Idź dalej. W skrócie, oczywiście, powinniśmy się tym przejmować, ale w rzeczywistości artykuł, który istnieje od 8 do 10 lat, przeszedł przedawnienie. Jest niezwykle mało prawdopodobne, aby ktokolwiek wrócił i sprawdził dokumenty tak stare - w rzeczywistości, nawet jeśli ktoś stwierdzi, że teksty pokrywają się z innymi źródłami, będzie to wymagało sporo pracy i interwencji człowieka, aby ustalić, kto skopiował od kogo.

Kwestia, którą musisz odrzucić, jest następująca: Nauczyłeś się lekcji, aby być bardziej ostrożnym w przyszłości. Z Twojej perspektywy to dobra rzecz, która zapewni, że w przyszłości nie znajdziesz się ponownie w potencjalnie kłopotliwej sytuacji. W międzyczasie zrelaksuj się.

Powinieneś skontaktować się z urzędnikiem w uczelni doktoranckiej wizytującej studenta, odpowiedzialnym za uczciwość akademicką. Powinni zbadać tezę studenta pod kątem plagiatu, potencjalnie prowadzącego do cofnięcia stopnia doktora.

W celu publikacji studenta wizytującego należy skontaktować się z czasopismem i pozwolić mu zdecydować, co zrobić. Myślę, że zdecydowaliby się wydać korektę.

Zdecydowanie zalecam skontaktowanie się z redaktorem danego czasopisma i wyjaśnienie sytuacji. Tak, może to prowadzić do wycofania się lub wyrażenia zaniepokojenia, ale to nadal jest lepsze niż siedzenie na tych informacjach i (bardziej prawdopodobne niż nie), że ktoś inny się o tym dowie. Aby uzyskać wskazówki, możesz zapoznać się z polityką wycofywania wydawców. Z pewnością więksi wydawcy (Wiley, Springer, Elsevier itp.) Udostępniają te informacje w Internecie. Pełne ujawnienie - pracuję dla wydawcy.

Nie, nie ma „przedawnienia” w przypadku plagiatu. To bardzo przypomina morderstwo w ten sposób. Ludzie narzekali na mnie, że ich praca została plagiatowana przez artykuły, które zostały opublikowane 10 lat wcześniej - zdarza się i prawdopodobieństwo rośnie z czasem, ponieważ artykuły są tam wiecznie . Zgłaszasz to do dziennik, w którym opublikowano Twoją pracę; to wszystko, nie ma innych opcji. W razie wątpliwości zajrzyj na tę stronę internetową: https://publicationethics.org/guidance/Guidelines. Redaktor oceni poziom plagiatu i jeśli taki istnieje, określi właściwy sposób postępowania. Może to obejmować opublikowanie erraty lub wycofanie całego artykułu. W przyszłości, przed przesłaniem artykułu, zawsze sprawdzaj go za pomocą oprogramowania do wykrywania plagiatu lub przynajmniej przeszukaj literaturę w swoim streszczeniu, aby zobaczyć, co jeszcze tam jest . Zdziwiłbyś się, jak wiele plagiatów można złapać w bardzo prosty sposób.

Sprawdź, czy Twoja instytucja ma wytyczne dotyczące plagiatu i postępuj zgodnie z nimi. Jeśli nie, może porozmawiaj z niektórymi ze swoich kolegów, w jaki sposób zostałeś oszukany i poproś ich, aby sprawdzili ich współautorstwo. W końcu Twoim głównym zmartwieniem jest to, aby w przyszłości nie paść ofiarą oskarżenia o plagiat, więc najlepszym zabezpieczeniem powinna być moralna wygrana.

Fakt, że w ogóle zadajesz to pytanie po tak długim czasie, robi wrażenie i mówi sam za siebie. Postąpiłbym zgodnie z radą udzieloną przez @Wolfgang Bangerth, chociaż oczywiście, mówiąc ściśle, byłby to właściwy sposób zgłoszenia problemu i zaakceptowania konsekwencji.

Załóżmy, że popełniłbyś jakieś wykroczenie w „prawdziwym świecie”, na przykład kradzież czegoś małego 10 lat temu, nie dając się złapać. Załóżmy dalej, że wiesz, że film został sfilmowany kamerą, więc na pewno są dowody i nie zostałeś złapany tylko dlatego, że z jakiegoś powodu nikt nie spojrzał na wideo. Czy zgłosiłbyś to? Może powinieneś, ale wiele osób powiedziałoby, że nie byłoby to mądre, biorąc pod uwagę, że konsekwencje tego, co zrobiłeś, są niewielkie. Ponadto, o ile wiem, takie „drobne” kwestie podlegają przedawnieniom po pięciu latach w Niemczech (gdzie mieszkam). Możesz więc porozmawiać o tym, co zrobiłeś, bez obawy o jakiekolwiek (prawne) konsekwencje. Nie jestem pewien, czy taka koncepcja w ogóle istnieje w środowisku akademickim, ale ta koncepcja ma dla mnie sens. Nikt nie został ranny, a obrażenia również są niewielkie. Pozostając na tym zdjęciu, coś poważniejszego, jak morderstwo, byłoby zupełnie inną historią.

Tak więc odpowiedź na twoje pytanie jest udzielona poprzez odpowiedź na inne pytanie: Gdzie umieściłbyś swoją sprawę? Czy uważasz, że jest to tak dotkliwe, że po tak długim czasie nadal trzeba samemu to zgłosić, nawet nie zauważając nikogo innego? Czy to tak mocno wpływa na twoje sumienie? Jeśli tak, śmiało i zgłoś to. Jednak moja rada jest inna. Wszyscy jesteśmy ludźmi i wszyscy popełniamy błędy.