Jeśli Twoi koledzy z wydziału - prawdopodobnie również doktoranci - również nie rozumieją tej koncepcji, nie wydaje mi się, że jest to naprawdę „podstawowe” pytanie. To powiedziawszy, jeśli twój doradca jest świadomy twojej przeszłości, powinien wiedzieć, że będą pewne rzeczy, które mogą nie być dla ciebie „oczywiste”.

W tym przypadku już „odrobiłeś pracę domową”: samodzielnie szukałeś odpowiedzi, ale nie mogłeś jej znaleźć. Wspomnij o tym swojego doradcę, zadając pytanie. Dobry doradca zauważy, że zrobiłeś to, co do ciebie należało, i udzieli wskazówek, które mogą ci pomóc. Może nie udzielić Ci wszystkich odpowiedzi, ale powinien przynajmniej być w stanie wskazać Ci właściwy kierunek.

Rozważ tutaj kompromis ryzyko-nagroda.

Jeśli będziesz milczeć i użyjesz niewłaściwej interpretacji tego „podstawowego” pojęcia, ryzykujesz, że resztę swojego czasu poświęcisz na tworzenie bzdur, ponieważ zrobiłeś odpowiednik założenia 2 + 3 = 23.

Jeśli zapytasz swojego przełożonego, ryzykujesz, że przez pięć minut będziesz wyglądać trochę głupio.

Wybór wydaje mi się nie do pomyślenia!

Byłem po obu stronach płotu.

Jako doktorant kilkakrotnie pytałem swojego przełożonego o koncepcje, które mogą być oczywiste dla ludzi z tej konkretnej dziedziny, ale nie dla nowicjusza.

Podobnie jak ty, odrobiłem pracę domową i wyjaśniłem mojemu przełożonemu (tak przy okazji, świetnemu przełożonemu), czego potrzebuję, czego szukałem i dlaczego to, co znalazłem, nie było pomocne. Zwykle po kilku chwilach byłem na dobrej drodze.

Było to korzystne dla obu stron: zrozumiał również, do jakich studentów (magister w swojej dziedzinie, dla których był nauczycielem, poza programem doktoranckim) może uważał za trudne (i odpowiednio zmienił niektóre swoje notatki) i uświadomił sobie, że postępy w innych dziedzinach mogą mu pomóc.

Z zadowoleniem przyjmował takie pytania.

Jak kogoś, kto wychowywał dwóch doktorantów (interdyscyplinarność), zawsze pytałem ich w pewnym momencie „czy rozumiesz?” . Powiedziałem im konkretnie, że zadaję to pytanie, aby nie czuli się źle, że nie wiedzą (zwłaszcza gdy wyczułem rozłączenie między oczami a mózgiem - z jakiegokolwiek powodu).

pytając ich, czy wiedzieli, czym jest X , kiedy miałem omówić X . Nie chciałem zaczynać, zanim nie byliśmy na tej samej stronie.

Podsumowując: pytaj, pokaż, że szukałeś odpowiedzi, a jeśli reżyser twojej pracy dyplomowej jest dobry, mógłby w końcu nawet zachęcić to.

Robisz doktorat z trudnego przedmiotu. Jeśli coś jest dla ciebie trudne, to jest trudne. Inni ludzie, być może nawet wiele innych, może wiedzieć, jak to zrobić, ale to dlatego, że napotkali tę trudną rzecz, zanim to zrobiliście. Mówię to, ponieważ bardzo łatwo jest wpaść w pułapkę, w której spędzasz całą swoją energię próbując ukryć swoją „ignorancję” i nigdy nie zadajesz pytań, na które naprawdę potrzebujesz odpowiedzi. To jest oczywiście złe dla ciebie, ale jest też złe dla ludzi wokół ciebie, ponieważ nieformalne dyskusje, które wywołują takie pytania, są jedną z głównych rzeczy, które napędzają społeczności akademickie. Więc tak, powinieneś zapytać.

Nie. Lepiej, żebyście się wzajemnie rozumieli i upewniali się, że zmierzacie we właściwym kierunku. Żadne z was nie chce później dowiedzieć się, że to, co mogła być krótką rozmową, to zamiast tego tygodnie lub miesiące bezsensowna praca oparta na nieporozumieniu.

Jeśli nie jesteś czegoś pewien, normalne jest proszenie o wyjaśnienie. Naukowcy robią to cały czas ze sobą ze względu na swoje różne pochodzenie i specjalizacje. To część zdrowej i wspierającej relacji uczeń-opiekun. Mają obowiązek Cię prowadzić.

