Jedną z kwestii, których nie obejmuje wiele dobrych odpowiedzi, jest proporcjonalność.

Nie ma nic złego w ustalaniu sztywnych terminów i ich trzymaniu się lub dopuszczaniu okresu karencji z odpowiednimi potrąceniami, i tak dalej. Ale Twoim zadaniem jako wykładowcy jest upewnienie się, że „kara pasuje do przestępstwa”. Jeśli masz politykę zerowej tolerancji dla opóźnień i krótkie okno czasowe na trudne zadanie, które liczy się dla wielu punktów, polityka jest nieproporcjonalnie surowa, nawet jeśli jest uczciwa i jasno określona. Wspominam o tym, ponieważ wspomniałeś o zadaniach / projektach, które dają do 25% oceny.

Po części dlatego używam polityki dotyczącej opóźnień w ruchomej skali, w której uczniowie mogą zwrócić się z opóźnieniem, ale tracą procent wyniku za każdy dzień, w którym się spóźniają, do tygodnia przez 2 tygodnie przydział, w którym to momencie nic nie zarabiają. Jeśli chcesz mieć sztywne terminy dla projektu, który stanowi dużą część oceny, możesz rozważyć utworzenie pośrednich terminów, aby zlikwidować karę. W ten sposób uczniowie mogą poznać konsekwencje niedotrzymania terminów bez ponoszenia ogromnych kar. Jest również bardziej odporny na nieprzewidziane zdarzenia, których nikt nie może kontrolować.

Zastrzeżenie: Jestem studentem w Europie Środkowej (informatyka), ale entuzjastycznie;)

Zasady „Żadnej późnej pracy” są wspólne dla obu kursów z wieloma (> 100) i kilkoma Uczestnicy. Zwykle nadal będzie kilku uczniów, którzy będą starali się o przedłużenie terminu, ale z mojego doświadczenia wynika, że ​​liczba ta jest znacznie mniejsza, jeśli zasada „nie spóźni się” będzie dla wszystkich jasna.

Pamiętaj tylko, że oprócz Twojego kursu uczniowie mają inne zajęcia i upewnij się, że jest wystarczająco dużo czasu na wykonanie zadania. Naprawdę nie widzę sensu poświęcania mniej niż dwóch tygodni - jeśli student zachoruje na kilka dni lub jest zajęty w inny sposób, drugi tydzień da mu szansę na znalezienie dobrego rozwiązania.

Myślę, że nawet w przypadku regularnych zadań domowych, danie studentom dwóch tygodni zaowocuje znacznie lepszymi wskazówkami: mogą zadawać pytania / prosić o wyjaśnienia tydzień po opublikowaniu zadania w wykładzie.

Jestem pewien, że to zależy od wykładowców / kursów; niektóre uniwersytety mogą mieć mniej lub bardziej rygorystyczne zasady, ale żadnego z nich nie widziałem. W moim otoczeniu termin był terminem. Z czasem sytuacja uległa złagodzeniu z powodu wielu okoliczności. Wykładowcy / nauczyciele są bardziej zestresowani, a egzekwowanie terminów nieuchronnie wymaga więcej pracy; studenci wydają się znajdować coraz więcej wymówek, aby nie być na czas. Trudno jest wskazać palcem w jednym lub drugim kierunku.

Warto jednak pomyśleć o tym, że terminy są nadal terminami w społeczeństwie. Jeśli nie prześlesz swojego zeznania podatkowego na czas, zostaniesz ukarany grzywną; jeśli nie zapłacisz rachunków, zostaniesz ukarany grzywną itp. Co ważniejsze, jeśli nie możesz wykonać zadania na czas, możesz stracić wynagrodzenie, zwiększając awans lub nawet stracić pracę, szczególnie jeśli prowadzisz własną firmę. Tak więc nauka radzenia sobie z terminami jest ważna, ale wydaje się, że nie jest to traktowane priorytetowo.

