Te dwie kwestie są oddzielne: jeśli odrzucą twój artykuł bez komentarzy, musisz narzekać. Nie wykonali dobrej pracy, ciesząc się dobrą reputacją lub nie, i masz prawo do recenzji wyjaśniającej, zwłaszcza, że ​​zmarnowali Twój czas.

Ale nie powinieneś łączyć spraw. Jeśli uważasz, że czasopismo nie jest tak dobre jak kiedyś, możesz zrezygnować z recenzowania. Jeśli uważasz, że jest to dobre, możesz zaproponować wykonanie przeglądu, w zależności od tego, ile masz czasu. A jeśli to zrobisz, zrób to z taką samą dobrą wolą, jak w przypadku czasopisma, który dał Twoje zdumiewające recenzje.

Ale nie powinieneś łączyć odrzucenia z recenzją - jest to kuszące, ale nie jest postawą zawodową. A ty chcesz być po prostu: profesjonalistą.

Czy to dziwne, że czasopismo uważa teraz, że jestem w stanie zrecenzować rękopis?

Niezupełnie. Prawie wszystkim naukowcom regularnie odrzucane są artykuły, a gdyby to zdyskwalifikowało ich z recenzowania, w czasopismach bardzo szybko zabrakło recenzentów. Co więcej, czasopisma cieszące się wysokim rankingiem odrzucają artykuły głównie z powodu ich braku znaczenia, a nie z powodu ich złej jakości technicznej. Więc zakładając, że masz jakieś publikacje gdzie indziej, aby reklamować swoje cechy, a twój artykuł nie został odrzucony z powodu oburzających problemów (takich jak plagiat), nie wydaje mi się to dziwne.

Czy powinienem zaakceptować recenzję zaproszenie? A może powinienem tylko powiedzieć, że nie mogę zrobić recenzji, która będzie jak Tit-For-Tat.

Tylko Ty możesz podjąć tę decyzję, ale weź pod uwagę następujące punkty:

• Szukanie zemsty na czasopiśmie za odrzucenie twojego artykułu nie jest ani etyczne, ani profesjonalne.

• Z drugiej strony, jeśli myślisz, że czasopismo lub wydawca na ogół postępuje niewłaściwie, możesz odmówić recenzji na tej podstawie i podać powody. Nawet w porządku, jeśli dokonasz takiej oceny na podstawie własnych doświadczeń - istnieje zasadnicza różnica między „Odmawiam, ponieważ odrzuciłeś mój artykuł” a „Odmawiam z powodu tego, jak odrzuciłeś artykuł ( który był mój) ”. Myślę jednak, że jeśli to zrobisz, powinieneś narzekać na te problemy, gdy twój artykuł został odrzucony - w końcu wszystko, czego doświadczyłeś, mogło być pechem lub z powodu jednego złego redaktora.

Czy to dziwne, że czasopismo uważa teraz, że jestem w stanie zrecenzować rękopis?

Nie, nie jest. Odrzucenie twoich prac było oceną tych konkretnych prac, a nie twoich osobistych umiejętności jako naukowca. Nie oznacza to, że czasopismo w jakiś sposób uważa, że ​​osobiście nie jesteś wystarczająco dobry dla jego czasopisma, oznacza to po prostu, że te konkretne artykuły nie zostały ocenione.

Jeśli Twoje doświadczenia z czasopismem tak naprawdę zatruł twój związek - w szczególności, jeśli nie poddasz się ponownie z obawy, że to samo się wydarzy - to prawdopodobnie jest powód do odmowy (być może po prostu grzeczna odpowiedź, że nie masz czasu, co zawsze jest ważna odpowiedź). Odpowiedź na to pytanie prawdopodobnie oznacza podjęcie decyzji, czy uważasz, że czasopismo naprawdę źle obchodziło się z Twoimi artykułami i na tyle systematycznie, że nie ufasz im, że poradzą sobie z innymi, lub czy po prostu je odrzucili, czy po prostu mieli jednorazowy bałagan -up przez jednego redaktora.

