Napisałem sporo recenzji, a znaczny procent z nich zaleca odrzucenie. Redaktorzy często podejmowali decyzję o odrzuceniu; czasami odchodzili i prosili o poważne poprawki. To normalne - redaktorzy muszą brać pod uwagę recenzje, ale nie są nimi związani. Ani razu nie otrzymałem prośby o zmianę opinii.

• Czy to normalne?

Nie , moim zdaniem nie jest to normalne. Nie ma powodu, aby redaktor prosił Cię o zmianę recenzji. Jeśli redaktor uważa, że ​​artykuł zasługuje na poważną korektę, musi po prostu podjąć decyzję, odnotowując Twoją rekomendację.

• Czy jest to etyczne?

Nie. Pod żadnym pozorem redaktor nie powinien ujawniać rekomendacji innych recenzentów, którzy proszą Cię o zmianę rekomendacji i dołączenie do większości. Poproszono cię o wyrażenie własnej opinii, co zrobiłeś. Wydawca stara się uzyskać jednoznaczną zgodę, która nie jest konieczna i nieuczciwa. Redaktor nie musi stosować się do Twojej rekomendacji, ale musi ją uszanować.

• Jakieś dalsze przemyślenia?

Proszę podać nazwę czasopisma. Powstrzymałbym się od korzystania z czasopisma (ów), które pozwalają na taki proces recenzowania.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​decyzję o odrzuceniu artykułu lub zażądaniu poważnych zmian podejmuje redaktor. Ty, jako recenzent, masz w tej sprawie swój wkład, ale ostateczną odpowiedzialność ponosi redaktor. W szczególności oznacza to, że nie musisz zmieniać werdyktu, aby artykuł otrzymał poważne zmiany.

To nie jest normalne. Proces, który znam, polega po prostu na przesłaniu recenzji o odrzuceniu do autorów wraz z listem redaktora mówiącym, że „uznamy, że twoja praca jest do przyjęcia, jeśli uwagi recenzentów zostaną uwzględnione” itp.

I powiedz redaktorowi, jakie są twoje komentarze, i nie musi stosować się do twoich zaleceń. Możesz również sprawdzić, czy są to dzienniki drapieżników. Prawdopodobnie zrobiłbym to samo, gdyby były drapieżne, ale nadal dobrze byłoby wiedzieć.

Powinieneś zmienić swoją opinię wtedy i tylko wtedy, gdy masz szczere przekonanie, że pierwotna opinia była błędna.

Jako recenzent nie mam nic przeciwko odrzuceniu przez redaktora - nawet jeśli akceptuje on bez zmian artykuł, który moim zdaniem powinien zostać odrzucony (lub odwrotnie). To jego prawo jako redaktora. Chciałbym jednak bardzo mocno sprzeciwić się prośbie o przesłanie recenzji, która nie odzwierciedla mojej uczciwej oceny artykułu. Moim zdaniem wydawanie takiej prośby przez redaktora jest nieetyczne, a spełnienie jej przez mnie byłoby nieetyczne.

(W Twojej sytuacji czułbym się również urażony, raport strony jest uważany za niewystarczające uzasadnienie.)

• Jakieś dalsze przemyślenia?

1. Zalecam poświęcenie co najmniej 24 godzin na odesłanie odpowiedzi. Dzięki temu nie zrobisz nic pochopnego ani nie pozwolisz, aby kwestie emocjonalne dyktowały twoje działania.

2. Na wypadek, gdybyś był jedną z tych osób, które mają trudności z mówieniem „Nie”, zwłaszcza w przypadku próśb pochodzących od osób posiadających autorytet, dobrze jest przypomnieć sobie (w razie potrzeby wielokrotnie), że nie ma obowiązku spełnienia żądania .