Więc co można zrobić? Kluczowe jest, aby mieć jasność co do tego, co będzie się działo od samego początku. Jeśli ustalisz kryteria oceny, możesz stwierdzić, że spóźnione zadanie oznacza niepowodzenie / zero punktów lub jakąkolwiek perspektywę. Jednocześnie można powiedzieć, że w przypadku większego zadania punkty będą odejmowane lub obniżana ocena o krok po każdym okresie, w którym praca się spóźnia. Mój były doradca dał nam wszystkim możliwość spóźnienia się, ale powiedział nam, że punkty zostaną odjęte. Do nas należała ocena, czy skorzystamy na spóźnieniu (lepsza odpowiedź dała więcej punktów niż odjęto za spóźnienie). Sprzyjało to pewnej formie odpowiedzialności, w której jako student miałeś prawo decydować.

Dlatego nie sądzę, aby trudno było narzucić zasady dotyczące spóźnień, które pozwolą uczniom ocenić skutki spóźnienia. Uczenie się polega oczywiście na nauce danego przedmiotu, ale także na nauce funkcjonowania w społeczeństwie (w miejscu pracy), co wiąże się z opracowywaniem dobrych standardów pracy. Dlatego podczas narzucania reguł, które wiążą się ze spóźnieniami, ważne jest, aby były one bardzo jasne, a także zawierały sugestie dotyczące tego, co postrzegasz jako dobrą etykę / harmonogram pracy, aby dobrze wykonać zadania, tj. Zapewnić uczniom wystarczającą ilość informacji, aby również zobaczyć co nie zadziała. Jeśli tego nie zrobisz, efekty spóźnienia mogą wydawać się jedynie karą.

Powiedziałbym, że generalnie to zależy. Jeśli zadania będą się odbywać regularnie lub będą to rodzaj trudnego kursu matematyki (pomyśl o rachunku różniczkowym, równaniach różniczkowych ...), myślę, że polityka braku późnej pracy jest cenna. Jest to szczególnie ważne, jeśli wkrótce potem planujesz opublikować rozwiązanie przydzielonych problemów.

Z drugiej strony na zajęciach, których nauczam, większość zadań jest bardziej zorientowana na projekty. W rezultacie zajmą więcej czasu niż normalne zadanie, a także są znacznie bardziej otwarte (rozwiązanie od ucznia A może nie wyglądać jak rozwiązanie od ucznia B, ale oba mogą być całkowicie ważne). W rezultacie podejście, które stosują niektórzy uczniowie, może sprawić, że zadanie zajmie im więcej czasu niż innym. Używam przesuwanej skali, jak omówiono powyżej; Zwykle pozwalam na 1 tydzień karencji, gdzie każdy dzień kosztuje kilka punktów procentowych, a potem zadanie nie jest akceptowane.

co do zalet i wad,

plusy:

• uczniom wydaje się podobać się elastyczność, czasami wiele z ich zadań ma termin za jeden lub dwa dni, co pozwala na buforowanie (za opłatą)
• za pomocą cyfrowego zadania, takiego jak tablica późno ocenianie jest bardzo łatwe.
• zadania wymagają więcej pracy, zamiast robić minimum, uczniowie starają się bardziej zgłębiać swoje rozwiązania

wady:

• od czasu wprowadzenia tej polityki niektórzy uczniowie mają tendencję do oddawania prac domowych później (zwykle 1-3 dni)
• niektórzy uczniowie traktują ostateczny termin (1 tydzień spóźnienia) jako termin , więc ograniczona liczba uczniów konsekwentnie będzie spóźniać się z pracą domową

Ogólnie jestem zadowolony z tego rozwiązania i sugerowałbym zaoferowanie niewielkiego życie zbyt trudne. Główne podejścia, które widziałem, to% zniżki na dzień lub x liczba wolnych późnych dni na zajęciach.

Jako studentka informatyki / filozofii w jednej z 10 najlepszych szkół w Stanach Zjednoczonych, powiedziałbym, że 90% zajęć, które uczęszczałem, miało politykę bez opóźnień w pracy. Zwłaszcza po zakończeniu pierwszego roku jest zrozumiałe, że trzeba zdać pracę na czas.

