Jako profesor należy założyć, że wszystkie pytania z poprzednich egzaminów są dostępne dla studentów. Niektóre organizacje studenckie podsumowują członków po egzaminach i przechwytują pytania do takiego banku egzaminacyjnego.

Niektórzy profesorowie zdają sobie z tego sprawę i podejmują odpowiednie działania, nie wykorzystując ponownie pytań lub nie wykorzystując ich wystarczająco dużo, aby mieć istotne znaczenie. Inni myślą, prawdopodobnie błędnie, że mogą ustalić zasady zabraniające korzystania z takich „zasobów”. Przynajmniej część uczniów złamie zasady. Nie znam żadnego skutecznego sposobu, aby faktycznie uniemożliwić dostęp do starych pytań. Załóżmy więc, że są dostępne.

Osobiście uważam, że profesor powinien po prostu założyć, że tak się stanie i, jeśli zechce, aby egzamin był „uczciwy”, udostępni do nauki stare egzaminy. Niektórzy posuwają się nawet do tego, że w pierwszym dniu zajęć zdają egzamin końcowy, który ma być zdawany później, choć podejrzewam, że niewielu to robi.

Ale stare egzaminy są przydatne dla uczciwych uczniów, jeśli nie spodziewają się, że zadadzą sobie te pytania na swoich własnych egzaminach.

Oczywiście wymyślanie nowych pytań w każdym semestrze / roku wymaga trochę pracy, ale jeśli kurs jest tak „zastój”, że egzamin sprzed kilku lat jest nadal używany, to profesor potrzebuje wykonywać lepszą pracę.

Myślę, że chodzi lub powinno być, że posiadanie „tajemnicy” pytania diagnostycznego jest przewrotne. To znaczy, dlaczego nie powiedzieć ludziom bezpośrednio, co chcemy, aby wiedzieli?

I dlaczego nie pozwolić im zobaczyć reprezentatywnych przykładów tego, co chcemy, aby zrobili?

Oczywiście, niektórzy uczniowie nie tak bardzo zainteresowany nauką, jak oceną ... ale czy powinniśmy zniekształcić aspekty naukowe, grając tylko po to, aby temu zapobiec? Nie sądzę.

Prawdą jest, że niektórzy moi koledzy „skrytykowali” mój skład wstępów do doktoratu, zauważając, że nie ma tajemnicy co do ogólnego zakresu pytań na egzaminie , więc „rany, ludzie mogą się uczyć, a potem wszyscy zdają!?!” No cóż, jeśli powiesz ludziom to, co chcesz, aby wiedzieli, i jeśli potrafią udowodnić, że o tym wiedzą ... i potrafią z tym coś zrobić ... na czym polega problem? Czy potrzebujemy znacznej liczby „niepowodzeń”, aby udowodnić, że „niepowodzenie” jest znaczące? Powiedziałbym „nie”, ale sporo osób powiedziałoby „tak”. Staje się to perwersyjne, gdy mamy rygorystyczny system przyjęć, tak że naprawdę każdy przyjęty na nasz program studiów magisterskich może zrobić doktorat. Rozumiesz, co mam na myśli?

Podobnie jak w sporcie: jeśli można to zrobić dobrze, dobrze; jeśli nie, to nie tak dobrze. Ale tworzenie fałszywych / sztucznych ograniczeń poprzez ukrywanie informacji jest po prostu głupie. Nie jest to nawet interesująca gra.

Jeśli przeszkadza Ci to, że mała grupa uczniów miała dostęp do poprzednich egzaminów, powinieneś zrozumieć, że profesor daje wszystkim uczniom uczciwe szanse, publikując poprzednie egzaminy. Jeśli zły student z dostępem do nieautoryzowanych poprzednich egzaminów uzyska taki sam wynik, jak dobry student z tylko notatkami z wykładów, wtedy pojawia się problem. Jeśli oboje mają dostęp do poprzednich egzaminów, zwycięży lepszy uczeń. Chodzi o to, że oszuści nie przestaną szukać skrótów, więc najlepszą opcją jest usunięcie tej opcji, udostępniając ją każdemu, ale napisać egzaminy, które wymagają myślenia, a nie zapamiętywania.