To powiedziawszy: nie trać czasu. Twoim obowiązkiem jest pokazać, co zrobiłeś, aby rozwiązać swoje problemy i jasno wyjaśnić, czego potrzebujesz. Są bardzo zajęci i często pracują nad wieloma projektami. Mimo to możesz i powinieneś poprosić o wyjaśnienie, jeśli nie jesteś pewien, czy rozumiesz ich odpowiedź, nawet jeśli dotyczy ona pozornie podstawowego tematu. Jeśli nie mają czasu, aby ci to wyjaśnić, mogą polecić zasoby do przejrzenia tematu. Nigdy nie powinni cię poniżać za to, że nie wiesz od razu. Ich rolą jest prowadzenie i szkolenie, a nie sprawdzanie na każdym kroku.

oczywiście, że nie, ale to zależy od rodzaju podstawowych pytań, które zamierzasz zadać. Czasami podstawowe pytanie prowadzi do zmiany naszej stereotypowej wiedzy.

Na przykład niedawna publikacja naukowa dała nam przykład. Zaznacz „ Przedłużone dostarczanie mleka u skaczącego pająka”.

Dlaczego nie ... to naturalne prawo ucznia do zadawania pytań, czy należy to do teorii podstawowej, czy do teorii współczesnej. W rzeczywistości uczniowie niechętnie zadają podstawowe pytania, mimo że nie rozumieją, ponieważ czują się zakłopotani zadawaniem podstawowych pytań przez swoich kolegów z kursu. Nie powinieneś w ogóle przejmować się tym, co myślą inni, i nadal zadawać tak wiele podstawowych pytań, aż uzyskasz jasną koncepcję, ponieważ aby dobrze zrozumieć najnowsze koncepcje teoretyczne, musisz dobrze zrozumieć podstawową teorię.

W swoim pytaniu użyłeś trzech raczej różnych terminów: „instruktor”, „przełożony” i „doradca”. Rozumiem, że na ogół nie ma konkretnego członka wydziału jako doradcy, dopóki nie zostanie kandydatem (można mieć członka wydziału doradzającego, ale nie ma się oficjalnego doradcy pracy dyplomowej ), a zanim ktoś zostanie kandydatem, powinien opanować wszystko, co jest naprawdę podstawowe. To powiedziawszy, chociaż opanowanie podstaw przed przejściem do kandydatury jest lepsze niż nie opanowanie podstaw przed przejściem do kandydatury, nie opanowanie podstaw przed przejściem do kandydatury i poproszenie doradcy o pomoc jest lepsze niż nieposiadanie podstaw przed przejściem do kandydatury i nie proszenie doradcy o pomoc. Co więcej, brak znajomości podstaw przed przystąpieniem do kandydowania ma taki sam wpływ na szkołę, jak na Ciebie, ponieważ o to właśnie chodzi w egzaminach kwalifikacyjnych.

Jeśli chodzi o „instruktora”, to ich zadaniem jest nauczenie Cię wszystkiego na kursie, a jeśli są jakieś materiały, o których oczekują, że przyjdziesz na kurs, wiedząc, że ich zadaniem jest wyjaśnienie tego warunki wstępne. Twoim zadaniem nie jest nauczanie się materiału; gdybyś miał to zrobić, w ogóle nie potrzebowałbyś instruktora.

Jeśli Twoi znajomi również są zdezorientowani w tym punkcie, to sugeruje, że nie jest to naprawdę podstawowe, lub Twój program nie przygotował uczniów do podstawowych spraw. Poproszenie członków wydziału o wyjaśnienie pomaga nie tylko tobie, ale także innym studentom (zakładając, że podzielisz się z nimi tym, co znajdziesz) oraz kadrze, ponieważ miejmy nadzieję, że wskaże im to, że uczniowie nie mają solidnych podstaw w tej dziedzinie.

Obawiam się, że pomyśli, że sam nie chcę studiować tego tematu i że marnuję jego czas.

Jeśli przyjdziesz do członka wydziału i powiesz „To są książki, które przeczytałem na ten temat, tego się od nich nauczyłem, tego nadal nie rozumiem. moi koledzy powiedzieli, że kiedy poprosiłem ich o pomoc, w czym musielibyście pomóc? ”, trudno byłoby im dojść do wniosku, że nie chcesz pracować samodzielnie.

Mój promotor zawsze mówi mi: „Przyjeżdżasz tutaj, żeby się uczyć, nie oczekuję, że będziesz wiedział wszystko”, więc myślę, że nie ma nic złego w zadawaniu pytań swojemu promotorowi. Być może możesz zadać pytanie w interesujący sposób, poparty wcześniejszymi informacjami, o których wiesz. Dzięki temu możesz rozwinąć dyskusję, w której uzyskasz odpowiedzi na swoje pytanie.

Nie zadawaj żadnego podstawowego pytania, jeśli nie go wcześniej w Google lub nie szukałeś go w wikipedii .

Jeśli przeczytałeś kilka artykułów i nadal nie rozumiesz, możesz zapytać.