Jednak na tych zajęciach zwykle rozumie się, że nadal istnieje możliwość poproszenia profesora o przedłużenie, co prawie na pewno zostanie przyznane w przypadku choroby itp., chyba że klasa jest po prostu zbyt duża / ma zautomatyzowany system oceniania (na przykład wyrejestrowanie kodu w określonym dniu z SVN), który temu zapobiega. Polityka dotycząca spóźnienia obejmuje przypadek, w którym student po prostu nie oddaje swojej pracy, kiedy jest ona należna, i nie mówi nic swojemu profesorowi, a naprawdę nie ma na to usprawiedliwienia.

Myślę, że to w dużej mierze zależy od kultury i instytucji. W Ameryce, hm, dziesięć lub dwie lata temu, pamiętam, że na uniwersytetach, na które uczęszczałem i moi przyjaciele, zwykle była kara za spóźnioną pracę, ale „brak uznania za spóźnioną pracę” było rzadkością. Jednak kiedy byłem na uniwersytecie w Anglii, nie było żadnych kar za późną pracę na żadnym z moich zajęć. Nawet bardzo późna praca nie była problemem. Osobiście odkryłem, że mając cały czas potrzebny na wykonanie pracy, byłem znacznie bardziej produktywny (jeśli nie tak aktualny, ale nikogo to nie obchodziło) i robiłem znacznie ciekawsze i lepsze pisanie, a także nie nadużywając mojego snu, nie śpiąc całą noc.

Nigdy nie widziałem zasady zakazu późnej pracy; wręcz przeciwnie, większość zajęć, w których uczestniczyłem / TED, akceptowała późną pracę i nie odejmowała zaliczeń, gdy ilość spóźnień była rozsądna (1 lub 2 dni, jeśli zadawałeś pytania / profesor wiedział, że nad tym pracujesz) prawdopodobnie wynika to z faktu, że w większości moich zajęć było 5-10 uczniów; wszystkie zajęcia, w których brałem udział z ponad 20 studentami, przyjmowały późną pracę z podobną karą, jak ta, którą opisałeś.

Pytanie brzmi: Czy chcesz, aby każdy uczeń pracował jak najlepiej, czy też chcesz, aby każdy uczeń pracował jak najlepiej w bardzo ścisłych ramach czasowych? Jeśli zadanie jest trudne, a nie tylko czasochłonne, moim zdaniem warto złagodzić politykę zakazu spóźniania się.

Całkowicie możliwe jest posiadanie hybrydy, w której cotygodniowe zadania nie są przyjmowane późno ale większe zadania mogą być spóźnione z karą.

Określam termin, ale mam 48-godzinny okres karencji bez zadawania pytań. Jeśli student otrzyma zadanie w terminie, daję niewielką ilość dodatkowych punktów (zazwyczaj 0,25 pkt dodawane do jego końcowego procentu *). Nie przyjmuję zleceń po okresie karencji. Nigdy nie otrzymuję skarg dotyczących tej polityki.

* Nie zaokrąglam ostatecznych wartości procentowych. Uczniowie samodzielnie dokonują zaokrąglania, otrzymując dodatkowe punkty za oddanie zadań przed terminem

Zawsze byłem studentem, który późno oddawał HW i różni się to znacznie w zależności od profesora. Ogólnie uważam, że wydziały humanistyczne są najbardziej surowe w kwestii terminów. Zajęcia z nauk przyrodniczych są bardziej wyrozumiałe, a niektórzy profesorowie wyraźnie stwierdzają, że przyjmą spóźniony sprzęt naukowy z wydedukowaną oceną. Inni nieoficjalnie zaakceptują spóźnione HW, zanim zwrócą ocenione HW studentom, a jeszcze inni będą pracować z tobą bardziej elastycznie. Nie było ani jednego mojego profesora, który nie przyjąłby ode mnie przynajmniej jakiegoś spóźnionego HW.

Jako asystent w pełni akceptuję spóźniony HW, bez żadnych terminów, a także zwracam HW do studenci spóźnieni (można to nazwać „sugerowanym terminem”). Moje zasady nauczania są dość libertariańskie, a moi studenci zwykle dużo się uczą w trakcie semestru. Na tym mi zależy. Jedyny raz, kiedy zależy mi na sprzęcie i egzaminach, to sprawdzić, czy efektywnie wykonuję to, za co płacą mi studenci, czyli uczę ich. Sprawiedliwe jest zbadanie uczniów, czy ich nie zawiodę.