Poza tym uważam, że to niezwykłe, że jesteś w STEM, ale czujesz pesymizm, jeśli chodzi o naukę. Jestem wyszkolony w inżynierii i zdawano nam poprzednie egzaminy i sesje instruktażowe, aby rozwiązywać zadania praktyczne, ale tylko garstka uczniów uzyskała wyższą niż A, a wielu dostało oceny C. Tak łatwo jest zmienić stary problem, którego nie można rozwiązać za pomocą pamięci.

Będąc w dziedzinie STEM, jestem pewien, że znasz niezwykle trudne egzaminy, takie jak egzamin z Putnama i międzynarodowe olimpiady z matematyki i fizyki. Zdecydowanie są to egzaminy, chociaż nazywa się je „konkursami”. Wszyscy mają otwarty dostęp do wszystkich pytań z ostatniego roku - rozwiązania, często z wieloma metodami, są również chętnie publikowane w Internecie przez różnych entuzjastów.

Dlaczego więc nie wszyscy wspaniale radzisz sobie na tych egzaminach? Odpowiedź jest taka, że ​​egzaminy są na wystarczającym poziomie trudności, a także ustawione z wystarczającą kreatywnością i oryginalnością (aby odróżnić je od pytań z poprzednich lat), że wcale nie jest trywialne ćwiczenie starych arkuszy i nadzieja na sukces z nowym. w ścisłej kontroli czasowej.

I to jest twoja odpowiedź - gdyby twój egzamin był wystarczająco ambitny i wystarczająco oryginalny, nie musiałbyś się martwić, że uczniowie będą mieli dostęp do pytań z poprzednich lat. Prawdę mówiąc, udzielenie im tego dostępu jest prawie konieczne, aby mogli przygotować się do egzaminu o takim stopniu trudności.

Oczywiście „standardowe” egzaminy nie są tak ambitne jak zawody lub problemy olimpijskie, ale obowiązuje ta sama ogólna zasada. Są też inne względy - studenci często tworzą i rozprowadzają własne nieformalne „banki” z zeszłorocznymi pytaniami w formie przekazów, a może nawet sprzedają je swoim uczniom. Te praktyki sprawią, że zapewnienie równych szans uczniom będzie prawie niemożliwe, ponieważ niektórzy będą mieli większy dostęp do poprzednich pytań niż inni. Więc bardziej sprawiedliwe jest, abyś po prostu otworzył wszystkie swoje poprzednie pytania egzaminacyjne dla wszystkich i skupił się na przygotowaniu nowego egzaminu, który byłby interesujący i wymagający, bez oczywistego powtarzania żadnego z Twoich starych materiałów.

Dostęp do przeszłych (lub praktycznych) egzaminów to dobry projekt testu

Każdy test lub eksperyment będzie miał „szum”. Oznacza to, że oprócz tego, co chcesz przetestować, zawsze będą inne czynniki wpływające na twoje wyniki. Dotyczy to oczywiście egzaminów.

Jak inni wyjaśniali, istnieją niuanse w każdym pytaniu, których egzaminator może nawet nie wiedzieć. Lokalna kultura akademicka, ukryte uprzedzenia i założenia, poziom i zakres konkretnego kursu. Uczeń, który ma nadzieję na dobre wyniki na teście, musi wziąć to wszystko pod uwagę. Jednak te szczegóły zwykle nie są tym, do czego testujesz. Chcesz wiedzieć, czy student zrozumiał i zapamiętał przedmiot , a nie czy zapamięta, jaką notację preferuje dany profesor.

