Jak zachować twarz? Masz więcej papierów wysokiej jakości niż słabych. Ludzie rozumieją, że pierwsza praca studenta niekoniecznie jest wybitna, zwłaszcza jeśli jego / jej przełożony bardziej skupia się na ilości niż jakości. Więc to odbija się bardziej na twoim przełożonym niż na tobie, o ile masz odznakę „ucznia”. Jednak odznakę „ucznia” można nosić tylko tak długo. Dlatego staraj się publikować lepsze artykuły.

Osobiście, kiedy patrzę na czyjeś CV, szukam tylko najlepszych publikacji. Po tym go / ją oceniam.

Podsumowując, ludzie pamiętają sukcesy lub artykuły o wysokiej jakości lub te, które mają wpływ.

Poza tym : w mojej okolicy jest gazeta w biednym miejscu z ponad 10 000 cytowań. Z drugiej strony wiele wysokiej jakości artykułów nie ma cytatów. Nie rozpaczaj, jest nadzieja!

Czuję, że pierwszym krokiem jest uspokojenie się i zaprzestanie przesady. Postrzeganie tego jako „złego błędu” i „kłopotliwej sytuacji” , która jest „zawstydzająca” , jest naprawdę przesadą, bo właśnie opublikowałem artykuł jest poprawny, ale nieciekawy na konferencji o niskiej konkurencji od renomowanego wydawcy. Jak sam mówisz - „gdy nadejdzie czas” zaczniesz publikować lepsze artykuły, a wtedy nikogo (łącznie z tobą) już nie będzie obchodził ten słaby. Wcześniej zdobyłeś przynajmniej pewne doświadczenie w pisaniu artykułów.

Teraz odpowiadając na twoje aktualne pytanie:

Jak zdystansować mnie od tego złego błędu wiszącego w IEEE Xplore z moim imieniem na zawsze.

Jedynym sposobem "zdystansowania się" od papieru jest jego wycofanie, a to naprawdę nie jest opcja, biorąc pod uwagę, że wyniki nie są złe. Oznacza to, że ty lub jeden z twoich współautorów przesłaliście ten artykuł pod swoim nazwiskiem, a teraz musisz z nim żyć. Zwróć jednak uwagę, że „wisi w IEEE Xplore z Twoim imieniem” jest o wiele mniejszym problemem, niż mogłoby się wydawać. Internet to duże miejsce, a artykuł na małej, niekonkurencyjnej konferencji jest praktycznie niewidoczny, o ile nie jest często cytowany lub w inny sposób staje się wirusowy (co, jeśli jest nudne, jak mówisz, jest bardzo mało prawdopodobne ).

Twój przełożony, który ma większe doświadczenie od Ciebie, uznał, że warto opublikować artykuł. Komitet programowy konferencji, który jest bardziej doświadczony niż Ty, uważał, że artykuł warto opublikować.

Powinieneś poważnie rozważyć możliwość, że faktycznie mają lepsze pojęcie o wartości Twojego artykułu niż Ty . Bardzo często studenci naukowi uważają, że ich prace mają niewielką wartość.

I nawet jeśli masz rację co do jakości papieru, jeden przeciętny artykuł to naprawdę nic wielkiego. Schemat miernych papierów jest ... cóż, przeciętny. Ale z pewnością dostaniesz większe uznanie za pojedynczy przeciętny papier niż za brak papieru. Upewnij się, że następny jest lepszy.

Oszczędzaj twarz, posiadając ją i nie pogarszając jej. Idź na konferencję i wesoło przedstaw referat. Nie przeceniaj ani nie sprzedawaj jego zalet. Niech publiczność będzie sędziowała.

Unikaj meta-dyskusji o tym, jak i dlaczego ostatecznie ją opublikowałeś. To mogłoby być obraźliwe dla innych uczestników konferencji.

Może jest coś w twoim artykule, co umożliwi komuś innemu zrobienie wspaniałych rzeczy.

Podobnie, wyciągnij jak najwięcej z jak tylko możesz. Ucz się od każdego mówcy. Jeśli treść konferencji Cię nie interesuje, zawsze możesz przeanalizować podejście każdego mówcy, aby dowiedzieć się, co działa, a co nie.

Domyślam się, że Twój przełożony skłonił Cię do przesłania artykułu z powodu ciśnienia z góry. Być może ktoś na wyższym szczeblu podejmuje decyzje dotyczące finansowania na podstawie liczby opublikowanych artykułów.

Jeśli tak, publikacja Twojego artykułu zapewni przyszłe fundusze dla Ciebie i innych na napisanie ważniejszych artykułów. Ponadto inni zdają sobie z tego sprawę i dadzą ci korzyść z wątpliwości. Następnym razem zrób to, z czego jesteś dumny.

To, co często robiłem na konferencjach, to wygłaszanie wykładu, który znacznie odbiega od przyjętego artykułu. Tak więc, jeśli masz w przygotowaniu jakieś nowe wyniki, które byłyby bardziej interesujące dla publiczności niż to, co jest w gazecie, możesz oprzeć swoje wystąpienie na tym. Nikt właściwie nie czyta materiałów konferencyjnych, ludzie przychodzą na konferencje, aby porozmawiać z kolegami, posłuchać, co ostatnio robili, pochwalić się swoją pracą rówieśnikom, przedstawić doktorat. studentów do potencjalnych nowych pracodawców itp. itp.