To przerażające, gdy profesorowie żądają od swoich studentów, którzy na wypadek, gdyby ktoś zapomniał, płacą pensje profesorów, żądają od swoich studentów, aby nauczyli się w określony sposób w określony sposób ostateczny termin. Nic z mojego doświadczenia nie było bardziej szkodliwe dla mojej nauki. Najwięcej zyskałem na zajęciach, które pozwoliły mi spóźnić się na HW.

Na wypadek, gdyby ktoś pomyślał, że uczniowie, którzy nie „przestrzegają” terminów, z natury rzeczy zwlekają, oświadczam, że w moim przypadku było zupełnie odwrotnie. Powodem, dla którego złożyłem HW późno, było upewnienie się, że przeczytałem cały odpowiedni tekst przed przystąpieniem do HW. Chciałem wiedzieć dokładnie, co robię, rozwiązując problem, zamiast używać metod „ad hoc”, aby uzyskać coś, co przypomina poprawną odpowiedź. Co więcej, często znajdowałem fragment tekstu, który mnie interesował, więc kontynuowałem ten temat i poszukałem pewnych informacji. Czasami te „badania” zabierały mi tydzień z mojego czasu, ale nauczyłem się więcej z zajęć z własnej inicjatywy niż wszystkich narzuconych przez profesorów, którym zapłaciłem za nauczanie mnie łącznie HW.

Czas pozbyć się surowych zasad oceniania i ścisłych terminów, ponieważ nie znam ani jednej osoby, która kiedykolwiek się tego nauczyła.

Z drugiej strony znam wielu niewolników najemnych , znani również jako pracownicy dużych firm, którzy wynajmują swoje ciała swoim panom; a mistrzowie z pewnością zażądają od swoich poddanych wykonania pracy na czas i poddania się bezsensownym ocenom autorytarnych postaci. To nie jest środowisko, w którym ludzie mogą się uczyć i odkrywać; to brzmi dla mnie bardziej jak kopalnie, warsztaty i linia montażowa. O ile ktoś nie chce narzucić edukacji przy linii montażowej, co jest obecnie powszechne na amerykańskich uniwersytetach, odradzałbym poważne terminy.

Pamiętam odpowiedź, którą kiedyś otrzymałem za pracę, przekazaną z kilkuminutowym opóźnieniem (i odrzuconą):

Jak możesz nie mieć nic gotowego przez 30 dni, a potem nagle masz coś w ciągu ostatnich kilku godzin?

Właściwie cały czas nad tym pracowałem, starając się ciągle to ulepszać, mimo że miałem działające rozwiązanie na wczesnym etapie. Czekanie było błędem i pomogło mi nauczyć się ustalać priorytety.

Więc mile widziane są twarde terminy, uczą planowania i ustalania priorytetów i oszczędzaj czas egzaminatora.

Mój problem z polityką „zakazu późnej pracy” polega na tym, że zniechęca do nauki. Jeśli uczeń zapomni o zadaniu lub nie może go ukończyć na czas, nie ma już powodu, aby uczyć się materiału; nie dostają żadnego uznania za naukę, ponieważ nie mogą tego spóźnić. Z tego powodu opowiadam się za karą w wysokości 10%, a nawet 20% dziennie, w przeciwieństwie do zasady zakazu spóźniania się.

Uważam również, że argument „przygotuj uczniów do prawdziwego świata” jest nieważny. W prawdziwym świecie, jeśli przegapisz jakiś termin (termin pracy, rozliczenie podatkowe itp.), Zostaniesz w jakiś sposób ukarany, ale prawdopodobnie nadal będziesz musiał dokończyć pracę; nie znika po prostu. Również przygotowanie uczniów do realnego świata jest w najlepszym przypadku drugorzędnym celem. Pomaganie uczniom w nauce materiału powinno zawsze nastąpić przed przygotowaniem ich do prawdziwego świata. Praktyki i pierwsza praca znacznie lepiej nadają się do przygotowania się do prawdziwego świata.