Im więcej hałasu wprowadzasz do egzaminu, tym więcej wymagany jest wysiłek od twoich uczniów (jeśli chcą dobrze sobie radzić), aby złagodzić jego skutki. Testy „tajne” są szczególnie hałaśliwe , ponieważ student z założenia nie może wiedzieć, które aspekty materiału kursu będą istotne. Obejmuje to rzeczy tylko stycznie związane z tematem.

Czy profesor celowo wybrał aksjomat X, czy też mogę użyć bardziej ogólnie stosownego Y? Wspomnieli o Y na wykładzie, ale nie wdawali się w szczegóły. Czy zawsze używają tego zapisu, czy tylko w szczególnych przypadkach?

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​często prowadzi to do „wkuwania” w ostatniej chwili : zanurzenia się w materiał kursu i (bezkrytycznie) zapamiętywania jak najwięcej na krótko przed egzaminem. Dzięki temu uczeń może łatwiej odgadnąć drugorzędne szczegóły („w tego rodzaju pytaniach użyliśmy aksjomatu X, ale nie uwzględniliśmy Y, więc prawdopodobnie jest to poza zakresem”), ponieważ są one świeże w ich umyśle. Jednak zazwyczaj nie jest to dobra technika uczenia się . Jest to coś, co uczniowie przyjmują, aby poradzić sobie z niepewnościami związanymi z metodą testową *.

Możesz zredukować hałas , wystawiając uczniów na rodzaje pytań , oczekiwany zakres egzaminu i styl odpowiedzi czego oczekujesz podczas całego kursu. Pozwolenie im ćwiczyć na starych (lub próbnych) egzaminach pozwoli im sprawdzić swoją wiedzę, przyswoić kulturowe szczegóły w czasie i skoncentrować się na zrozumieniu przedmiotu, którego faktycznie powinni się uczyć.

A co jeśli po wydaniu z poprzednich egzaminów, prawie nikt już nie zdaje?

Gratulacje, pomogłeś swoim uczniom w lepszym przygotowaniu się. To dobrze. Jeśli uważasz, że egzamin jest teraz zbyt łatwy, dodaj bardziej wymagające treści. Stworzysz bardziej kompetentnych absolwentów.

Uwaga: ta linia rozumowania zakłada, że ​​za każdym razem przygotowujesz „świeży” egzamin i że jest on wystarczająco dobrze zaprojektowany, aby sprawdzić rozumienie przedmiotu w pierwszej kolejności. Ponowne wykorzystanie poprzednich pytań z minimalnymi zmianami zniweczy cel.

* Tak, lenistwo też jest czynnikiem.

Ustalenie zasad zakazu korzystania z tych zasobów pomoże tylko tym, którzy nie będą ich bardziej szanować. W końcu, w jaki sposób te zasady byłyby faktycznie egzekwowane?

Zamiast tego profesorowie powinni przeprowadzać egzaminy, które faktycznie mierzą zrozumienie przez uczniów przedmiotu, a nie ich zdolność zapamiętywania wcześniej zadanych pytań. Jeśli uczeń może zdać egzamin, po prostu kopiując i wklejając odpowiedzi z poprzedniego, powiedziałbym, że to wina profesora, a nie ucznia.

A więc tak. Jak wskazywało wiele innych odpowiedzi, „banki egzaminów” pojawią się, czy ci się to podoba, czy nie, więc może warto upublicznić poprzednie egzaminy, aby wszyscy grali według tych samych zasad. Moim zdaniem wielokrotne używanie pytań jest bardzo złą praktyką

Istnieją ukryte różnice między dziedzinami, egzaminatorami i krajami. Testowanie wiedzy uczniów bez dokładnej wiedzy o to, o co prosisz, jest niesprawiedliwe. Bez względu na to, jak szczegółowe mogą być pytania egzaminacyjne, będą pewne oczekiwania, które nie zostały określone.

Wywodziłem się z fizyki / matematyki, ale studiowałem kilka łagodniejszych przedmiotów ścisłych i naprawdę zmagałem się z niektórymi egzaminów, ponieważ odpowiedziałem w złym stylu. To, co było technicznie poprawne, niekoniecznie było tym, o co pytano.

