Właściwie bardzo proste. Porzuć zadanie. Przeproś za błąd, ale nie za marnowanie czasu ludzi. Ci, którzy nie znaleźli rozwiązania i pracowali nad nim, z pewnością czegoś się nauczyli. Ci, którzy znaleźli rozwiązanie, wykorzystali swój czas w inny sposób i miejmy nadzieję, że nauczyli się czegoś innego.

Błędy się zdarzają.

Jeśli używasz dużej liczby ćwiczeń podczas oceniania, wystawianie wszystkim pełnych ocen jest prawdopodobnie nieszkodliwe. Będą szczęśliwi i inaczej nie będzie miało znaczenia. Ale w jakikolwiek sposób próba rozróżnienia pomiędzy różnymi poziomami „wydajności” w takim ćwiczeniu jest polem minowym.

Należy jednak pamiętać o jednej rzeczy. Prawdopodobnie powierzyłeś to zadanie, ponieważ oczekuje się, że uczniowie nauczą się określonej rzeczy, wykonując to. To mogło się nie wydarzyć, więc musisz upewnić się, że znajdziesz sposób na wzmocnienie tej lekcji w przyszłych zajęciach.

Pozostaw rozwiązanie widoczne. Skomentuj to wszystkim (więc jest to sprawiedliwe). Nadal wymagaj od wszystkich oddania rozwiązania, ale nie można go dosłownie skopiować (ale mogą skopiować algorytm / pomysły / itp.).

Następnie ogłoś i uwzględnij to samo narzędzie / technikę rozwiązywania problemów na egzaminie końcowym . Ci, którzy najciężej pracują nad zrozumieniem (nie tylko kopiowaniem), zostaną nagrodzeni za swój wysiłek. Ci, którzy tego nie zrobią, nie poradzą sobie tak dobrze w finale.

Oczywiście finał ma mniej czasu na wykonanie pracy, ale już widzieli wyraźny sposób rozwiązania tego typu problemu. Jeśli jest zbyt duże, możesz dostarczyć kilka elementów, a oni będą musieli dodać pozostałe funkcje.

Efektem netto wycieku rozwiązania będzie po prostu to, że wszyscy go przestudiują, aby nauczyć się narzędzia do swojego egzaminu. / p>

Zamiast zadania programistycznego, poproś ich, aby wyjaśnili w krótkim dokumencie, jak działa Twoje rozwiązanie, jakie ma zalety i wady, jakie kompromisy zostały wprowadzone i tak dalej.

Dałbym im wszystkim 10%, mówiąc, że udostępniliście rozwiązanie przez przypadek - będą się śmiać i zapomnieć za 10 minut. I tak, byłam tam, robiłam to ... Nie jesteś sam.

Po prostu polegaj na pozostałych 90%, aby dać ci krzywą oceny - mam nadzieję, że nie ma nic złego w tym.

Opierając się na jednym komentarzu poniżej, tylko dla jasności dla niektórych, nie sugeruję narzucania wyników do jakiejś arbitralnej krzywej gradacji - tylko, że wyniki będą miały «krzywą» niektóre w najwyższym paśmie, inne w innych pasmach.

Możesz zmierzyć szkody, po prostu pytając uczniów. Większość uczniów jest uczciwa, jeśli jesteś wobec nich przejrzysty (chociaż niektóre kultury kampusu mogą być inne niż inne). Rozważ poproszenie każdego ucznia o dołączenie podpisanego oświadczenia do swojego zadania, mówiącego, że zacytował wszelkie zasoby, w tym zestawy rozwiązań, do których się odwołali. Możesz wyraźnie wspomnieć, dlaczego pytasz - powiedz uczniom, że nie będziesz karać nikogo, kto widział rozwiązania, ale uznasz to za oszustwo, jeśli na ten temat kłamią.

Jeśli okaże się, że wszyscy widzieli rozwiązania lub jeśli nie uważasz, że powyższe podejście zadziałałoby w Twojej sytuacji (np. bardzo duża klasa, zbyt wielu pozbawionych skrupułów uczniów), zgadzam się z inne odpowiedzi - nie oceniaj pod kątem „jakości”. Zamiast tego wystarczy ocenić wysiłek - wszystkie działające rozwiązania otrzymują 10/10, niezależnie od tego, czy ledwo spełniały wymagania z zadania, czy też są tak dobre, jak Twoje rozwiązanie. W ten sposób nikt, kto dobrze się postarał, nie uzyskałby niższej oceny niż ktoś, kto zastosował rozwiązania.

Możesz udostępnić wszystkim rozwiązanie, które wyciekło. Jeśli jednak to zrobisz, będzie to nieco nierówne w przypadku uczniów, którzy już włożyli dużo pracy w ten problem, w porównaniu z uczniami, którzy jeszcze nie wykonali zbyt wiele / żadnej pracy nad zadaniem. Jest to jednak nieco zrównoważone przez nieodłączną niewymierną naturalną przydatność pracy nad zadaniami.

Aby wyeliminować tę nierówność, możesz również nieco zmodyfikować zadanie, tak aby teraz obejmowało niewielką (nie dużą lub w przeciwnym razie niesprawiedliwie zwiększyłbyś oczekiwane obciążenie pracą klasy) twist, co będzie wymagało od nich obu zaimplementowania wyciekającego rozwiązania, a następnie rozwiązania dodatkowego problemu, który wymaga zrozumienia wyciekającego rozwiązania i nieznacznego rozszerzenia na nim. Dodatkowa praca powinna być bardziej niż zrównoważona przez zredukowaną pracę wynikającą z dostarczenia oryginalnego rozwiązania. (Waga zadania jest nieco mniejsza, ponieważ większość rozwiązania zadania została dostarczona.)