Jako student miałem kilka takich zajęć, ale jeśli są to zajęcia z wieloma zadaniami sprzętowymi, zwykle profesor przyzna przedłużenie, jeśli o to poprosisz; czasami istnieje również określona liczba „późnych dni”, z których mogą korzystać uczniowie, więc może możesz to zrobić, aby zmniejszyć liczbę zgłoszeń spóźnionych lub po prostu wziąć 50% zniżki na jeden dzień i 100% zniżki na więcej niż jeden (w ten sposób wątpię, by wiele osób kiedykolwiek się spóźniło).

Chcę tylko wyjaśnić, że każdy profesor powinien oczywiście zawsze udzielać przedłużenia w nagłych przypadkach (sytuacja rodzinna / choroba) ; postąpienie inaczej jest, cóż, barbarzyńskie.

Edycja: Nie sądzę, abyś był zobowiązany do udzielenia pełnego zaliczenia, jeśli nie było łagodzących okoliczności awaryjnych (np. choroba), a uczeń nie poprosił uprzednio. Jeśli myśleli, że mogą nie skończyć na czas, z pewnością ich obowiązkiem jest to powiedzieć. To powiedziawszy, przyznanie 0% w takim przypadku jest również dość trudne.

Myślę, że nauczanie powinno skupiać się na uczeniu się uczniów, a wszystkie polityki, w tym polityki dotyczące późnego przydziału, powinny być zaprojektowane w celu poprawy uczenia się i doświadczenia uczniów. Dobra, uczciwa polityka zachęcałaby do uczenia się i dobrego zachowania, a zła niesprawiedliwa - zrób coś odwrotnego.

Myślę, że uczniowie generalnie zbytnio przejmują się ocenami, ważne jest, aby ponownie skoncentrować ich na nauce. Zadania, testy i oceny to narzędzia nauczania, a nie cele nauczania.

Polityka sztywnych terminów jest powszechna, ale myślę, że instruktorzy często doświadczają, że nie działa ona dobrze. Ważne jest, aby zastanowić się, dlaczego tak jest, jeśli zrozumiemy, dlaczego twarde terminy nie działają dobrze, możemy zaprojektować lepsze zasady.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​następujące przyczyny są głównymi przyczynami niedotrzymywania terminów w większości przypadków (w przybliżeniu na podstawie uzasadnień, które podali mi moi uczniowie, prosząc o przedłużenie moich poprzednich kursów):

1. Trudności techniczne: małe nieoczekiwane trudności z przedłożeniem, tj. ukończyli zadania, ale zostały brak możliwości złożenia przed upływem terminu, np stracili władzę tuż przed terminem.

2. Zwlekanie: znaczna liczba uczniów odchodzi od pracy nad zadaniami do ostatniej minuty. Nie radzą sobie również z szacowaniem czasu potrzebnego na wykonanie zadań. Przekraczają więc termin.

3. Przypadki specjalne: wydarzenia poza rozsądną kontrolą uczniów uniemożliwiły im ukończenie zadań, np. poważna choroba.

Oczywiście nie chcielibyśmy karać uczniów z trzeciego powodu, ale powinniśmy również spróbować pomóc tym z pierwszych dwóch grup.

Jedną z powszechnych alternatyw dla sztywnych terminów są dni karencji, ale moim zdaniem wiążą się one ze zbyt dużymi kosztami administracyjnymi i nie działa to dużo lepiej. Wykorzystają swoje dni karencji, a następnie przekroczą termin. dajemy im dzień łaski na wszystkie zadania wtedy zasadniczo przesuwamy terminy w ich umysłach.

Po dyskusjach z kilkoma bardziej doświadczonymi instruktorami przeszedłem na coś podobnego do polityki Suresha w przypadku mojego ostatniego kursu i zadziałało całkiem nieźle. Nie było prawie żadnych poważnych skarg. Oto zasady, których użyłem:

1% kary za każde 30 minut po terminie.