Jeśli egzamin zawiera następujące pytania:

• „Podaj przykład symbiozy w naturze”.

Czy podajesz konkretny przykład odnoszący się do dwóch nazwanych gatunków? Czy to pytanie odnosi się do wzajemnej relacji, komensalistycznej czy pasożytniczej? To było omówione na zajęciach, czy powinienem użyć przykładu podanego na wykładach? Czy muszę podać konkretną definicję symbiozy, czy mogę po prostu napisać dwa gatunki?

Jeśli egzamin zawiera następujące pytania:

• „Podaj Rozwinięcie ciągu Taylora sin(x)."

Może się zdarzyć, że znasz odpowiedź od ręki; czy można to po prostu napisać? Czy oczekuje się pracy? Czy muszę zapisać to jako sumę, czy mogę po prostu napisać kilka pierwszych terminów? Ile terminów sekwencji jest potrzebnych?

Możesz pomyśleć, że piszesz idealnie konkretne egzaminy, na które każde pytanie ma dokładną odpowiedź, ale mogę zagwarantować, że nie, ponieważ z mojego doświadczenia wynika, że ​​nikt tego nie robi. >

To naprawdę zależy od tego, gdzie jesteś. Nigdy nie rozumiałem, dlaczego wielu mieszkańców Ameryki Północnej nie widzi poprzednich egzaminów.

Zrobiłem matematykę na Uniwersytecie Cambridge (Anglia). Większość pracy, jaką wykonaliśmy podczas semestru, polegała na odpowiadaniu na pytania z poprzednich egzaminów i sprawdzaniu tych odpowiedzi przez naszych nauczycieli.

Ostatnie 20 nieparzystych lat z poprzednich egzaminów jest w rzeczywistości dostępnych dla wszystkich z matematyki strona internetowa działu https://www.maths.cam.ac.uk/undergrad/pastpapers/past-ia-ib-and-ii-examination-papers

OK egzaminator musi włożyć więcej pracy, aby wymyślić nowe pytania, ale uczniowie nigdy nie mogą nauczyć się odpowiedzi na pamięć, ponieważ nie wiedzą, jakie będą pytania.

Na mojej uczelni w Szwecji powszechną praktyką jest udostępnianie wcześniejszych egzaminów. Prawie chciałbym powiedzieć, że są do tego zobowiązani ze względu na regulamin uniwersytetu, ale nie jestem tego pewien; Zdaje się, że pamiętam raz coś takiego.

Mogę powiedzieć, że szybkość zdawalności wcale nie wzrosła z tego powodu; wciąż istnieją kursy „Moby Dicks”, które każdego roku odnotowują około 70% niepowodzeń. Jak powiedział ktoś inny, dobrze jest wiedzieć, czego się od ciebie oczekuje.

Niektórzy profesorowie rozdają nawet najlepsze odpowiedzi dla studentów na pytania z poprzednich egzaminów, aby mieć odniesienie.

Do tej pory jestem również na uniwersytecie STEM, na poziomie magisterskim i licencjackim. (Miejmy nadzieję na doktorat !!)

Niekoniecznie poprzednie egzaminy, ale testy praktyczne z sprawdzonymi rozwiązaniami mogą pomóc. Aktywnie zniechęcaj uczniów do zapamiętywania odpowiedzi w ostatniej chwili.

Spójrz na przygotowanie do MCAT. To w zasadzie wszystkie testy praktyczne. Jeśli zdawałeś egzaminy SAT, ACT lub AP, czy zdawałeś testy próbne?

Oto kilka powodów, dla których warto przygotowywać egzaminy próbne.

