czystymi włosami, czystym ciałem i czystym ubraniem? [Zakładając, że dzisiaj jest poniedziałek.]

(Po tym, jak mówi ok -) Dzięki, nie mogę się doczekać. Do zobaczenia w środę! (Teraz wskocz do łazienki, aby zakończyć spotkanie.)

Przez pewien czas jeździłem samochodem z kimś, kogo podejrzewam, że ma wysoko funkcjonujący autyzm. Mieliśmy wzajemnie satysfakcjonujący związek. Ale musiałem mu przeliterować kilka rzeczy, których normalnie bym nie zrobił. To było fajne. Po prostu powiedz mu, co musisz mu powiedzieć, nie rób z tego nic wielkiego.

W środę, jeśli jest JAKIKOLWIEK poprawy, daj pozytywne opinie. Nie ma potrzeby wkładać w to żadnych emocji. Przykład:

John, widzę, że umyłeś włosy. Cieszę się. Dziękuję!

(po krótkim wpuszczeniu tego do środka -) Jak poszło z przydziałem prania?

W razie potrzeby podaj proste, praktyczne wskazówki. Na przykład może nie wiedzieć o używaniu detergentu w pralce. Może nie wiedzieć, że płaszcz zimowy też trzeba wyczyścić. (Jest to niezwykle częsta awaria u mężczyzn ...) Ponieważ pranie i suszenie płaszcza zimowego może być trudne, możesz zasugerować, aby zabrał go do pralni chemicznej.

(2) Nudne ty ze zbyt wieloma szczegółami, na przykład o popełnionym przez niego błędzie przy zadaniu.

Zmień temat. Jeśli to konieczne, poproś go, aby chwilę zaczekał ze swoim tematem, na przykład:

Czekaj, John, zanim powiesz mi więcej na ten temat, chciałem cię zapytać, czy myślałeś o tym, o czym czy chciałbyś wybrać swój ostateczny projekt?

Jeśli ma problem z wychwyceniem subtelnych wskazówek, po prostu nie oczekuj, że będzie wychwytywał subtelne wskazówki. To znaczy, bądź z nim bardzo szczery. Przykład:

John, muszę przejść teraz przez kampus, aby dostać się na spotkanie, i chcę iść sam. Chcę wykorzystać ten czas na marzenia na jawie i pomyśleć o własnych myślach. Do zobaczenia w środę. Cześć, teraz!

Jeśli masz wsparcie doradcze i osoby zajmujące się standardami zawodowymi, wybierz odwrotną ścieżkę planowania bezpośredniego spotkania, które po prostu dostarczy tej osobie (postrzeganych) aktualnych faktów.

Mając plan w ręku, porozmawiaj ze służbą doradczą, aby sprawdzić, czy proponowane podejście trafi w sedno (pamiętaj, że jest to student inżynierii, w którym ciche fakty są odpowiednio uparte), a następnie zapytaj standardy zawodowe dotyczące wszelkich niedopuszczalnych części (np. konieczność obecności radnego / świadka).

Następnie po prostu zbierz spotkanie, przedstaw ciche fakty i skorzystaj z opcji pomocy (co najważniejsze) w lokalizacji pralni samoobsługowych, typowych reżimach higienicznych (pragmatycznych, nie rozpieszczonych), gdzie prysznice są rowerzyści, przebieralnie obiektów sportowych itp. Przynajmniej próbowałeś.

Kolega jeździł rowerem 10 mil do miejscowego uniwersytetu przy każdej pogodzie, potem brał prysznic, zostawał do późna i wracał do wynajęte mieszkanie, w którym nie było ciepłej wody ani kuchenki, na nierównym terenie. Był postacią!

Niestety, w dzisiejszych czasach należy wziąć pod uwagę możliwość, że uczeń jest bezdomny i nie ma dostępu do dobrych udogodnień higienicznych. Istnieją dowody na to, że ponad 10% uczniów w jakiś sposób dotyka bezdomność. W takim przypadku, nawet jeśli mogą trochę posprzątać w toalecie, mogą nie mieć dostępu do pralni.

Nigdy nie musiałem odbywać takiej rozmowy z uczniem. Mam nadzieję, że takie problemy można wykryć i rozwiązać, zanim dotrą do mnie, nie dlatego, że nie chcę się nimi zajmować, tylko dlatego, że chciałbym, aby takie problemy zostały jak najszybciej rozwiązane.

Myślę, że Odpowiadałbym na to, pytając: „Czy są potrzebne zasoby, które pomogę Ci znaleźć?” a jeśli pojawi się taka sytuacja jak bezdomność, będę wspierał mnie tak, jak tylko mógłbym, podkreślając, jak dumny byłbym z nich, gdyby kontynuował naukę na tym stanowisku.

Myślę, że przekracza granicę z miejsca, w którym śmierdzi. Złe ubranie nie jest złe, ale śmierdzenie jest zawsze niedopuszczalne.

Ludzie są często nadwrażliwi na ubrania, myślę, że to błąd w zbiorowej mentalności naszego społeczeństwa .