Po pierwsze, jest łatwy do wdrożenia. Używam systemu składania wniosków online, więc obliczenie i nałożenie tych kar za pomocą znaczników czasu dla najnowszych zgłoszeń jest dość łatwe. Jest to prosty skrypt.

Po drugie, jest to skuteczny sposób pomagania dwóm pierwszym grupom Ta zasada daje im dwa dodatkowe dni po terminie, jeśli naprawdę tego potrzebują. Większość zgłoszeń spóźnionych przekracza termin o niewielką ilość czasu. Będąc zasadniczo ciągłą liniową funkcją kary, zapewnia proporcjonalność kary: uczeń, który przekroczy termin kilka minut, nie traci zbyt wielu punktów. Daję studentom zwykle 2 tygodnie na przesłanie zadań. Myślę, że nie ma sensu dawać więcej niż 2 dodatkowe dni. Zbyt wiele dni i zbyt łagodna kara zasadniczo zmieni terminy przydziałów w ich umysłach i spowodują dalsze zwlekanie. Godzinowa kara za spóźnienie stwarza poczucie pilności, której nie byłaby kara dzienna. Miałem około 100 uczniów i rzadko spędzali oni kilka godzin. Terminy wyznaczam też na piątkowe wieczory. Studenci, którzy nie lubią wykonywać zadań, nienawidzą spędzać na nich weekendu. Uczniowie, którzy oddają swoje prace na czas, nie muszą się martwić i spędzać weekend pracując nad zadaniami, jest to dla nich dodatkowa zachęta do ukończenia ich w terminie, lub nie jest to możliwe przy jak najmniejszych spóźnieniach. Ponadto zapewnia również, że w następnym tygodniu możemy skupić się na naszym temacie bez martwienia się o przydzielone zadania.

Aby poradzić sobie z trzecią grupą Nie używam mojego spóźnionego zasady dotyczące przydziałów, stosuję specjalne zasady dotyczące uwzględniania zadań, jeśli student nie dotrzymuje terminu przydziału z ważnego powodu, na przykład poważna choroba poparta dokumentami medycznymi, stosuję moją politykę szczególnego traktowania, aby je uwzględnić, np. Mogę przenieść punkty za zadanie do innych zadań.

Myślę, że stosowność takiej polityki zależy od klasy i uczniów w jej ramach, a nawet jeśli istnieje, rozważałbym jej elastyczne zastosowanie w nadzwyczajnych okolicznościach.

Na przykład kiedyś student, który oddał późną pracę, ponieważ został wezwany do reagowania na sytuację kryzysową w kraju. Czy to naprawdę coś, za co powinienem był zbić ich ocenę, nawet jeśli ogólnie klasa miała dość ścisłe zasady dotyczące terminów (ponieważ starałem się szybko zmienić oceny)?

Nie znam słowa „typowy”, ale na pewno widziałem, jak jest używany. Uczyłem głównie w szkołach projektowania, w których zrozumienie, jak ważne jest dotrzymywanie terminów, jest kluczową częścią szkolenia.

Mimo to większość instruktorów jest trochę bardziej umiarkowana. Niektórzy powiedzą, że studentom zezwala się na jedno spóźnione zadanie w semestrze, niektórzy przyjmą każde zadanie spóźnione, aby uzyskać połowę zaliczenia.

Moja własna polityka była taka: o ile podjąłeś rozsądny wysiłek, aby oddać zadanie na czas możesz zawsze poprawić ocenę z tego zadania, przesyłając je ponownie w dowolnym momencie przed końcem semestru. Jeśli przegapiłeś pierwszy termin, nie ma umowy. Ale jeśli oddałeś projekt na, powiedzmy, 25% ukończenia w dniu ostatecznego terminu, a następnie przed końcem semestru udało ci się zdobyć pozostałe 75%, możesz mieć pełne punkty. Ale to tylko ja.

Jeszcze jedno, co chcę powiedzieć w pierwszym dniu, to to, że komunikacja jest ważna. Miałem ucznia, który nie pojawił się na zajęciach przez cały semestr tylko po to, by na dwa tygodnie przed końcem powiedzieć mi, że opiekował się chorym krewnym. Mogłem znaleźć zakwaterowanie w pierwszym tygodniu, ale co mam robić w 13 tygodniu ?!