1. Testy praktyczne pomagają uczniom uczyć się. Uczniowie dosłownie ćwiczą rzeczy, które chciałbyś, aby umieli.

2. Testy praktyczne pomagają uczniom ocenić ich poziom zrozumienia. Ile razy słyszałeś studenta mówiącego: „Myślałem, że pójdę lepiej na tym teście?” Nie byłoby to tak prawdopodobne, gdyby zdali egzamin praktyczny lub dwa z dużym wyprzedzeniem.

3. Jest bardziej efektywna niż inne techniki uczenia się. Wielu uczniów, jeśli nie mają pytań do ćwiczenia, ponownie przeczyta książkę, przerzuci swoje notatki i powie, że ją zrozumieli. Mogą się oszukiwać, ponieważ nie wiedzą, czy potrafią odpowiedzieć na pytania na dany temat.

Uważam, że absolutnie konieczne jest umożliwienie studentom przeglądania poprzednich egzaminów, przynajmniej z mojego przedmiotu (prawa). Studenci, którzy mają dobre kontakty, w obu przypadkach dostaną poprzednie egzaminy. Nie byłoby sprawiedliwe nie dawać egzaminów wszystkim innym, pozwalając tym nielicznym, którzy mają dobre znajomości, zwyciężyć bez uczenia się, podczas gdy wszyscy inni walczą.

Wcześniejsze egzaminy są również dobrym sposobem na zorientowanie się, jaką odpowiedź chciałby przeczytać profesor, zadając określone pytanie. Wielu profesorów ma swój własny styl w tym, JAK zadają pytania, jeśli chcą usłyszeć określoną rzecz. To tylko korzystne.

Tak, oczywiście.

Są już dostępne. Byli tam studenci, obecni i zdolni do zapamiętania lub zachowania kopii. Co oznacza, że ​​jeśli zachowasz je „w tajemnicy” - wśród twoich przedmiotów będzie tendencja, błąd, uczniowie. Ci, którzy mają stare testy i ci, którzy ich nie mają. Prawdopodobnie istnieje korelacja - ta stronniczość jest większa u osób, które albo A) mają pieniądze, albo B) mają powiązania akademickie. Więc jeśli nie uznasz za całkowicie akceptowalne, że twój system merytokratyczny (który moim zdaniem jest środowiskiem akademickim, jak być powinien) degeneruje się do systemu nepotycznego lub oligarchicznego - musisz udostępnić te informacje wszystkim.

Poza tym Ponowne wykorzystywanie starych egzaminów, w częściach lub w całości, jest odrazą do lenistwa i tandetnego wykonania. Bądź lepszy. Jak możesz być wybitny, jeśli akceptujesz taką nieudolność.

Dwie kwestie:

Jak uczniowie przygotowują się do egzaminu?

• Przeczytaj podręczniki.
• Przeczytaj materiały szkoleniowe.
• Chodź na zajęcia i rób notatki.
• Przejrzyj własne notatki.
• Przejrzyj notatki zrobione przez innych uczniów, dotyczące tego samego lub poprzedniego lat.
• Odrób pracę domową zadaną na zajęciach i poproś o jej ocenę.
• Wykonuj dodatkowe ćwiczenia z podręczników.
• Wykonuj dodatkowe ćwiczenia w warunkach zbliżonych do egzaminów. (Jeśli chodzi o ilość i czas, dozwolone materiały itp.)

Wracając do czasów moich studiów, ostatni był bardziej energii niż przeciętny student wydałby na przeciętny egzamin. Byłby to jednak znak poświęcenia , a nie oszukiwania , gdyby ktoś to zrobił. Jakie jest zatem uzasadnione źródło tych egzaminacyjnych ćwiczeń?

Co sprawdzają egzaminy?

Jeśli umiejętność zapamiętywania poprzednich pół tuzina egzaminów oznacza można zaliczyć następny, albo prowadzący zajmuje się recyklingiem pytań, albo kurs jest naprawdę podstawowy. W takim razie, czy podręcznik nie zawierałby wszystkich rzeczy, które trzeba zapamiętać, aby przejść?