Wyglądasz na ucznia pracującego pod kierunkiem przełożonego. Spróbuj sam PREZENTOWAĆ papier - nie twój przełożony. Potrzebujesz praktyki stania przed publicznością i interesującego brzmienia - oraz odpowiadania na pytania publiczności. Fakt, że nie jest gwiezdny, nie zaszkodzi twojej reputacji na tym etapie twojej kariery. Możesz powiedzieć, jeśli czujesz, że musisz, że to pierwszy szkic lub pierwszy krok w większym projekcie - ale jeśli to powiesz, bądź przygotowany na zarysowanie większego projektu.

Naprawdę, po prostu spróbuj daj papier samodzielnie i zrelaksuj się, jeśli to w ogóle możliwe.

Akceptacja twojego artykułu oznacza, że ​​recenzenci zgodzili się co do znaczenia jego wyników.

Dlatego osobiście nie widzę potrzeby oszczędzania twarzy. Twój artykuł, z tymi wynikami został przyjęty. Jeśli, jak mówisz, jest on przeciętny, to właśnie ci, którzy przyjęli gazetę, powinni zachować twarz.

A także trochę powiązane.

Moje pytanie, kiedy byłem uczniem (i administrowałem systemami uniksowymi w szkole), złożyło się na alt.humor.best-of-usenet . Trudno zejść poniżej tego, pracując w IT.

Moi przyjaciele, a nie przyjaciele, tarzali się ze śmiechu do beznadziejnej (ale zabawnej) głupoty pytania. Wstydziłem się jak diabli.

25 lat później

• Uśmiecham się, wspominając to
• Myślę, że dokumentacja, która doprowadziła mnie do tego pytania, była napisany przez wariata i ten facet powinien być torturowany, zmuszając go do używania Maca, do pisania takich stosów [ocenzurowanych], co prowadzi młodych i ufnych ludzi do zadawania takich pytań. Więc to nie była moja wina, ale dygresję.

Nie martw się, będziesz publikować więcej i nikt nie będzie patrzył na to, jak sobie radziłeś na początku swojego życia.

Musisz gdzieś zacząć.

Twój przełożony prawdopodobnie poprosił Cię o przesłanie artykułu, wiedząc, że ma on kilka niedociągnięć (przynajmniej to zasugerował profesorowi).

Ale prawdopodobnie uważał, że przeciętna publikacja jest dla Ciebie lepsza niż nic. Jako twój przełożony płaci mu się za dokonywanie takich ocen.

Przeciętny pierwszy (lub wczesny) artykuł nie ma się czym martwić. Po prostu upewnij się, że następny jest lepszy, skoro masz już „linię bazową”. Biorąc pod uwagę twoją sumienność i nowo odkryte doświadczenie, z pewnością tak będzie.

Większość naukowców doświadczyła pewnego rodzaju odrzucenia i zawsze będą różne poglądy na wszystko, co przedstawiasz, nie spodziewaj się, że wszyscy będą cię czcić!, szczególnie w przypadku jednego z twoich pierwszych !. Każdy musi gdzieś zacząć, a ty tak, więc wykorzystaj informacje zwrotne, aby uczynić następny lepszy! Jak powiedziano powyżej, dystansowanie się od papieru tylko sprawia, że ​​wyglądasz gorzej!, Lepiej powiedzieć z dumą, ponieważ to robisz, że przedstawiłeś kilka prawd , ale jest to „praca w toku”. Mówiąc to wszystko, ja i świat akademicki nie jesteśmy w najmniejszym stopniu zdziwieni, że młody początkujący uważa, że ​​papiery i / lub konferencje są jakimś żartem! leniwy i mierny i przesyłaj materiały od przeciętnego do trywialnego !. Gratulacje, twój jeden z nowoczesnych, leniwych, ignoranckich, aroganckich studentów, więc nie myśl o swojej ponurej porażce i nie ma nikogo takiego jak ty !, niestety twoja część dużej mniejszości!. ponieważ możesz postawić ostatniego dolara, że ​​twoi koledzy nigdy nie pozwolą ci zapomnieć o twojej "przeciętnej" próbie !.

Jest takie stare powiedzenie dotyczące intarsji:

Jeśli w kawałku drewna jest jakaś wada, nie próbuj jej ukrywać, ryzykując tanią udawaniem. Pokaż to.

Czasami pozornie płytka praca ma wiele stron. Po latach pozornie mierne spostrzeżenia doktoranckie (moje) ujawniły się głębiej po większym doświadczeniu. To jest strona osobista. Dla zewnętrznych czytelników nigdy nie wiesz, do kogo docierasz i na jakim poziomie. Podłoga jednego człowieka jest sufitem dla drugiego.

Sugestia dotycząca życia twojego przyszłego badacza: staraj się znaleźć głębokie korzenie w tej pracy. Kwiaty wyrastają z obornika. Przyszłość pokaże. Dobre czy złe, wszystkie moje prace doktorskie ujawniły strukturanta.

Ważne jest, aby doktorant pisał prace i uczestniczył w konferencjach. „Zmuszając” Cię do tego, Twój przełożony rozwija Twoją karierę. Również pójście na konferencję może być dobrą zmianą sceny; kiedy odejdziesz, poczujesz się znacznie lepiej.