Jako absolwent inżynierii / informatyki, powiem, że jestem uprzedzony do późnej polityki. Skaluj odpowiednio trudność przydziału, aby uwzględnić „dodatkowy” czas za karę i skodyfikuj politykę tak, aby była jasna i niepodlegająca negocjacjom, tj. 10% zniżki dziennie. Inną opcją jest poinformowanie uczniów, że spóźnione prace nie są akceptowane, ale odpowiednio wydłużają terminy w oparciu o opinie uczniów. Cel pozostaje ten sam: maksymalizacja uczestnictwa.

Powodem, dla którego to popieram, jest pedagogika. Nie należy tłumaczyć nieodpowiedzialności uczniów. Ma na celu przyciągnięcie większej liczby uczniów do wykonania zadania, pozwalając im na metodyczne i kalkulowanie na podstawie ich doświadczenia w nauce, jednocześnie maksymalizując wartość, jaką otrzymują z kursu.

Celem zajęć w college'u jest pogląd pedagogiczny ma na celu maksymalizację frekwencji i uczestnictwa. Są to solidne miary wskazujące, że studenci się uczą i że doświadczenie w college'u jest cenne ekonomicznie. Jeśli nie ma polityki dotyczącej późnych przydziałów i 25% uczniów otrzymało zerową lub bardzo niską ocenę za niemożność „ukończenia” na czas, mamy problem, który można potencjalnie rozwiązać poprzez zmianę zasad dotyczących kursu. Twierdzę więc, że lepiej jest mieć spóźnioną karę podczas odpowiedniego skalowania trudności treści.

Byłem wyjątkowo zajęty podczas mojego ostatniego roku, biorąc maksymalną liczbę kredytów, gdy wszystkie zajęcia były na poziomie zaawansowanym / trudnym. Przypominam sobie jedną klasę, w której polityka nie obejmowała spóźnionych przydziałów. To była bardzo trudna lekcja programowania. Miałem czas na telegrafii i ciągnąłem kilka całonocnych zajęć, aby wykonać zadanie związane z tym kursem - tuż po terminie. Byłem bardzo uparty i nie chciałem się po prostu poddać, chociaż w głębi duszy rozważałem duże prawdopodobieństwo, że otrzymam zero. Skończyło się na tym, że został przyjęty bez kary i otrzymałem wysoką ocenę, gdzie średnia ocena była znacznie niższa.

Wielu powiedziałoby, że to niesprawiedliwe. Ale z mojej perspektywy nauczyłem się więcej, wykonując zadanie, a nie będąc pokonanym - alternatywnym losem byłoby zaprzestanie wszelkiej pracy i otrzymanie zera, gdyby polityka była bezkompromisowa. Jako ktoś, kto jest perfekcjonistą - wolę nie przerywać, dopóki nie wiem, że wyprodukowałem coś, co jest solidne i spełnia wszystkie wymagania - to uderza mnie jeszcze bardziej. Uważam, że z punktu widzenia uczenia się, przyjmowanie późnych zleceń znacznie częściej skutkuje wyższą jakością edukacji. Jeśli kara za spóźnienie sprawia, że ​​kurs jest „łatwiejszy”, odpowiednio wyskaluj zawartość. Lub zaskocz uczniów indywidualnie dla każdego przypadku według uznania instruktora.

Celem jest zgromadzenie jak największej liczby studentów na kursie, aby dać z siebie wszystko, aby wykonać zadanie, biorąc pod uwagę różnorodne harmonogramy, okoliczności i niepewność co do samego zlecenia. Jeśli po jakimś czasie otrzymają zero, zawsze odetniesz pewną liczbę uczniów, którzy mogą wykonać zadanie z większą ilością czasu i to przy okazji, nawet z dramatyczną karą.

Ważną rolą profesora uczelni jest przygotowanie studentów do życia w prawdziwym świecie. W prawdziwym świecie terminy są sztywne. Myślisz, że klient lub pracodawca dba o to, że masz „dobrą wymówkę” na spóźnienie? Że „próbowałeś”?