Jedną rzeczą, która zawsze działa, ale jest trudna do sprzedania w przypadku uczniów, jest to, że powinni rozwiązać jak najwięcej problemów bez szukania rozwiązań. Jestem za posiadaniem wielu dostępnych problemów, jestem bardzo przeciwny posiadaniu wielu dostępnych odpowiedzi. Moje egzaminy są często zmodyfikowanymi (uproszczonymi) zadaniami domowymi, więc książka na ogół zawiera mnóstwo przykładowych pytań egzaminacyjnych na początek.

Uczę matematyki, w innych dziedzinach może się to nieco różnić. W matematyce jest również powszechne, przynajmniej w USA, że nie prowadzi się w kółko tej samej klasy, więc wymyślanie nowych egzaminów nie jest takie złe.

Nie jestem pewien, czy istnieje uniwersalna odpowiedź na to pytanie: prawidłowa odpowiedź może zależeć od dyscypliny, poziomu kursu, liczby uczniów w klasie itp.

Wśród argumentów w sprzyja temu:

1. Wyrównuje szanse uczniów: upewniając się, że wszyscy uczniowie mają dostęp do egzaminów, nie może być podzbioru uczniów z domniemaną zaletą posiadania niektórych egzaminów, podczas gdy inne nie,

2. W zasadzie, jeśli uczeń potrafi poprawnie odpowiedzieć na większość pytań z poprzednich 3-4 egzaminów końcowych, to student powinien dobrze sobie radzić z większością pytań obecnego egzaminu (zakładając, że podstawowy materiał jest taki sam). Tak więc poprzednie egzaminy dostarczają wskazówek na tematy poruszane na egzaminie, nacisk na niektóre materiały, a także pozwalają uczniom zapoznać się ze stylem nauczyciela.

3. W zasadzie zmusza instruktora do zadawania co roku kilku dodatkowych pytań, dzięki czemu finały są bardziej „aktualne” niż stare.

Główny argumentem przeciwko temu jest to, że niektórzy uczniowie będą studiować poprzednie egzaminy, a nie całą zawartość kursu, tak że jakiekolwiek części kursu, które nie zostały podkreślone na poprzednich egzaminach, będą miały stosunkowo mniej uwagi, a student będzie mieć węższy chwyt materiału. Może to wywołać rozczarowanie niektórych uczniów i fałszywe twierdzenie, że pytania zbytnio różnią się od poprzednich egzaminów.

Tak, w obecnym stanie amerykańskiego uniwersytetu każdy student powinien mieć wyraźny, formalnie zaakceptowany dostęp do wszystkich dostępnych poprzednich egzaminów dla wszystkich zajęć.

Dlaczego? Z powodu trzech problemów.

Problem nr 1 - poprzednie egzaminy są jedynym przyzwoitym źródłem nauki do egzaminów na poziomie uniwersyteckim. Cytat z odpowiedzi Trylksa: http://academia.stackexchange.com/ a / 23128/56720 na temat tego, co zrobić ze studentami zdającymi stare egzaminy:

Pytania na egzaminie i ćwiczenia przed egzaminem nie powinny różnić się bardziej niż egzamin oraz poprzedni egzamin, a właściwie stare egzaminy to doskonałe ćwiczenia i praktyka

Chodzi o to, że studiowanie kursów i zrobienie kilku egzaminów / ćwiczeń powinno być łatwiejsze i prowadzić do większego sukcesu niż sprawdzenie całej kompilacji przeszłe egzaminy, które i tak powinny doprowadzić do dobrej znajomości treści kursu (w bardziej żmudny sposób niż czytanie teorii i sprawdzanie jej na kilku egzaminach).