Podejrzewam, że zaznaczyłeś pole „dostępne do recenzji” podczas przesyłania wcześniejszej pracy za pośrednictwem systemu redakcyjnego Elsevier. Twoje imię i nazwisko pojawiło się następnie na liście potencjalnych recenzentów na podstawie słów kluczowych, które wprowadziłeś w tym czasie. Możliwe, że ludzie, którzy zajmowali się twoimi artykułami, są inni niż ci, którzy proszą cię o bycie recenzentem.

Chociaż rozumiem frustrację, nie sądzę, aby mądrze było „wściekać się” porzucać czasopismo, które rozważasz renomowane na tej podstawie. Jeśli nie czujesz się kwalifikowany z powodu odrzucenia lub z innego powodu, najlepiej grzecznie odmówić. Jeśli nie, jest to dla Ciebie świetne ćwiczenie i okazja do bycia częścią społeczności, która publikuje w Twojej dziedzinie.

Ponadto, wypełniając swoją recenzję w odpowiednim czasie, możesz „być zmianą, którą chcesz zobaczyć [w swojej dziedzinie]”.

Jednym z faktów, o którym nie wspomniano w innych odpowiedziach, jest to, że „dziennik” nie jest jednorodną jednostką. Typowe renomowane czasopismo (przynajmniej w dziedzinie inżynierii, którą znam) składa się z 15–20 redaktorów stowarzyszonych (AE), którzy zajmują się recenzjami. Jest całkiem prawdopodobne, że osoba dorosła, która zajmowała się twoją pracą, różni się od osoby zainteresowanej, która prosi cię o recenzję.

Kiedy traktuję artykuł jako AE, nigdy nie sprawdzam, czy recenzentowi w przeszłości odrzucono jakikolwiek artykuł. Jak powiedzieli inni, prawie każdy otrzymuje odrzucenie najlepszych czasopism. Dla mnie jako eksperta ważne jest, aby znaleźć recenzentów, którzy będą w stanie dokonać krytycznej oceny recenzowanego manuskryptu ... naprawdę nie ma znaczenia, czy recenzent publikował w tym czasopiśmie w przeszłości.

Odrzucenie twoich prac nie oznacza urazy do konkretnego czasopisma. Może to trwać długo.

Jeśli zostałeś zaproszony, jest całkiem możliwe, że jeden z redaktorów uważa, że ​​jesteś w stanie ocenić badania na (najwyraźniej) wysokim poziomie, do którego dąży czasopismo. Częściowo jest to odznaka honorowa (oczywiście recenzowanie artykułów jest ciężką pracą, a recenzenci są wszędzie potrzebni), ponieważ teraz masz możliwość uczestniczenia w „klubie starych chłopców”, który odrzucił Twoje prace i zastosował swój osąd do innych osób Pracuje. Możesz wpływać na wynik recenzji. Jeśli uważasz, że potraktowali Cię niesprawiedliwie, możesz teraz przyczynić się do bardziej sprawiedliwego traktowania innych rękopisów.

Nie ma tutaj dylematu ani argumentów za zemstą. Poproszenie o wzajemną ocenę jest w najlepszym przypadku uzupełnieniem, aw najgorszym przypadku zaszczytem. Wydawałoby mi się również, że wybierając drogę zemsty, wyładowujesz to nie tylko na niewinnej stronie, która cierpliwie czeka na recenzję swojej pracy. Ale narażasz się również na utratę reputacji dzięki tej publikacji.

Moja rada jest taka, aby zaryzykować wykazanie się akademicką uczciwością, przesyłając możliwie jak najbardziej uczciwą recenzję tak szybko, jak to możliwe. Gdzie szkodzi popełnienie przypadkowego aktu dobroci. Zwłaszcza, gdy jest to słuszne i jedyne, co można zrobić. Pomijając umycie rąk tą publikacją, w której w takich okolicznościach odrzuciłbyś recenzję tak szybko, jak to możliwe, ze względu na tego autora, aby mógł szybko znaleźć innego recenzenta.

Więc zrób recenzję i prześlij również zaktualizowany artykuł do tego samego współpracownika. Skorzystaj z okazji, aby zbudować związek. Nie strzel sobie w stopę.

Jak postępować: przejrzyj artykuł uczciwie i obiektywnie, tak jakbyś miał nadzieję, że ktoś przejrzy twoją. To naprawdę nie powinno być pytanie, które moim zdaniem powinno zostać zadane, ponieważ etyczny sposób postępowania jest krystalicznie jasny.