Zaufaj mi, wyświadczysz wszystkim uczniom przysługę, przyzwyczajając ich teraz do rzeczywistości, że harmonogramy są bezlitosne.

Kiedy byłem studentem, jedną z pierwszych rzeczy, które nam powiedziano, było „Żadna spóźniona praca nie jest akceptowana. Nawet jeśli to tylko kwestia sekund. Nawet jeśli drukarka się zapali lub spadnie śnieg” .

Mój uniwersytet właśnie odejmował ocenę od oceny i został ostrzeżony przez władze, że jest to niezgodne z zasadami. Więc przestali to robić i zamiast tego narzucili zasadę zerowej tolerancji „przestrzegaj terminów”.

I szczerze mówiąc, to zadziałało. Jedynym wymaganiem jest całkowite upewnienie się, że wszyscy twoi uczniowie są świadomi tych zasad! Jak powiedziałem, zostało to wwiercone w nasze głowy pierwszego dnia (i od tego czasu regularnie powtarzane). I zostało to narzucone dla całego wydziału informatyki, a nie tylko dla poszczególnych kursów.

Oczywiście studenci zawsze mogą poprosić (najlepiej z wyprzedzeniem) o uzgodnione przedłużenie w szczególnych przypadkach (być może na wypadek przedłużającej się choroby, czy cokolwiek innego to może być), ale jeśli chodzi tylko o to, że „nie skończyłem na czas”, to pech. Albo oddajesz to, co masz, nawet jeśli jest niekompletne, albo w ogóle go nie oddajesz.

Szczerze mówiąc, myślę, że to jedyna uczciwa polityka. Obniżenie oceny ucznia za późne oddanie pracy wydaje mi się o wiele dziwniejsze. Ich pracę należy oceniać na podstawie jakości i nic więcej. „umiejętność zarządzania czasem” nie powinna być częścią programu nauczania. Jeśli dwóch uczniów odda równie dobrą pracę, zasługują na tę samą ocenę.

Myślę, że ważne jest to, że spóźnienie nie oznacza, że ​​nie możesz oddać pracy. Oznacza to po prostu, że zamiast przekazać go późno, ale kompletnie, oddasz go na czas, ale niekompletnie. Otrzymujesz ocenę za to, co oddałeś.

Uczelnia, do której uczęszczałem, miała zakaz późnej pracy, jednak niektóre moduły zezwalały na 24-godzinne okno spóźnienia, ale prace przesłane w ciągu tych 24 godzin były ograniczone do 40% ( Minimalna ocena dostateczna).

Pracuję na średniej uczelni brytyjskiej uczelni i stosujemy zasadę 5% dziennie przez 5 dni, a następnie zero. Myślę, że niektórzy studenci liczą to jako koszt. „Żadna spóźniona praca bez zaświadczenia lekarza”, o ile wszyscy wiedzą z dużym wyprzedzeniem, wydaje się równie sprawiedliwa, jak każda inna, a termin zalicza się do testu.

Twoi uczniowie mają uzasadnione prawo oczekiwać, że będziesz przestrzegać zasad ustalonych przez Twój wydział. Chociaż mam pełne zrozumienie dla pojęcia „minuta spóźnienia = brak ocen” pod warunkiem uwzględnienia wyjątkowych okoliczności, to naprawdę nie jest to twoja decyzja, ale raczej decyzja, którą powinien podjąć twój wydział i jednolicie stosować na różnych kursach.

Jest niesprawiedliwe dla studentów, aby Twój kurs stosował inną politykę niż inne kursy, które biorą, ponieważ (a) niesprawiedliwie wymaga od nich, aby priorytetowo traktowali pracę nad Twoim kursem w stosunku do innych kursów oraz (b) wymaga to od nich zwróć uwagę , że ustaliłeś różne przepisy. Tak więc, niezależnie od tego, czy Twoja metoda jest uzasadniona, czy nie, powinieneś zastosować ten sam system, co inne kursy, w których uczestniczą.

Jestem trochę zaskoczony, że Twój uniwersytet / wydział nie ma jeszcze formalnie określonej i uzgodnionej zasady dotyczące tego.