Osobista historia: Kiedy byłem na liceum praca domowa byłaby dużo trudniejsza niż egzaminy, każdy, kto zadawałby pracę domową (opcjonalnie) otrzymałby dobre kwalifikacje i kwalifikacje odzwierciedlałoby rzeczywistą dobrą wiedzę na ten temat. Na uczelni były ćwiczenia, ale były wyjaśniające i bardzo podstawowe, pytania na egzaminie były dużo trudniejsze. To sprawiło, że ćwiczenia były bezużyteczne, studenci potrzebowali egzaminów z poprzednich lat tylko po to, aby poćwiczyć w odpowiadaniu na pytania, a ja tego nienawidziłem.

Całkowicie zgadzam się z oceną Trylka z nowoczesnych egzaminów uniwersyteckich - są one napisane tak różni się od reszty zajęć, że często nie da się ich skutecznie przygotować bez wcześniejszych egzaminów.Profesorzy nie zapewniają studentom lepszej alternatywy dla studiowania, więc uczniowie muszą polegać na żmudnej praktyce powtarzania każdego poprzedniego egzaminu, jaki mogą wygrzebywać się.

Problem nr 2 - niektórzy uczniowie zawsze dostaną poprzednie egzaminy.

Po prostu to zrobią. Niektóre bractwa są w stanie konsekwentnie znajdować rekrutów na podstawie obszernego zapisu poprzednich egzaminów na prawdziwych kursach. Niektórzy uczniowie mają braci, siostry, przyjaciół itp., którzy wzięli udział w kursie w zeszłym roku. Niektórzy są chętni po prostu kupić poprzednie egzaminy. Po prostu nie można tego zatrzymać, a nawet poświęcony wysiłek, aby temu zapobiec, i tak wystarczy tylko na kilka.

Problem nr 3 - z powodu problemów nr 1 i 2 uczniowie, którzy potrafią uważam, że poprzedni egzamin ma nieuczciwą przewagę, której raczej nie można rozwiązać

Jeśli profesorowie podnieśliby swoją grę pod względem pracy na zajęciach i pisania egzaminów, to możesz nie potrzebować tej zasady, ale w obecnym stanie rzeczy myślę, że jedynym sposobem na stworzenie równych szans jest udostępnienie wszystkich poprzednich egzaminów.

Egzamin powinien być napisany ze świadomością, do jakich zasobów mają dostęp uczniowie. Jeśli ten warunek jest spełniony, a wszyscy uczniowie mają dostęp do zasadniczo tych samych zasobów, nie ma tutaj problemu. Na przykład, jeśli profesor planuje ponownie wykorzystać pytanie z poprzedniego egzaminu, powinien albo pilnie strzec swoich starych egzaminów, albo udostępniać je każdemu. Profesorowie robili takie rzeczy, jak mówienie klasie, że problem z pracą domową pojawi się na egzaminie dosłownie , ale nie mówili im, który z nich; Ponieważ uczniowie nie mogli po prostu zapamiętać każdego zadania domowego wraz z jego rozwiązaniem, zmusiło to klasę do ciężkiej pracy, aby zrozumieć metodę rozwiązywania każdego zadania domowego. Rozsądnie byłoby spróbować czegoś podobnego w przypadku poprzednich egzaminów, np .:

Oto wszystkie egzaminy, które napisałem na tych zajęciach w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Jeden z problemów na egzaminie będzie dokładnie taki sam, jak problem z jednego z tych przykładów.

Warto również zauważyć, że egzaminy mają często inną formę niż inne sposoby oceny w ta sama klasa - pytania do zadań domowych zwykle bardzo różnią się od pytań testowych, a (przynajmniej kiedy uczę) cotygodniowe pytania quizowe bardzo różnią się od pytań egzaminacyjnych. Ale nie wydaje się sprawiedliwe ocenianie ucznia na podstawie tego, jak dobrze radzi sobie z zupełnie nowym stylem pytań, jeśli celem zajęć było nauczenie kluczowych pojęć lub technik - posłużyć się analogią, wyobraź sobie, że uczeń miał Czas na czytanie egzaminu, ponieważ został wydrukowany na niebieskim papierze zamiast na białym. Czy niższy wynik, jaki otrzymali, dokładnie odzwierciedlałby ich zrozumienie materiału, czy tylko ich dyskomfort związany ze sposobem, w jaki pytania zostały przedstawione?