3. Jeśli chodzi o kwestię etyczną, inni poruszyli tę kwestię, ale myślę, że warto nieco wyostrzyć linie etyczne. Jeśli prośba dotyczy po prostu ponownego rozważenia swojego stanowiska (ponieważ jest ono postrzegane jako zbyt surowe przez redaktora i innych recenzentów), myślę, że jest to nietypowa prośba, ale nie nieetyczna. Jest w porządku (jeśli zwykle bezcelowe), jeśli autor lub redaktor mogą odepchnąć cię i zapytać, czy możesz zrewidować swoje stanowisko w oparciu o nowe argumenty lub ponieważ uważają, że nie rozważyłeś tej sprawy wystarczająco przypadku, ale przypuszczam, że jest to teoretycznie możliwe). Chodzi o to, że w takim przypadku proszą cię o faktyczną zmianę opinii, a nie o zmianę rekomendacji na coś, co różni się od twojej prawdziwej opinii. Ludzie popełniają błędy i zmieniają swoje opinie w odpowiedzi na opinie. Nie mówię, że powinieneś zmienić swoją opinię, tylko że gdybyś to zrobił, nie widziałbym w tym nic złego.

   Z drugiej strony, jeśli z drugiej strony prośba polega po prostu na poprawieniu tego, co napisałeś, do jakiejś konkretnej rekomendacji, niezależnie od tego, w co naprawdę wierzysz, taka prośba jest rażąco nieetyczna. Bycie recenzentem to pozycja zaufania, a cały system sędziowania opiera się na założeniu, że redaktorzy, autorzy i czytelnicy mogą ufać, że recenzenci wyrażają swoje prawdziwe opinie, a nie wpływają na nie nieistotne czynniki. Napisanie czegoś, co nie jest twoją opinią, byłoby zdradą tego zaufania i podważałoby cały system wydawnictw akademickich. Zakładam, że taka zdrada nie jest czymś, czego chciałbyś być częścią.

Ostatecznie decyzję podejmuje redaktor, który w tym przypadku nie zgadza się z Twoją oceną. Nie jest to rzadkie - czasami recenzent się myli lub może po prostu wynikać z tego, że recenzent ma wysokie standardy i jest to czasopismo niskiej jakości. Wygląda na to, że redaktor uważa, że ​​autorzy powinni mieć możliwość wyrażenia swoich obaw, co jest rozsądne.

Czy to normalne? Tak. Redaktor podejmuje ostateczną decyzję i często odbiega od recenzji (w rzeczywistości recenzje rzadko są jednomyślne, więc konieczne jest odstępstwo od niektórych recenzji). Redaktor chce przesyłać autorom bardziej spójne recenzje, aby zminimalizować skargi autorów. A jeśli twoja recenzja wydaje się zbyt surowa, redaktor może chcieć, aby było to stonowane, aby oszczędzić uczuciom autorów (oni też są ludzcy).

Czy jest to etyczne? po prostu konieczne. Niektóre recenzje wymagają poprawienia. Jeśli czujesz, że posuwa się za daleko i jesteś proszony o kłamstwo, a nie tylko zmianę tonu, możesz cofnąć się i wyjaśnić, dlaczego się nie zgadzasz. Jeśli naprawdę uważasz, że Twój wkład jest ignorowany, odmów ponownego recenzowania tego czasopisma.

Jakieś dalsze przemyślenia? Redaktorzy mogą nawet edytować recenzje bez konsultacji z recenzentami, ponieważ może to być szybsze i łatwiejsze. Uważam jednak, że jest to trochę nieodpowiednie i pozbawione szacunku dla recenzenta.

Otrzymałem petycję o zmianę mojego werdyktu na poważne zmiany. Uzasadnienie jest takie, że pozostali dwaj recenzenci wprowadzili poważne zmiany, a moja opinia jest zbyt surowa i nie ... uzasadniona.

Bardziej precyzyjne zrozumienie okoliczności jest konieczne, aby odpowiedzieć na Twoje pytania . Zastanawiam się, czy redaktor stara się ustalić, czy kategorycznie odrzucić, czy zaproponować poważne poprawki. Ponieważ jesteś jedynym recenzentem, który zaleca odrzucenie, jest absolutnie normalne (i etyczne), że redaktor konsultuje się z tobą. Chcą, abyś dalej pomagał im w podjęciu decyzji.