Również w czasie studiów nie byłem zbyt dobrze ubrany. Nigdy nie śmierdziałem, ale po prostu zignorowałem oczekiwanie społeczeństwa, że ​​zawsze będę miał dobrze wyprasowane koszule i dobrze wyszczotkowane buty. Po prostu użyłem wszystkich moich ubrań, póki nadawały się do użytku. Po wejściu na rynek pracy otrzymałem bardzo wyraźną informację zwrotną, którą mogę poprawić na miejscu. I tak zrobiłem.

Po uzyskaniu dyplomu (mgr) poprawa leczenia na rynku pracy była bardziej znacząca. Jest to oczywiście psychotyczne, ale dobre ubranie jest znacznie łatwiejsze niż zdobycie dyplomacji. :-)

Problem w tym, że świat akademicki po prostu nie ma takiej jasnej opinii .

Nic, nikt go nie ostrzega. Wszyscy w milczeniu go ignorują. (I „oddaje mu głos” ;-))

Prawdopodobnie niewiele osób z nim rozmawia, bo to jest tabu. Ale możesz. Porozmawiaj z nim na osobności. Zaprzyjaźnij się z nim i wyjaśnij: w świecie akademickim wszystko jest w porządku, dopóki nie śmierdzi . Wyjaśnij mu, że brak ubioru jest gorszy na rynku pracy, jakby nie miał dyplomu .

Zrób to przyjacielsko. Na pewno zrozumie. Z tego, co on rozumie: ty, jako nauczyciel, naruszasz tabu społeczeństwa, aby mu pomóc , będzie tolerował wszystko od ciebie.

Gdyby był to pracownik firmy, byłoby to problemem dla kierownictwa / działu HR. Powinieneś zrobić to samo: porozmawiać z profesorem, który jest również Twoim kierownikiem lub kimś na podobnym stanowisku (najlepiej z kimś, kto nie ma osobistych relacji z tym studentem, w razie potrzeby problem należy eskalować, aby uniknąć takiej relacji). Taka osoba powinna następnie umówić się na spotkanie z uczniem i bardzo otwarcie powiedzieć mu „otrzymaliśmy kilka skarg dotyczących Twojej higieny osobistej” w połączeniu z ofertą połączenia go z doradcą studenta lub podobną osobą (ktoś na takim stanowisku równie dobrze mógłby uczestniczyć w tym spotkaniu ).

Ponownie porównaj swoją sytuację z tym, jak firma postąpiłaby z kimś, kto ma problem z alkoholem: zazwyczaj kierownik działu kadr i osoba o pewnych kompetencjach medycznych spotykają się z pracownikiem i wyjaśniają problem, jak również oferując pomoc.

Poproś kogoś, aby omówił to z nimi.

Kto? Zależy to od tego, kto tam jest i kogo znasz, ale mogę sobie wyobrazić każdego z innych pracowników dydaktycznych (jak już sugerowali niektórzy)

• .
• personel administracyjny lub doradczy college
• po prostu każdy w szkole, o którym wiesz, że ma świetne umiejętności społeczne. Na przykład. gdyby coś podobnego wydarzyło się w moim obecnym miejscu pracy, jeden z sekretarzy mojego wydziału jest niezwykle zdolny do rozmowy z ludźmi.

Jeśli nikt inny nie powie mu, że ma duży problem z higieną, prawdopodobnie powinieneś mu o tym powiedzieć, kiedy nadarzy się okazja - i sam -.
Może mu to przynajmniej pomóc.
Gdy coś jest nie tak (lub dobry), ludzie powinni to wiedzieć, aby poprawić i poznać swoje wady i cechy.

Ale nie bądź delikatny.
Musi to zrozumieć na własnej skórze.

Ponadto nie chcesz mieć z nim dalszej relacji, więc spraw, by poczuł, że nie jesteś jego przyjacielem ani przyjacielem.
Jesteś jego nauczycielem i niczym więcej.

Możesz również wyraźnie powiedzieć mu, że nie czujesz się z nim dobrze i nie chcesz, aby za tobą podążał.
To nie jest właściwe.

Zasugeruję inne podejście. Wydaje się, że nie chcesz mu tego powiedzieć, aw rzeczywistości wydaje się, że chcesz jak najbardziej zdystansować się od tego ucznia. Zakładam, że w twojej klasie są inni uczniowie, także studentki, z którymi możesz czuć się bardziej komfortowo, nawiązując bliższe relacje. Możesz wtedy spróbować dowiedzieć się od niej (lub od nich), jeśli istnieje problem zewnętrzny, o którym nie jesteś świadomy, dotyczący tego ucznia (sytuacja domowa / bezdomny / itp.) I odpowiednio się nim zająć.

Możesz też czy inni uczniowie mogli już zwrócić się do niego w tej sprawie lub uczeń, do którego się zwrócisz, może zdecydować się z nim porozmawiać.

Jeśli problem jest tak zły, jak opisujesz, najprawdopodobniej nie jesteś jedynym taki, który zauważył ten problem, a nie jedyny, któremu może przeszkadzać lub chce z nim porozmawiać.