Ze względu na te czynniki generalnie dostarczam moim studentom egzaminy z przeszłości, rozwiązania oraz „egzamin próbny”, który piszę na świeżo, obok samego egzaminu. Wydaje się, że to znacznie poprawia sukcesy uczniów - i przez to nie mam na myśli tylko zawyżania ocen, co jest zdecydowanie uzasadnionym problemem. Chodzi mi o to, że moi uczniowie zwykle wykazują większą znajomość materiału po przygotowaniu się do egzaminów przy użyciu takich zasobów.

To powiedziawszy, istnieje inny styl nauczania, który idealnie sens w zasadzie. Jeśli uczysz czegoś, co byłoby dość łatwe do zapamiętania lub jeśli umiejętność radzenia sobie z nieznanym formatem jest kluczową umiejętnością, której próbujesz uczyć, to może być sensowne, aby nie publikować starych egzaminów. Jednak w takim przypadku profesor musiałby się upewnić, że żaden z uczniów nie zdał starych egzaminów , ponieważ w przeciwnym razie egzamin byłby niesprawiedliwy dla tych, którzy tego nie zrobili; oznacza to, że po uzyskaniu oceny musieliby uniemożliwić uczniom zabranie ze sobą egzaminów do domu, a po fakcie nie mogliby udostępniać rozwiązań. Przykład, który podałeś, brzmi jak ta sytuacja, która idzie źle - dostęp do starych egzaminów miał być kontrolowany, ale ta kontrola zawiodła, powodując niesprawiedliwą sytuację. We współczesnej erze Internetu kontrolowanie takich informacji jest trudne i prawdopodobnie nie jest tego warte; zakazanie uczniom korzystania ze starych egzaminów może prowadzić do większej liczby oszustw i niesprawiedliwości niż czegokolwiek innego.

Krótko mówiąc, profesor musi wybrać opcję i przyjąć ją. Albo udostępniać wszystkim stare egzaminy i pisać je z oczekiwaniem, że uczniowie będą patrzeć na poprzednie, lub nie udostępniać nikomu starych.

Najlepiej zignorować tę kwestię, to, czy niektórzy uczniowie uzyskają przewagę nad innymi na egzaminach w ten sposób, nie ma znaczenia, ponieważ egzaminy i tak są w najlepszym przypadku tylko bardzo prymitywnym sposobem oceny umiejętności uczniów i uczniów, którzy zbytnio koncentrują się na egzaminach zwykle nie stają się później najlepszymi ekspertami w tej dziedzinie.

Jest to więc kolejny aspekt problemu „uczenia się do testu”, którym należy zająć się kompleksowo, zamiast patrzeć na jeden objaw na raz i próbuje wymyślić na to jakąś doraźną pomoc. Najlepsze rozwiązanie i.m.o. to całkowite pozbycie się egzaminów i stopni naukowych. Uniwersytety powinny być miejscami, w których studenci kupują wybrane przez siebie kształcenie z czystego zainteresowania lub w celu uzyskania kwalifikacji do pracy, którą później chcą wykonywać. W jaki sposób pracodawca dowiaduje się, czy kandydat do pracy nadaje się do pracy? Pozwalając kandydatowi do pracy przystąpić do egzaminu sprawdzającego określone umiejętności wymagane na danym stanowisku.

Pracodawca może następnie zlecić wykonanie tego egzaminu wyspecjalizowanej firmie egzaminacyjnej lub uniwersytetowi. Tak więc uczelnie mogą nadal zdawać egzaminy, ale nie jest to bezpośrednio związane z kursami, które są oferowane studentom. Studenci mogą oczywiście przystąpić do dobrowolnych egzaminów, aby sprawdzić, czy mogą być pewni zdania egzaminu przygotowanego przez potencjalnego pracodawcę.