Po pierwsze, zakładam, że redaktor wyraźnie przede wszystkim prosi Cię o zmianę werdyktu, a nie o ponowne rozważanie konkretnych uzasadnień Twojej recenzji w świetle innych recenzji lub o sformułowanie opinii bardziej przyjaznej lub uzasadniającej niektóre z Twoje roszczenia.

Jeśli tak jest, to rzeczywiście wywołuje pewne sygnały ostrzegawcze, ponieważ jest to całkowicie niepotrzebne w zdrowej sytuacji: Wszystkie procesy decyzyjne, które znam, nie pozwalają recenzentom bezpośrednio decydować o losie pracy Zamiast tego redaktor decyduje na podstawie recenzji lub nawet redaktor naczelny na podstawie rekomendacji redaktora, która z kolei opiera się na recenzjach. nie musisz zmieniać werdyktu - w szczególności, że jest to i tak najmniej zaskakująca decyzja, biorąc pod uwagę dwie recenzje zalecające poważną korektę i jedną zalecającą odrzucenie.

To stawia pytanie, dlaczego redaktor chciałby zmienić Twój werdykt, i wszystko o czym mogę myśleć to tha t chcą ominąć jakąś kontrolę jakości, na przykład:

• Decyzja należy do redaktora naczelnego, a redaktor chce bezprawnie zwiększyć szanse publikacji.

• Czasopismo publikuje recenzje, a redaktor spodziewa się, że przyjęcie tego artykułu, biorąc pod uwagę aktualną recenzję, może mieć na nie negatywny wpływ.

• Czasopismo jest raczej konkurencyjne i ma pewne niepublikowane surowe zasady, które zmusiłyby redaktora do odrzucenia artykułu z tylko jedną rekomendacją odrzucenia. W tym przypadku byłoby to całkowicie nie do przyjęcia dla redaktora wtrącanie się w ten sposób. Oczywiście można uznać takie zasady za szkodliwe, ale jeśli jest to poza twoją odpowiedzialnością.

Dlatego zalecałbym wykonanie następujących czynności:

• Dokładnie sprawdź swoją interpretację wiadomości.
• Rozważ poproszenie redaktora o wyjaśnienie, czego chce.
• Poszukaj dalszych sygnałów ostrzegawczych, np. że żądanie zostało wysłane prywatnie, a nie kanałami dziennika (nie dotyczy czasopism, które nie mają odpowiedniego systemu).
• Przekaż sytuację do redaktor naczelny, wydawca lub opinia publiczna (w tej kolejności, jeśli poprzednie eskalacje nie przyniosły zadowalającego wyniku).

Biorąc pod uwagę, że redaktorzy czasopism są znani (prawie na pewno) z tego, że nigdy nie zmieniają swojego werdyktu „odrzucenia” (co jest polityką wywodzącą się z długo utrzymywanego przekonania wydawców , że pisarze wszelkiego rodzaju są „niedojrzałymi” stworzeniami, mimo że są utalentowani, więc należy ich traktować ze ścisłą władzą, aby trzymać ich w ryzach), poetycko niesprawiedliwe jest, aby redaktorzy prosili recenzentów o zmianę ich odrzucić werdykt.

Samo służenie poetyckiej sprawiedliwości wymaga od ciebie odrzucenia wniosku redaktora, nie mówiąc już o wszystkich innych aspektach sprawy, które zostały już analitycznie omówione w odpowiedziach tutaj.

Bezpośrednie odrzucenie artykułu uniemożliwia autorom poprawianie problemów zgłaszanych przez recenzentów (i publikowanie w tym miejscu). Dla porównania, duże zmiany dają taką możliwość. Autorzy mogą nie być w stanie wprowadzić wystarczających poprawek, stąd recenzenci wciąż mogą odrzucić. Jeśli jednak wprowadzą wystarczające poprawki, społeczność odniesie korzyści z wartości dodanej przez recenzentów. Dla porównania, żadna taka wartość nie jest gwarantowana w przypadku bezpośredniego odrzucenia, ponieważ autorzy mogą po prostu przesłać ponownie w innym miejscu bez modyfikacji.

Być może redaktor stara się zmaksymalizować wartość społeczności.