Zaletą dodania skrętu zaprojektowanego w ten sposób jest to, że uczniowie nadal muszą wykonać pracę i zrozumieć oryginalne zadanie, i zdobądź głębsze doświadczenie w budowaniu na nim (co jest oczywiście dobrym doświadczeniem w przypadku problemów programistycznych).

Poproś osobę odpowiedzialną za nauczanie w Twoim dziale o wskazówki. Jest prawdopodobne, że na Twojej uczelni obowiązują zasady dotyczące tego typu wydarzeń i nieznajomi w Internecie nie mogą wiedzieć, jakie to są.

Zabrałbym odpowiedzi i dałbym każdemu 10%, ale przemycę jedno lub dwa pytania z zadania do finału (jeśli masz finał), aby ludzie, którzy włożyli wysiłek i nauczyli się go właściwie, nadal otrzymać nagrodę

Jedną z opcji byłaby zmiana celu zadania. Zamiast wdrażać rozwiązanie od zera, ulepsz to, które zostało podane.

Oczywiście być może będziesz musiał zdefiniować, jakie rodzaje ulepszeń dadzą dobre oceny (tylko zmiana kolorystyka gry prawdopodobnie nie będzie wiele warta, chyba że nowy schemat zapewni lepsze informacje zwrotne od użytkowników o stanie gry lub cokolwiek innego) i może być pewien, że nowe zadanie jest zgodne z celami nauczania pierwotnego zadania. Ten pomysł byłby prawdopodobnie bardziej przydatny na poziomie zaawansowanym niż dla zupełnie początkujących.

Nie jest to idealne , ale możesz podać alternatywne kryterium: wyjaśnij źródło przykładu roboczego do satysfakcji (działa lepiej, jeśli nie musisz zmieniaćzadania dla wszystkich , ale może raczej ustalić, kto odkrył źródło; chociaż z pewnością wycieknie to do innych, jeśli niektórzy już je odkryli), co jest równoznaczne z samodzielnym wymyśleniem rozwiązania. Jak powiedziałem, nie jest to idealne rozwiązanie, ale wydaje się, że jesteś w marynacie, więc pomyślałem, że i tak to zasugeruję.

jeden pomysł:

Ogłoś błąd. Opublikuj kod źródłowy. Przedłuż termin.

Zadanie polega teraz na dodaniu adnotacji do kodu pełnego, szczegółowego wyjaśnienia, jak to działa i dlaczego. Zapewnij uczniom godziny pracy, aby mogli przywieźć to, co ukończyli, i postaraj się pomóc im zrozumieć Twoją implementację pod kątem ich (tego, co jest).

W ten sposób uczniowie, którzy do tej pory włożyli dużo pracy, nadal mogą skorzystać pośrednio. Mimo to prawdopodobnie popełniam błąd po stronie przebaczenia przy ocenianiu.

Po pierwsze, chciałbym poinformować wszystkich uczniów o twoim błędzie. Uczniowie zrobią jedną z dwóch rzeczy.

1. Skopiują rozwiązanie dosłownie, co oznacza, że ​​przynajmniej spojrzeli na podany przez Ciebie link, przed (dobrze) lub po tym (niezbyt dobrze, ale przynajmniej wyglądali) opublikowałeś swój błąd.

Lub

2. Napiszą go całkowicie bez twojego kodu źródłowego, albo przepiszą twój kod źródłowy na tyle, że nie będzie łatwo rozpoznawalny jako twój kod źródłowy.

Teraz mógłbyś ukarać pierwsza grupa, jeśli nie uznają, że jest skopiowana ze źródła, które (przypadkowo) podałeś, ale w zależności od brzmienia zadania (jeśli mówi, znajdź sposób na zrobienie X), mogą technicznie nie zrobić nic `` złego '' kopiując swoje źródło mimo wszystko. Znaczna część światowego kodu open source jest po prostu kopiowana z innego miejsca, czasami niestety bez odniesienia do tego, skąd jest kopiowany.

Druga grupa przynajmniej włożyła trochę wysiłku w napisanie oryginalnego kodu, a następnie odwołanie się do twojego rozwiązanie lub ponowne napisanie kodu na tyle, aby nie wyglądał już jak twój kod, miejmy nadzieję, że nauczysz się czegoś w trakcie.

Co może być interesujące, jeśli ujawnisz to w rozsądny sposób (tj. tylko w wykład, wejdź na stronę i pokaż studentom „Spójrz, jeśli tu klikniesz, zobaczysz moje rozwiązanie”.) Tylko studenci zwracający uwagę, przychodząc na wykład, bezpośrednio skorzystają na tym, że ujawnisz swój błąd. Być może wykładowcy robili takie rzeczy, jak na przykład wyświetlanie przez rzutnik (zamiast wspólnych slajdów z wykładów) pewnych pytań, które mogą być bardzo podobne do pytań, które można znaleźć na egzaminach końcowych.

Plagiat to zawsze coś, o co powinieneś się martwić. Zwłaszcza na studiach licencjackich, takich jak ta, gdzie istnieje wiele rozwiązań online do tworzenia gry taktycznej, a nawet budowania jej w trakcie przetwarzania. Gdyby ludzie chcieli kopiować, prawdopodobnie znaleźliby w Internecie rozwiązanie kogoś innego, ponieważ Twoje jest ukryte.

Jeśli obawiasz się, że ktoś może je skopiować, najprostszym sposobem rozwiązania problemu jest poinformowanie omów, co się stało i przypomnij im, że kopiowanie twojego rozwiązania to plagiat.